دیدنی های طبیعی و تاریخی و فرهنگی استان کهکیلویه وبویراحمد

[×ThundeRBolT×]

اين استان ابتدا قسمتي از انشان بوده و در دوره ساساني با عنوان به آمد كواز، ارگان و قسمت كوهستاني آن به نام زم زميگان معروف بود. با ورود اسلام اين منطقه ابتدا ارجان، زم گيلويه و كهگيلويه و از دوره تيموري با از بين رفتن اتابكان لر بزرگ، سراسر منطقه به كهگيلويه معروف شد. از سال 1342 خورشيدي كه به فرمانداري كل تبديل شده به دلايل سياسي، كهگيلويه و بوير احمد ناميده شد

اهالي لر اين استان كه درصد بالايي از جمعيت آن را تشكيل مي دهد بر حسب قراين تاريخي متعلق به نژاد آريايي و قوم پارس مي باشد. هر چند هيچ قوم و نژادي در زمان حاضر نمي تواند ادعاي اصيل يا خالص بودن از خود نمايد ولي روي هم رفته با تكيه بر اينكه لرها خود با يك گويش خاص تكلم نموده، در كنار هم جنگيده، با هم زندگي مشترك داشته و جزو در زمان حال كه با اقوام ديگر ايراني خويشاوندي نموده اساساً خويشاوندي ميان آنها بصورت بسته بوده است مي توان به هم نژادي آنان در شكل دهي هويت بومي و قومي آنان توجه داشت.

 

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

 

 

 

جاذبه های تاریخی و فرهنگی

 

 

 موزه ياسوج: موزه ياسوج با برخورداري از آثار و شواهد به جاي مانده از گذشتگان با فرهنگ اين بخش از مرز و بوم ايران چون نگيني در دل ارتقاعات دنا مي‌درخشد

مسجد چهل ستون دهدشت: بنای مسجد چهل ستون (امام حسين(ع)) نیز در شمال بافت تاريخي دهدشت و احتمالا در محل يكي از دروازه‌هاي اصلي ورودي شهر ساخته شده است. در كنار مسجد مجموعه‌اي شامل حمام، كاروانسرا و 2 امامزاده واقع شده است.

تپه دم چنار: محل قرار گرفتن این تپه که یکی از تپه های پیش از تاریخ است، در نزدیکی روستای دم چنار یاسوج است. این تپه تاریخی به هزاره سوم و چهارم پیش از میلاد تعلق دارد و از نظر تاریخی با دیگر تپه های منطقه، به ویژه تل مهره ای و تل خسرو توانایی برابری دارد.

تل خسروی: تل خسروی یا تل خسرو تپه ای در جنوب شهر یاسوج است که به فاصله ای کمتر از چند کیلومتری آن قرار دارد. بر اساس روایتهای محلی، کیخسرو کاخی بر سر این تل یا تپه بنا نهاده بود که پرفسور گاوبه، آثار آن را به صورت عمارتی با آجرهای زرد چهارگوش و آجرهای سرخ از نوع آجرهای پل علیایی بهبهان (ارجان قدیم) مشاهده کرده و این مکان را به پیش از دوره هخامنشیان مربوط دانسته است. این تل که به هزاره سوم از میلاد و سده نهم و دهم هجری قمری تعلق دارد، در چهار کیلومتری جنوب شهر یاسوج، در نزدیکی روستای تل خسرو واقع شده است.

آب‌انبار بافت تاريخي دهدشت: در منتهي‌اليه جنوب شرقي بافت تاريخي دهدشت و بعد از ارگ تاريخي شهر بنايي واقع شده كه به آب ‌انبار معروف شده است. اين بناي استوار كه با گچ، سنگ و ساروج ساخته شده، شامل بناي اصلي آب‌انبار و احتمالاً اتاقي براي محافظين آب‌انبار است. بنا به شيوه بناهاي بافت تاريخي شهر و با اجراي طاق جناغي ساخته شده است

 

 

آتشکده خيرآباد: اين اثر تاريخي در سمت راست جاده دهدشت ـ بهبهان و در يک کيلومتري شمال روستاي «ده‏وه» خيرآباد و در طرف چپ رودخانه خيرآباد واقع شده که به دوره ساساني مربوط است. اين بنا که به چهارطاقي يا آتشکده خيرآباد شهرت دارد،

تخت شاه ‏نشين(پايه پل): اين اثر که پايه‏اي از سنگ‏هاي حجاري شده دارد، با آثار دوران هخامنشي واقع در مسير جاده قديمي بين خوزستان و فارس(بهبهان ـ دهدشت ـ پاتاوه) قابل مقايسه مي‏باشد. اين اثر در 5/1 کيلومتري جنوب غربي روستاي پاتاوه شهرستان ياسوج واقع شده است.

