گفتگو آزاد | نسخه 470 - Ww III

[امیر‌حسین]

ینی به سربازی فکر میکنم وحشت منو میگیره  
ینی اینجوریم که فقط زنده بمونم اون تایمو، ما بقی جنگو میرم تو جنگل مثل تارزان زندگی میکنم!
نمیخوام شب تو پادگان خوابم ی موشک بخوره تو سرم الکی

ببین مسئله اینه یکی دوتا از بچه‌های اکیپمون هم سربازن ..
خیلی نگران اوناهم هستم ..
انقدر حالم بده گاهی میشینم برای مردم عادی اسراییل هم گریه میکنم که خونه هاشون خراب شده
دیگه فکر کن چقدر بهم فشار عصبی وارد شده ..

نه بابا دور از جونت ،
ایشالا که صحیح و سالم میری و برمیگردی ، در امان خدا.

کی اعزام میشی مگه؟

حالا نگران مردن هیچی، نگران هرج و مرجی هستم که قراره برنامه هامو بهم بریزه.... طبق این پیش نره باید بریم مرز با این اوضاع!

من دوماه دیگه