خـآطرآت خواندنـی از صـآدق هـدآیت

[Nυмв]

هـمـراه ‫هـدایــت‬ بـا اتـوبـوس بـه قـلـهـک مـیــرفـتـم نـزدیــک خیــابـان یــخچـال کـه مـقـصد مـا بـود ، گـاری ای را دیــدیــم پر از تـیــر هـای چـوبـی کـه یــابـوی لـاغر مـردنـی بـه جـان کـنـدن آن را مـیــکـشــیــد بـه مـجـرد دیــدن گـاری هـدایــت بـلـنـد صدا زد آقـای رانـنـده خواهـش مـیــکـنـم نـگـاه داریــد مـیــخواهـیــم پیــاده بـشــویــم ، رانـنـده تـرمـز کـرد و گـفـت آقـایــان بـفـرمـایــیــد از اتـوبـوس کـه پیــاده شــدیــم هـدایــت گـفـت بـرویــم بـا فـشــار شــانـه بـه عقـب گـاری بـه حیــوان بـی نـوا کـمـکـی بـکـنـیــم . اولـا تـیــرهـا از عقـب گـاری بـیــرون آمـده بـود و شــانـه هـای مـا بـه آن نـمـیــرسـیــد ثانـیــا مـا دو تـا لـاغر مـردنـی از یــابـو بـودیــم چـه کـمـکـی مـیــتـوانـسـتـیــم بـه حیــوان زبـان بـسـتـه کـنـیــم گـاری چـی دو سـه ضربـه شــلـاق بـه کـپل و پشــت یــابـو زد. هـدایــت از حالـت طبـیــعی خارج شــد و بـا فـریــاد گـفـت آخر نـزن بـی انـصاف آخر نـزن بـی وجـدان گـاری چـی گـفـت شــمـا چـه کـاره هـسـتـیــد و کـی بـاشــیــد مـگـر یــابـو مـال پدرتـان اسـت دوسـت دارم بـزنـمـش مـال خودم اسـت خیــلـی دلـتـان بـرای یــابـو مـیــسـوزد قـیــمـتـش پنـجـاه تـومـان اسـت تـخ کـنـیــد و یــابـو را رهـا کـنـیــد بـرود صحرا بـرای خودش بـچـرد. هـدایــت رو بـه مـن کـرد و گـفـت آقـا شــمـا در اروپا بـوده ای هـرگـز دیــده ای کـسـی بـا حیــوان چـنـیــن رفـتـاری بـکـنـد؟ جـلـو رفـتـم و از گـاری چـی خواهـش کـردم لـطفـا حیــوان را کـمـتـر بـزنـیــد رفـیــق مـن از آزار حیــوانـات خیــلـی نـاراحت مـیــشــود. پنـج تـومـان کـف دسـتـش گـذاشــتـم و از او خواهـش کـردم کـه مـراعات کـنـد. بـرگـشــتـم پیــش هـدایــت و بـه او گـفـتـم الـتـمـاسـش کـردم کـه حیــوان را نـزنـد.

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ 

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ 

صادق هـدایــت در جـوانـی گـیــاهـ‌خوار شــد و کـتـابـی در فـوایــد گـیــاهـخواری نـیــز نـوشــت. او تـا پایــان عمـر گـیــاهـ‌خوار بـاقـیــ‌مـانـد. بـزرگ علـوی در ایــن بـاره مـیــ‌نـویــسـد: «یــک بـار دیــدم کـه در کـافـه لـالـهـ‌زار یــک نـان گـوشــتـی را کـه بـه زبـان روسـی بـولـکـی مـیــ‌گـفـتـنـد، بـه ایــن قـصد کـه لـای آن شــیــریــنـی اسـتـ، گـاز زد و نـاگـهـان چـشــمـ‌هـایــش سـرخ شــد، عرق بـه پیــشــانـیــ‌اش نـشــسـت و داشــت قـی مـیــ‌کـرد کـه دسـتـمـالـی از جـیــبـش بـیــرون آورد و لـقـمـه نـجـویــده را در آن تـف کـرد.»

او مـعتـقـد بـود اگـر انـسـان بـخواهـد دسـت از جـنـگ بـردارد بـایــد اول دسـت از کـشــتـن و خوردن حیــوانـات بـردارد.