مُـشـاعِـرِه نُـسـخِـه [ 3 ]

[آمین]

میروم خسته و افسرده و زار
سوی منزلگه ویرانه خویش

[מַברִיק]

شب فراق نداند که تا سحر چند است
مگر کسي که به زندان عشق در بند است

[מַברִיק]

تو در آب اگر ببینی حرکات خویشتن را
به زبان خود بگویی که به حسن بی نظیرم

[מַברִיק]

من آن پیرم که شیران را به بازی برنمیگیرم
تو آهو وش چنان شوخی که با من می کنی بازی

[מַברִיק]

یا چهره بپوش یا بسوزان
بر روی چو آتشت سپندی

[моои]

یک نعره مستانه ز جایی نشنیدیم
ویران شود این شهر که میخوانه ندارد

[מַברִיק]

در دايره قسمت ما نقطه ي تسليميم
لطف آنچه تو انديشي حكم آنچه تو فرمايي

[מַברִיק]

یارب چه ها به سینه این خاکدان در است
کس نیست واقف این همه راز نهفته را

[моои]

از دوست به يادگار دردي دارم
كان درد به هزار درمان ندهم

[آمین]

مي رسد روزي که شرط عاشقي دلدادگي ست
آن زمان، هر دل فقط يک بار عاشق مي شود

---

دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند
گل ادم به سرشتند و به پیمانه زدند