مشاعره (نسخه دوم)

[∆ MeRzaD ∆]

نی حدیث راه پر خون میکند
قصه های عشق مجنون میکند

[Mไ∫∫ ∫MΘKξЯ]

دل کاو همه شاد بود و ناشاد برفت

هیهات که هر چه بود بر باد برفت

[∆ MeRzaD ∆]

تا کی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه

[Mไ∫∫ ∫MΘKξЯ]

هر سپیده امد پیغام سیاه

در عبث گشتن این خاک اندود

[Łost Đλtλ]

ندانستم چو نیکو قدر ایام جوانی را

دلم خون می شود چون بشنوم نام جوانی را

[〤 MÁĤĎĨĔĤ 〤]

آب زنید راه راهین که نگار میرسد

مژده دهید باغ را بوی بهار میرسد

[Łost Đλtλ]

در این خاک زرخیز ایران زمین                      نبودند جز مردمی پاک دین
همه دینشان مردی و داد بود                      وز آن کشور آزاد و آباد بود
چو مهر و وفا بود خود کیششان                  گنه بود آزار کس پیششان
همه بنده ناب یزدان پاک                             همه دل پر از مهر این آب و خاک
حکیم توس.

[Mไ∫∫ ∫MΘKξЯ]

کوکب بخت مرا هیچ منجم نشناخت یارب از مادر گیتی به چه طالع زادم

[Łost Đλtλ]

من نگویم که مرا از قفس آزاد کنید

قفسم برده به باغی و دلم شاد کنید

[Mไ∫∫ ∫MΘKξЯ]

دیشب به سرم باز هوای دگر افتاد در خواب مراسوی خراسان نظر افتاد