بازار دهدشت: محدوده‌اي كه تحت عنوان بازار دهدشت از آن ياد مي‌شود، شامل محوطه‌اي گسترده كه تقريبا شهر را به دو نيمه تقسيم كرده است. اين محوطه كه در داخل بافت تاريخي شهر دهدشت واقع شده از يك راسته بازار به طول حدود 500 متر كه از حدود مسجد جامع شروع و تا محدوده كاروانسرا و امامزاده جابر كشيده شده است

قلعه هاي دختر: قدمت اين گونه قلعه ها به عهد مهرپرستي، خداي مادينه و فرشته باروري ايرانيان قديم مربوط مي شود. قلعه هاي دختر معمولاً جايگاه آتشکده هاي بزرگ و کوچکي بوده اند و به فرشته باروري اهدا شده اند. بسياري از آن ها در نواحي مختلف اين استان به همين نام معروف شده اند. از جمله اين قلعه ها مي توان به قلعه دختر دشمن زياري، قلعه دختر کلانک تراب، قلعه دختر امامزاده، قلعه دختر گود سرخ اشاره کرد

حمام کهیار: حمام تاریخی کهیار در غرب بافت تاريخي شهر دهدشت و در مجاورت كاروانسرا واقع شده است. بنا شامل گرم‌خانه، میان در و رختكن است و ورودي آن در بخش جنوبي تعبيه شده است. ورودي به شكل زيبا و با اجراي مقرنس‌كاري ساخته شده است

حمام محمد: بناي زيبا و تاریخی حمام محمد در ضلع شرقي بافت تاريخي شهر دهدشت و به فاصله اندكي از مسجد جامع شهر واقع شده است.

بقعه امامزاده بی بی حكیمه (س): خواهر امام رضا(ع) در شهرستان گچساران به صورت طبیعی در دل كوه و در حفره ای محفوظ احداث شده كه در طول سال و بخصوص در ایام نوروز زیارتگاه عده زیادی از سراسر ایران وحتی كشورهای حاشیه خلیج فارس است

آرامگاه امير لالپا: به فاصله تقريبي 35 کيلومتري جنوب شرقي کهگيلويه، در ميان دو رشته کوه موازي، کوه سياه (جهت غربي) و کوه سفيد (جهت شرقي) يک گورستان تاريخي وجود دارد که به دلي مهربان يا مهرگان معروف است. کنار گورستان جديد و قديم آن تعدادي سکه مربوط به شاهان ايلامي خوزستان به دست آمده است.

 

 

جاذبه های طبیعی

 

 

 

قله دنا: دنا بلندترين قله رشته‌کوه‌های زاگرس در غرب ایران است. ارتفاع این قله ۴۴۰۹ متر است و در ۳۵ کیلومتری شمال غربی شهر یاسوج در شهر سي سخت جای گرفته است. شهرستانی که این قله در آن قرار دارد نیز شهرستان دنا نام دارد .

دزکوه: دزکوه نام کوهی است بلند در ضلع غربی بخش گرمسیری سوق از توابع شهرستان کهگیلویه که دوران قدیم با توجه به موقعیت خاص آن بعنوان دژی مستحکم در برابر اقوام یاغی و مهاجم از آن استفاده می شده که به همین مناسبت به این نام مشهور گردیده است

باغ چشمه بلقیس چرام: باغ چشمه بلقیس چرام در شهرستان كهگیلویه و در شهر چرام واقع شده است و یكی از مهمترین جاذبه های توریستی منطقه می باشد. زمین حاصلخیز منطقه باعث شده كه از هر نوع درخت در این باغ پرورش یابد. باغ دارای چندین چشمه می باشد كه از دهانه شمالی به باغ می ریزد وآب چشمه ها در جویبارهای مشبكی كه با اصول معماری قابل توجهی تراس بندی شده به استخر زیبائی سرازیر می شود

