06-03-2013، 21:27
در جـَـــواب اَشک هـــاي گـــَرمَم،
که روي گونه هايَم سُرسُره بــازي مــي کَـــردَنــد...
بـِين آن همه آدم،
در آخــــرين ديـــدار ِ رسمـــي مان....
نبايــــد مــي گفـــتـــي:
"دُنــــياي شُمـــا چــِقــَدر قـــَشَنگــــ اَستـــ"
دل اَست ديـگـر
مـــــي شکـــــنــــد....
که روي گونه هايَم سُرسُره بــازي مــي کَـــردَنــد...
بـِين آن همه آدم،
در آخــــرين ديـــدار ِ رسمـــي مان....
نبايــــد مــي گفـــتـــي:
"دُنــــياي شُمـــا چــِقــَدر قـــَشَنگــــ اَستـــ"
دل اَست ديـگـر
مـــــي شکـــــنــــد....