ρяoᴛᴇcᴛɪoɴ oғ ᴀŁɪᴇɴs ▲ حـمـآیت از مـوجودات فرازمینـی/مـآوراءطبیعی

[Interstellar]

چرا بیگانگان با زمین تماس نمیگیرند؟ 
حتما که حیات فرازمینی وجود دارد . هفته ی قبل آن را در فیلم استار ترک دیده ام . "ما همواره بیگانه ها را در فیلم هایی مثل ET ناز و دوست داشتنی یا سری فیلم های بیگانگان ترسناک هیولا دندان دیده ایم .

اما آیا احتمال دارد که ما در این کیهان تنها نباشیم ؟ و اگر حیات فرازمینی آن بالا وجود ندارد چرا با ما در تماس نیستند ؟ 



اولین کسی که به این سوال به یک روش سیستماتیک پاسخ داد فرانک درک بود که معادله ی درک را برای پیش بینی تعداد تمدن های فرازمینی در کهکشان ابداع کرد. معادله ی او تا حدی پیچیده است اما اینجا نسخه ی ساده تری از حرف های او نشان داده شده : در ابتدا حساب میکنیم که چقدر ستاره در کهکشان وجود دارد یک نقل خود از پیشینیان خود : "میلیون ها میلیون ستاره" و چه تعداد از آن ستاره ها سیاره دارند ؟ تا همین اواخر جواب این سوال را نمیدانستیم اما در بیست سال گذشته منجمان پیشرفت قابل توجهی در کشف سیاراتی که به دور ستاره ای در گردشند داشته اند. 

آیا موجوداتی میتوانند در هر کدام از آن سیارات زندگی کنند ؟ بیشتر آنها فقط غول های گازی بزرگ هستند و بقیه بسیار داغ یا بسیار سردند تا بتوانند آب را به حالت مایع داشته باشند که اساس زندگی در زمین است. اما تعدادی از آن ها به نظر میرسد که در دما های خوبی قرار دارند. 

این ها سیارات Goldilock هستند : نه زیاد گرم و نه زیاد سرد برای آب مایع. و این بدون در نظر گرفتن احتمال شکل گیری عجیب ترین نوع حیات بدون آب است. 

چقدر احتمال دارد که حیات در یک سیاره قابل سکونت رشد یابد؟ ما جواب را نمیدانیم اما زندگی در زمین خیلی سریع و کوتاه بعد از شکل گیری منظومه ی شمسی پیشرفت کرده و خود را تقریبا در هر نوع گونه ی زیستی سوق داده است مهم نیست چقدر خصمانه. 

زاد و ولد هر موجود عجیبی در تاریکی همیشگی رخنه های اقیانوس شکوفا میشود جایی که آب پرحرارت غنی از سولفور از زیرزمین بیرون میجهد. 

باکتری های مقاوم در برابر اشعه به راحتی در برابر لایه های رادیو اکتیویته که میتواند یک انسان را بکشد حمام آفتاب میگیرند و موجود تنبلی را میبینیم که مثل یک عروسک خرسی هشت پای میکروسکوپی است و میتواند در نیتروژن مایع یا الکل داغ رشد کند. بنابراین احتمال حیات در دنیاها قابل سکونت خیلی زیاد است. 

چقدر احتمال دارد این حیات به یک حیات هوشمند تبدیل شود؟ این سوالی را مطرح میکند که دانشمندان به آن جواب " ما هیچ نشانه ای دریافت نکردیم " داده اند. اما بیشتر دانشمندان حیات فرازمینی را اجتناب ناپذیر میدانند که در این صورت کهکشان باید دارای تمدن فرازمینی باشد. اگر کهکشان میزبان بیگانگان است پس آن ها کجا هستند ؟ 

سفرها بین ستاره ای توسط سرعت نور محدود شده اند بنابراین جای تعجب نیست اگر تاکنون هیچ کسی ما را ملاقات نکرده است اما بایستی بتوانیم حدا اقل یک سیگنال رادیویی بیگانه را ردیابی کنیم. 

