مادرم...

[( lιεβ )]

مادرها شبیه نخ تسبیح میمانند ،
به نسبت دانه ها کمتر خودنمایی میکنند
اما اگر نباشند هیچ دانه ای کنار دیگری نمیماند‏ !‏

خدایا نخ هیچ تسبیحی پاره نشود …














.
گاهی اوقات...
آدم دلش یک آشپزخانه آرام...
یک فنجان چای...
و مادرش را می خواهد...













مادر...
روسری ات را بردار تا ببینم، بر شب موهایت
چند زمستان برف نشسته است
تا من به بهار رسیده ام...




شما گر جمله ای دارید میتونید بزارید(خجالت نکشید)