با خدا باش و پادشاهى كن!

[مـ༻؏☆جـےـیــّ◉ـב]

بدان خدایی که گنج های آسمان و زمین در دست اوست به تو اجازه درخواست داده و اجابت آنرا به عهده گرفته است. تو را فرمان داده که از او بخواهی تا عطا کند. در خواست رحمت کنی تا ببخشاید و خداوند بین تو و خودش کسی را قرار نداده تا حجاب و فاصله ایجاد کند و تو را مجبور نساخته که به شفیع و واسطه ای پناه ببری و در صورت ارتکاب گناه در توبه را مسدود نکرده است.

در کیفر تو شتاب نداشته و در توبه و بازگشت بر تو عیب نگرفته است، در آنجا که رسوایی سزاوار توست رسوا نساخته و برای بازگشت به خویش شرایط سنگینی مطرح نکرده است، در گناهان تو را به محاکمه نکشیده و از رحمت خویش ناامیدت نکرده بلکه بازگشت تو را از گناهان نیکی شمرده است.

هر گناه تو را یکی، و هر نیکی تو را ده به حساب آورده و راه بازگشت و توبه را به روی تو گشوده است. هر گاه او را بخوانی ندایت را می شود و چون با او راز دل گویی راز تو را می داند. پس حاجت خود را با او بگوی و آنچه در دل داری نزد او بازگوی غم و اندوه خود را در پیشگاه او مطرح کن تا غمهای تو را بر طرف کند و در مشکلات تو را یاری رساند.