درياچه‌ كوه‌ گل: درياچه‌ كوه‌ گل‌ در شمال‌ شهرستان‌ بويراحمد و در شمال‌ شرقي‌ شهرتوريستي‌ سي‌ سخت‌ در دهانه‌ انبري‌ گردنه‌ مشهور بيژن‌ و در كنار تپه‌هاي‌ كوه‌ گل‌ واقع‌ شده‌ است‌. محل‌ استقراردرياچه‌ يكي‌ از زيباترين‌ نواحي‌ استان‌ است‌ كه‌ در فصل‌ بهار و تابستان‌ از انواع‌ گل‌هاي‌ شقايق‌ و گياهان‌ وحشي‌ وهمچنين‌ آويشن‌ خوش‌ عطر كوهستاني‌ مملو مي‌شود

وجود طبیعت بکر و مناطق حفاظت شده و رودخانه کوه گل از جاذبه های دیگر در این مکان می باشد که در سالهای اخیر توسط میراث فرهنگی برای رعایت حال مسافران و گردشگران کار سکو سازی،ومراکز بهداشتی صورت پذیرفته و هر ساله پذیرای عظیم گردشگران داخلی و خارجی می باشد.

موسیقی:موسيقي در كهگيلويه وبويراحمد جايگاه خاصي در زندگي روزمره دارد. به هنگام شادي و غم وهمچنين در هنگام كوچ چراي گوسفندان هر كدام نوعي موسيقي بكارمي رود. ني به دو شكل كوچك و ني هفت بند از جايگاه ويژه برخوردار است. چوپانان درصحرا و نوازندگان حرفه اي در مجالس و شب نشيني ها از ني استفاده مي كردند. علاوه بر ني، دهل و نقاره و كرنا و ويلن از ديگر ادوات نوازندگي است و با آن مقامهاي مختلفي را مي نواختند. برخي اين مقامها مثل بره وري (بره بلندشو) در جمع آوري گوسفندان و با ني نواخته مي شود. نمونه يا مرثيه خواني از ديگر مقامهاي موسيقي سنتي كهگيلويه و بوير احمد است. اين مقام با ني نواخته مي شود. در بر انگيختن احساس شنوندگان بسيار مؤثر است. از ديگر مقامهايي كه در عروسي بكار مي گيرند دستمال بازي كه به دو پا، سه پا، تركي، يك پا، باباكرم و تركه بازي و اسب سواري است.

غذای محلی :

لوي: شير بز و يا گوسفند و گاوي را كه به تازگي زائيده باشند مي دوشند و پس از پخت به صورت جامد در مي آيد. اين غذاي خوشمزه و مقوي مخصوص زمستان و فصول سرد سال است.

هره: گندم كوبيده شده را همراه سبزي ترش مزه اي به نام كارده پس از يك شب خيس خوردن در آب مي پزند و غذاي آب دار ترش مزه اي حاصل مي شود. 

كشك و مغز: مغز گردو را با پياز و كشك مي كوبند و با نان داغ خورده مي شود.

كله جوش: دوغ را گرم كرده با ادويه و پياز داغ كه به آن اضافه شده به همراه نان تريد مي كنند.

شله بادامي: بادام وحشي را مي كوبند و پس از صاف كردن آن را با برنج مي پزند.

شله دوغي: تر كيبي از دوغ و برنج و روغن و پياز داغ و ادويه است.

قورمه: گوشت گوسفند را از استخوان جدا كرده و با پيه سرخ كرده و با اضافه كردن مقداري نمك آن را در ظرفي كه از پوست درست شده نگهداري مي كنند. در مناطق سردسيري و يخبندانهاي زمستانه از اين غذا استفاده مي شود. 

كلگ و گوشت: تركيبي از گوشت پخته شده و آرد بلوط است كه به صورت كلگ و گوشت در مي آيد.

شوروا: سوپي است مركب از جوجه آب پز و برنج و آب.
از ديگر غذاهاي سنتي مي توان از كلگ و ماست، (نوعي نان) زير چاله اي، شل شلي و نانهاي بركو، كلگي بلبل، نان قندي و حلواي آردي و دوشابي و نشايي را مي توان نام برد. برخي از اين غذا ها جنبه دارويي دارند مثلاً گلفته براي درمان سرفه، يا شله گندمي براي گلو درد يا شوروا براي درمان كوفتگي بكار مي رود

سوغات :قالی، گبه، جاجیم، خورجین، سیاه چادر، نمد، جانمازی، پشتی، گمچه بافی