♦◊ گُــفـتُـــــگــویِ آزاد نُسـ×ــخِه یِ 30 ُ هشــ×ـــت ◊♦

[Snow-Girl]

11 سالمه و همتونو دوست دارم.

من وقت زیادی برای فکر کردن دارم . خیلی فکر میکنم . بعضی وقتا اونقدر فکر میکنم که خسته میشم.بعدم فکر میکنم که چطور فکر نکنم.

خانه ی ما طبقه ی 1200 یه آپارتمانه یعنی آخرین طبقه و من حق ندارم پامو از خونه بیرون بذارم چون ممکنه زیر ماشین برم یا با

یکی دعوا کنم یا شایدم به گربه و سگای کثیف تو خیابون دست بزنم. همه ی این حرفا رو " مامان" میگه. ولی من تو تابستونا با

کسی دعوا نمیکنم چون اون بچه ها هم با من قهر میکنم .

و حالا اصل مطلب:

مامانم میگه من یه مرد شدم و من هم حرفشو تایید میکنم چون:

1- دیگه پستونک نمیخورم

2- تو جام جیش نمیکنم

3- همین دیروز پریروزا وقتی پام زخم شد فقط 30 دقیقه گریه کردم پس یعنی من بزرگ شدم

4- و خیلی چیزای دیگه که ثابت میکنه من بزرگ شدم

خب خیلی خوشحال شدم از اینکه اومدین تو پروفایلم و شما هم باید به خودتون افتخار کنید که همین الان دارین از پروفایل یه مرد

بزرگ بیرون میرین.

حالا قبل از این که برین بیرون من میخوام براتون یه شعر که از مهد کودکم یاد گرفتم براتون بخونم.

bye bye

see you tomarrow

bye bye

see you tomarrow

bye bye

see you tomarrow

bye bye

see you tomarrow

bye bye

see you tomarrow . . .

===دربست تیمارستان