براى زیارت هیچ امامى، به اندازه زیارت حسین بن على(ع) در ( كربلا ) تاكید نشده است.
حتى براى زیارت رسول خدا(ص) هم آن همه سفارش و دستور نیست.
گاهى در روایات،زیارت ( كربلا )، از زیارت ( كعبه ) هم برتر و بالاتر به حساب آمده است و براى زیارت سیدالشهدا، پاداشى برابر دهها و صدها حج و عمره بیان شده است، باید راز قضیه را فهمید.
لحن و بیانىكه در احادیث مربوط به زیارت سیدالشهدا(ع) به كار رفته است، بسیار جدى و آمیخته با تاءكیدات فراوان است.
ضرورتزیارت را در هر حال و همواره مطرح مىكند، آن را براى یك شیعه و پیرو امام، در حد یك ( فریضه ) مىشمارد، ترك آن را بسیار ناپسند مىداند و هیچ عذر و بهانه و خوف و خطر را مانع از آن به حساب نمىآورد و به رسمیت نمىشناسد.
ازانبوه روایات گوناگون، به چند نمونه اشاره مىكنیم:
امام صادق(ع)در دیدار با یكى از اصحاب برجسته اش به نام ( ابان بن تغلب ) ، از وى مىپرسد:اى ابان:
كى به زیارت قبر حسین رفتهاى ؟
ابان - مدتى است طولانى كه به زیارتش نرفتهام.
امام - سبحانالله...تو از بزرگان و روساى شیعههستىودر عین حال، حسین(ع) را رها كرده و به زیارتش نمىروى؟...(1)
امام باقر(ع) از یكى از شیعیان پرسید:فاصله میان شما و حسین (ع) چه قدر است؟
- بیستو شش فرسخ (یا:شانزده فرسخ) - آیا به زیارت قبرش مىروید؟
- نه!- چهقدر جفا كردید!...(2) زیارت حسین رفتن، یك تكلیف مكتبى براى شیعه او و پیرو مكتب عاشورا است.
بدون پیوند باآن مرقد و مزار، ( شیعه بودن ) داراى خلل است.این مطلبى است كه خود ائمه دین فرمودهاند.
امام صادق(ع؟فرمود:
هر كس به زیارتحسین(ع) نرود تا بمیرد، در حالیكه خود را هم شیعه ما بداند، هرگز او شیعه ما نیست.و اگر از اهل بهشت هم باشد، او مهمان بهشتیان است:
( من لم یاءت قبرالحسین(ع) و هم یزعم انه لنا شیعه حتى یموت، فلیس هولنا بشیعه و ا ن كان من اهل الجنه فهو ضیفان اهل الجنه )(3) امام صادق(ع) در جاى دیگر فرمود:
كسى كهتوانایى زیارت حسین را داشته باشد ولى زیارت نكند، نسبت به پیامبر اسلام و ائمه ( عاق ) شده است.(4) و نیز، آن حضرت فرموده است:
زیارتحسین بن على(ع)، بر هر كسى كه ( حسین ) را از سوى خداوند، (امام) مىداند لازم و واجب است:
( زیاره الحسینبن على واجبه على كل من یقر للحسین بالاءمامه من ا للهعزوجل.)(5) و اینكه:هر كه تا هنگام مرگ، به زیارت حسین(ع) نرود، دینو ایمانش نقصان دارد.(6)
امام باقر(ع) فرموده است شیعیان ما را به زیارت قبر حسین بن على دستور بدهید.چرا كه زیارت او، بر هر مومنى كه به ( امامت الهى ) حسین(ع)، اقرار دارد، فریضه است.(7) و در سخنى دیگر فرموده است:شیعیان ما را دستور دهید تا حسین(ع) را زیارت كنند.همانا زیارت او عمر را زیاد، رزق را افزون، و بدیها را دفع مىكند و زیارت او، بر هر مومین كه به امامت او از سوى خداوند اعتقاد دارد واجب است.(8) گویا بین اعتقاد به امامت و رهبرى، با رفتن به زیارت، ملازمهاست و زیارت عمل به تعهد و وفاى كامل به پیمانى است كه بین هر امام و پیروان او برقرار است.
