روی بپوش ای قمر خانگی/تا نکشد عقل به دیوانگی
بلعجبیهای خیالت ببست/چشم خردمندان و فرزانگی
باتو بباشم به کدام آبروی/یا بگریزم به چه مردانگی
باتو برآمیختنم آرزوست/وز همه کس وحشت وبیگانگی
پرده ور انداز شبی شمع وار/تا همه سوزیم به پروانگی
یا ببرد خانه سعدی خیال/یا ببرد دوست به همخانگی
بلعجبیهای خیالت ببست/چشم خردمندان و فرزانگی
باتو بباشم به کدام آبروی/یا بگریزم به چه مردانگی
باتو برآمیختنم آرزوست/وز همه کس وحشت وبیگانگی
پرده ور انداز شبی شمع وار/تا همه سوزیم به پروانگی
یا ببرد خانه سعدی خیال/یا ببرد دوست به همخانگی