***قلـب مـآدر ***

[Dead Silence]

*** قلب مادر ***​



​

داد معشوقه‌ به‌ عاشق‌ پیغام‌ که‌ کُند مادرِ تو با من‌ جنگ
​

هر کُجا بیندم‌ از دور کُند چهره‌ پر چین‌ و جبین‌ پُر آژنگ
​

با نگاهِ غضب‌ آلود زند بر دلِ نازکِ‌ من‌ تیرِ‌ خدنگ
​

مادرِ سنگ‌دلت‌ تا زنده‌ست‌ شهد در کامِ من‌ و توست‌ شَرنگ
​

نشوم‌ یکدل‌ و یکرنگ‌ تو را تا نسازی‌ دلِ او از خون‌ رنگ
​

گر تو خواهی‌ به‌ وصالم‌ برسی‌ باید این‌ ساعت‌ بی‌خوف و درنگ
​

روی‌ و سینۀ تنگش‌ بدری‌ دل‌ برون‌ آری‌ از آن‌ سینۀ‌ تنگ
​

گرم‌ و خونین‌ به‌ منش‌ باز آری‌ تا بَرد ز آینۀ‌ قلبم‌ زنگ
​

عاشقِ بی‌خرد ناهنجار نه،‌ بل‌ آن‌ فاسقِ بی‌عصمت‌ و ننگ
​

حُرمتِ مادری‌ از یاد ببُرد خیره‌ از باده‌ و دیوانه‌ ز بنگ
​

رفت‌ و مادر را افکند به‌ خاک‌ *‌ بدرید و دل‌ آورد به‌ چنگ
​

قصدِ سرمنزلِ‌ معشوق‌ نمود دلِ مادر به‌ کفش‌ چون‌ نارنگ
​

از قضا خورد دمِ در به‌ زمین‌ و اندکی‌ سُوده‌ شد او را آرنگ
​

وان‌ دل‌ گرم‌ که‌ جان‌ داشت‌ هنوز اوفتاد از کف‌ آن‌ بی‌فرهنگ
​

از زمین‌ باز چو برخاست‌ نمود پی‌ برداشتن‌ آن‌ آهنگ
​

دید کز آن‌ دل‌ آغشته‌ به‌ خون‌ آید آهسته‌ برون‌ این‌ آهنگ:
​

«آه‌ دست‌ پسرم‌ یافت‌ خراش‌ آه‌ پای‌ پسرم‌ خورد به‌ سنگ»


.....
* ایرج میرزا *
​