حتى براى زیارت رسول خدا(ص) هم آن همه سفارش و دستور نیست.
گاهى در روایات،زیارت ( كربلا )، از زیارت ( كعبه ) هم برتر و بالاتر به حساب آمده است و براى زیارت سیدالشهدا، پاداشى برابر دهها و صدها حج و عمره بیان شده است، باید راز قضیه را فهمید.
لحن و بیانىكه در احادیث مربوط به زیارت سیدالشهدا(ع) به كار رفته است، بسیار جدى و آمیخته با تاءكیدات فراوان است.
ضرورتزیارت را در هر حال و همواره مطرح مىكند، آن را براى یك شیعه و پیرو امام، در حد یك ( فریضه ) مىشمارد، ترك آن را بسیار ناپسند مىداند و هیچ عذر و بهانه و خوف و خطر را مانع از آن به حساب نمىآورد و به رسمیت نمىشناسد.
ازانبوه روایات گوناگون، به چند نمونه اشاره مىكنیم:
امام صادق(ع)در دیدار با یكى از اصحاب برجسته اش به نام ( ابان بن تغلب ) ، از وى مىپرسد:اى ابان:
كى به زیارت قبر حسین رفتهاى ؟
ابان - مدتى است طولانى كه به زیارتش نرفتهام.
امام - سبحانالله...تو از بزرگان و روساى شیعههستىودر عین حال، حسین(ع) را رها كرده و به زیارتش نمىروى؟...(1)
امام باقر(ع) از یكى از شیعیان پرسید:فاصله میان شما و حسین (ع) چه قدر است؟
- بیستو شش فرسخ (یا:شانزده فرسخ) - آیا به زیارت قبرش مىروید؟
- نه!- چهقدر جفا كردید!...(2) زیارت حسین رفتن، یك تكلیف مكتبى براى شیعه او و پیرو مكتب عاشورا است.
بدون پیوند باآن مرقد و مزار، ( شیعه بودن ) داراى خلل است.این مطلبى است كه خود ائمه دین فرمودهاند.
امام صادق(ع؟فرمود:
هر كس به زیارتحسین(ع) نرود تا بمیرد، در حالیكه خود را هم شیعه ما بداند، هرگز او شیعه ما نیست.و اگر از اهل بهشت هم باشد، او مهمان بهشتیان است:
( من لم یاءت قبرالحسین(ع) و هم یزعم انه لنا شیعه حتى یموت، فلیس هولنا بشیعه و ا ن كان من اهل الجنه فهو ضیفان اهل الجنه )(3) امام صادق(ع) در جاى دیگر فرمود:
كسى كهتوانایى زیارت حسین را داشته باشد ولى زیارت نكند، نسبت به پیامبر اسلام و ائمه ( عاق ) شده است.(4) و نیز، آن حضرت فرموده است:
زیارتحسین بن على(ع)، بر هر كسى كه ( حسین ) را از سوى خداوند، (امام) مىداند لازم و واجب است:
( زیاره الحسینبن على واجبه على كل من یقر للحسین بالاءمامه من ا للهعزوجل.)(5) و اینكه:هر كه تا هنگام مرگ، به زیارت حسین(ع) نرود، دینو ایمانش نقصان دارد.(6)
امام باقر(ع) فرموده است شیعیان ما را به زیارت قبر حسین بن على دستور بدهید.چرا كه زیارت او، بر هر مومنى كه به ( امامت الهى ) حسین(ع)، اقرار دارد، فریضه است.(7) و در سخنى دیگر فرموده است:شیعیان ما را دستور دهید تا حسین(ع) را زیارت كنند.همانا زیارت او عمر را زیاد، رزق را افزون، و بدیها را دفع مىكند و زیارت او، بر هر مومین كه به امامت او از سوى خداوند اعتقاد دارد واجب است.(8) گویا بین اعتقاد به امامت و رهبرى، با رفتن به زیارت، ملازمهاست و زیارت عمل به تعهد و وفاى كامل به پیمانى است كه بین هر امام و پیروان او برقرار است.