حمله ی عرب: مخرب یا سازنده؟

[Pachacuti Hirohito]

من این چیزایی که تو این مطلب نوشته شده رو قبول ندارم.
نمیشه به صرف اینکه یک مطلب حتما یک منبع داشته باشه گفت معتبره

احتمالا کسانی که این چرندیان رو نوشتن امثال ناصر پوپیرار یا مرادی غیاث آبادی هستن که به خاطر خیانت به کشورشون مورد لعن و نفرین همه ی ایران واقع شدن و حناشون دیگه رنگی برای مردم نداره.

اعراب جز بدبختی و خارو خفت چیزی برای ایران نداشتن.

در حال حاضر معتبر ترین کتاب برای مطالعه تاریخ حکومت اعراب بر ایران کتاب دو قرن سکون نوشته ی عبدالحسین زرین کوب هستش

راستی جناب پاچا فیلتر شدن وبلاگتون رو هم بهتون تبریک میگم.

و صرف اینکه شما به یه منبعی میگی نا معتبر، دلیل نمیشه که واقعا معتبر نباشه! حتما بعدش میخوای بگی که کتیبه ی کرتیر و ماتیگان هزار دادستان و مینوگ خرد هم همگی جعلی هستن دیگه... عزیزم این اصلا روش مناسبی نیست. برو اون مطالب و منابع رو مطالعه کن بعد همه رو ببر زیر سؤال!
جالب اینکه در ادامه کتاب دو قرن سکوت رو معتبر میدونید درحالی که این کتاب، به طور عمده، حاصل خیال پردازی های نویسنده شه و اصولا یه کتاب تاریخی محسوب نمیشه. بیشتر میشه بهش گفت رمان. جالب اینکه حتی اگه اون رو یه منبع معتبر فرض کنیم، بازم گفته های من در این مطلب رو هم نمیشه باهاش نقض کرد و من نمیدونم که چرا اصلا اسمش رو مطرح کردید.
در مورد فیلتر شدنم هم فکر کنم باید تسلیة میگفتید! البته مشکلی نیست. برنامه ی ویژه ای داریم که إن شاء الله بزودی خبرش میرسه...

---

مطمئنا تحریفات دین زرتشتی اسیبی که اعراب به ایران زدن را توجیه نمیکند بله مردم مشتاق اسلام بودند و حاظر بدند شهر های اباد خود را به اعراب واگذار کنند از طرف دیگر ارتش بسیار ناتوان شده بود ولی این نابود کردن کتابخوانه ها و شهر های اباد و ... را توجیه نمی کند شهید مطهری کتابی برای دفاع از اعراب در این مورد دارد که من هنگام خواندن ان از غصه (خنده از روی ناراحتی)غش رفتم که چگونه مممکن از فرد بزرگواری مثل شهید مطهری به دلیل تعصب کورکورانه این گونه سواد خویش را سیر سوال ببرد!

نه دوست عزیز؛ همونطور که دیدید، در متن هم اشاره کردم که نمیخوام حمله ی عرب رو کار خوبی جلوه بدم بلکه فقط میخوام بگم ما نباید به خاطر چیزی که طی این اتفاق از دست دادیم افسوس بخوریم چه، تنها نظام طبقاتی تبعیضی و خبیث ساسانی بود که در این میان از بین رفت و این آرزوی خیلی ها بود. بخصوص ملل انیران که همواره مورد تبعیض قرار میگرفتند و اینها به قدری از ایرانیان بیزار بودند که در تیسفون به اعراب پیوستند و ایرانیان شهر رو قتل عام کردند! این نه یک نفرة عادی، بلکه نشانگر خشم قرن ها فروخورده ی ملة های زیر دسته که میخواستند در اولین فرصة ممکنه از ارباب ها انتقام بگیرند...