« درجات نظامی + توضیحات »

[آنیتا81]

درجات به ترتیب

1-سرباز
سرباز یکی از درجه‌های نظامی ایران است و به عنوان پایین‌ترین درجه در میان درجه‌های نظامی جامی‌گیرد.

درجه سرباز سه مرحله دارد:
سرباز یکم
سرباز دوم
سرباز
سرباز در فرهنگ فارسی محمد معین این‌گونه معنی شده‌است:
1.آنکه آماده باشد که سر و جان خویش را در راه هدف خود فدا کند؛
2.سپاهی، لشکری؛
3.آنچه سرش گشاده بُوَد؛ سربسته.[۱]

به‌عبارتی، سرباز در معنای کسی است که از جانش در پی آرمانی گذشته و از باختن سرش ابایی نداشته‌باشد. ولی معنای کاربردیِ این واژه برای کسی به‌کار برده می‌شود که پیشهٔ نظامی‌گری داشته‌باشد و در ارتش خدمت کند، که بدین معنا سپاهی و لشکری هم می‌گویند.

2-سرجوخه

3-گروهبان
گروهبان نام یکی از درجات نظامی است. در ارتش به کسی گروهبان گفته می‌شود که فرمانده یک گروه باشد. گروه، نام از یگان‌های ارتشی است که معمولاً از ۸ تا ۱۲ نفر تشکیل شده‌است. هر گروه خود معمولاً از دو جوخه تشکیل می‌شود.

درجه گروهبان در نیروی زمینی برابر با درجه مهناوی در نیروی دریایی است.

در دوره پهلوی اول، این درجه را «وکیل‌باشی» می‌نامیدند
این درجه متشکل از سر گروهبان و گروهبان دوم و گروهبان سوم است.

ا4-ستوار
اُستُوار یکی از درجه‌های نظامی ایران است و پایین‌تر از درجه ستوان و بالاتر از درجه گروهبان جامی‌گیرد. در دوره پهلوی اول این درجه را «معین نایب» می‌نامیدند.[۱]

درجه استوار دو مرحله دارد:
استوار یکم
استوار دوم



5-ستوان
سُتوان نام یکی از درجات نظامی است. در ارتش به کسی ستوان گفته می‌شود که فرمانده یک دسته باشد. دسته از یگان‌های ارتشی است که معمولاً از ۳۰ تا ۴۰ نفر تشکیل شده است. در مرحله ستوانی نیز امکان ارتقا وجود دارد و به این منظور درجات ستوان یکمی و ستوان دومی نیز داده می‌شود. ستوان نخستین درجه از درجه‌های افسری است.

واژه ستوان یا استوان در فارسی به معنی محکم و قابل اعتماد و موثق است. این واژه در پارسی‌میانه «اُستیگان» بوده است.

ستوان متشکل از ستوان اول و دوم و سوم است.

6-سروان

سَروان فرمانده یک گروهان ارتش است. گروهان یکی از یگان‌های ارتشی است که معمولاً از ۱۰۰ تا ۴۰۰ سرباز تشکیل شده است. درجه سروانی یکی از درجات ارتش است.سروان درجهٔ بالاتر از ستوان و پایینتر از سرگرد است. در دوره پهلوی اول، این درجه را «سلطان» می‌نامیدند.[۱] در فارسی دری افغانستان برای درجه سروان واژه تورن و برای سروان بلندپایه‌تر جکتورن بکار می‌رود
در دوره پهلوی اول، این درجه را «نایب» می‌نامیدند



7-سرگرد
سَرگُرد از درجه‌های نظامی ایران است. سرگرد فرمانده یگ گردان است که ۳۰۰ تا ۱۰۰۰ سرباز دارد. سرگرد درجهٔ بالاتر از سروان و پایینتر از سرهنگ دوم است. در دوره پهلوی اول، این درجه را «یاور» می‌نامیدند.[۱] معنای واژهٔ سرگُرد، فرمانده گردان است. در زبان فارسی، گُرد به معنای پهلوان و دلیر و جنگاور می باشد.[نیازمند منبع]

درجه برابر با سرگرد در نیروی دریایی درجه ناخدا سوم است



8-سرهنگ
سَرهَنگ درجه‌ای است در ارتش که بالاتر از سرهنگ دوم و پایین‌تر از سرتیپ می‌باشد.[۱] سرهنگ دوم درجه‌ای است بالاتر از سرگرد و پایین‌تر از سرهنگ. در دوره پهلوی اول، این درجه را «کلنل» می‌نامیدند.[۲]

درجهٔ سرهنگ را در فارسی افغانستان دگروال می‌گویند که واژه‌ای است پشتو
سرهنگ از دو مرحله ی سرهنگ و سرهنگ دوم تشکیل شده است.




9-سرتیپ
درجه‌ای در ارتش که بالاتر از سرتیپ دوم و پایین‌تر از سرلشکر است.

سرتیپ معادل درجه دریادار در نیروی دریایی است.




10-سرلشکر
سرلشکر در نیروهای نظامی ایران به درجهٔ نظامی بالاتر از سرتیپ و پایین‌تر از سپهبد گفته می‌شود. معادل آن در نیروی هوایی به همین نام و در نیروی دریایی ایران دریابان است. نشان آن عبارت است از نشان تیمساری (که در هر ارتشی متفاوت است) به علاوهٔ دو ستاره. این درجه بالاترین درجه‌ای است که در حال حاضر در ایران به یک نظامی اعطا شده‌است. بلندپایه‌ترین فرماندهان نظامی ایران یعنی سرلشکر فیروزآبادی رئیس ستاد کل نیروهای مسلح، سرلشکر صالحی فرمانده کل ارتش و سرلشکر جعفری فرمانده سپاه در حال حاضر، همگی سرلشکر هستند. فرمانده نیروی انتظامی ایران معمولاً یک سرتیپ است.

این اسامی و درجات در اوایل حکومت رضاشاه
سرباز:تابین
الان سرباز اول نداریم ولی اون دوره بوده و تابین اول نام داشته.
سرجوخه:سرجوقه
گروهبان سوم:وکیل چپ
گروهبان دوم:وکیل راست
سرگروهبان:وکیل اول
استوار دوم:معین نایب درجه دو
استوار اول:معین نایب درجه یک
ستوان سوم:نایب سوم
ستوان دوم:نایب دوم
ستوان یکم:نایب اول
سروان:سلطان
سرگرد:یاور
سرهنگ دوم:نایب سرهنگ
سرهنگ:سرهنگ
سرتیپ:سرتیپ
سرلشکر:امیر لشکر





منبع:سایت ویکی پدیا-دانشنامه آزاد