چرا دوستان بیگانه ی ما با ما ارتباط برقرار نمیکنند ؟ این سوال توسط یک فیزیکدان ایتالیایی به نام انریکو فرمی پرسیده شد و پارادوکس فرمی نام گرفت : تمامی بحث های ما نشان میدهد که تمدن های فرازمینی بایستی رایج باشند اما هیچ نشانی از آن ها ندیده ایم . !! 

یک احتمال این است که حیات هوشمند واقعا امری نادر است . زندگی و حیات شاید معمول باشد اما حیات هوشمند نادر است. در حالی که حیات به طور نسبی در چشم برهم زدنی بعد از تولد منظومه ی شمسی رشد کرد اما میلیون سال زمان برد تا ما هوشمندان در صحنه حاضر شویم. و یادتان باشد " زنده ماندن اصلحترین موجودات " به معنی " زنده ماندن هوشمندترین آنها " نیست با این حال هوشمندی مطمئنا ویژگی خوبی برای نجات یافتن است بنابراین به دور از اجتناب ناپذیری به نظر میرسد اگر به خاطر یک شهاب سنگ سرگردان نبود اکنون دایناسورها در زمین حکومت میکردند. 

احتمال دیگر آن است که حیات هوشمند به طور اجتناب ناپذیر خودش را نابود میکند- تا همین اواخر گزینه ها برای نابود کردن خودمان به سلاح های هسته ای محدود بود. اما اکنون در آستانه ی گسترش ناوگانی از ویروس های مهندسی ژنتیکی شده هستیم ( مانند ابولا ) و خطرهایی را در نظر بگیرید که توسط نانوماشین های بسیار ریز ایجاد میشودکه خودشان را تکثیر میکنند و برنامه ریزی شده اند تا ماده را تبدیل به رباط های همتای خود کنند. یک رباط بسیار ریز را تصور کنید که بزرگتر از ضخامت یک تار موی انسان نیست و برای عملکرد های مفید و همانند سازی نسخه های دیگر خود برنامه ریزی شده است و از ماده های محیط اطراف خود استفاده میکند حال شما دو رباط را در نظر بگیرید که هردو میتوانند همانند سازی کنند و 4 ماشین دیگر تولید کنند اما اگر این فرایند از کنترل خارج شود چه ؟ نانو ماشین ها میتوانند به

سرعت کل زمین را مصرف کنند و آن را همراه با تمامی ساکنین آن به ماده ی لزج خاکستری تبدیل کنند. منجم بریتانیایی مارتین ریس این مباحث و همچنین سایر احتمالات فاجعه آمیز را در کتاب خود " آخرین لحظات ما " مطرح میکند. 

آیا بازدید کنندگان بیگانه محکوم به نابودی خود شده اند ؟ 

آیا ممکن است که کهکشان ها واقعا میزبان گونه های دیگر حیات هوشمند باشند اما چیزی مانع از تماس آن ها میشود ؟

در میان تمامی بیشترین احتمالات ممکن : شاید کهکشان ما مکان خطرناکی باشد پر از رباط های کاوشگر که توسط بیگانگان خبیث فرستاده شده تا هرگونه رقابتی را محو کنند بنابراین هرکسی در آن در حال پنهان شدن است شاید ما نباید اطلاعات دقیقی در مورد موقعیت خود در منظومه ی شمسی در کاوشگرهای فضایی خود قرار میدادیم. و عجیبتر این که شاید تمدن های فوق پیشرفته تصمیم گرفته اند تا با موجودات کوچک حقیر مانند ما ارتباط برقرار نکنند بنابراین ما در مکانی مانند باغ وحش کیهانی زندگی میکنیم که با نشانه ی : " با حیوانات حرف نزن " کامل میشود. 

بعضی ها میگویند که ما در یک شبیه سازی بزرگ ابر کامپیوتری زندگی میکنیم یا همان ماتریکس

لیست بزرگی از احتمالات توسط منجمی به اسم میلان سیرکوویک دسته بندی شده است 

بدون اطلاعات بیشتر پارادوکس فمی همچنان حل نشده باقی میماند و بسیاری از راه حل های در نظر گرفته شده در مرحله " احتمال " باقی میمانند.

این متن توسط رابرت اسچرر پروفسور فیزیک و نجوم  دانشگاه وندربیلت نوشته شده . 

منبع: Space.com

Translated By Aida Safari