درباره ی سعید نفیسی

[♥♥ONLY-DADDy♥♥]

سعید نفیسی
فرزند علی اکبر ناظم الاطبا کرمانی ، زاده شده در روز ۱۸ خرداد ۱۲۷۴ خورشیدی در تهران، از اعضای پیوسته ی فرهنگستان ایران بود و در بسیاری از موسسات


درباره ی سعید نفیسی
 فرهنگی و دانشگاه های اروپایی و آسیایی در رشته ی تاریخ ادبیات، تاریخ تصوف و ملل و نحل و دروس دیگر تدریس نموده است.


مقاله ها و کتاب های بسیاری بالغ بر صد و چند جلد کتاب و دها آثار چاپ نشده از وی باقی مانده است. از آثار مفید او باید احوال و اشعار رودکی را نام برد.

سعید نفیسی در کشورهای فرانسه و سوئیس به تحصیل پرداخت و پس از بازگشت به وطن به سمت ریاست دانشکده ی حقوق و سپس دانشکده ی ادبیات برگزیده شد.

 

استاد سعید نفیسی در تاریخ ۲۲ آبان ۱۳۴۵ خورشیدی، بر اثر بیماری آسم و قولنج درگذشت.

مرحوم نفیسی از شخصیت های معدودی است که در ادبیات معاصر ایران ظهور کردند و با دانش بیکران و هوش فراوان و حافظه ای توانا و قلمی شیوا در تمامی عرصه های ادبی کار کردند و از تمامی آنان نیز سربلند بیرون آمدند.

تنوع کاری مرحوم نفیسی نیز از موارد قابل توجه کار او محسوب می شود؛ تحقیقات ادبی، بررسی های تاریخی، تصحیح متون نظم و نثر، فرهنگ نویسی، ترجمه از زبان های اروپایی، کتاب شناسی، روزنامه نگاری، تاریخ ادبیات نویسی و داستان نویسی و ... .

از دیگر ویژگی  های ادبی استاد عطش شدید به تحقیق و جستجو بود که باعث شده  بود در هر مجمع و کنگره ی علمی شرکت نماید تا با جریان مسایل و تحقیقات مربوط به ایران همراه باشد، از این رو در دوران حیات خود به بسیاری از دانشگاه ها و مراکز علمی جهان سفر کرد، سخنرانی نمود و تدریس کرد.

نفیسی بیش از چهل سال درس گفت و نزدیک به پنجاه سال مقاله و کتاب نوشت که بسیاری از آن ها برای همیشه جزو منابع دست اول و قابل اعتماد در تحقیقات ایران شناسی خواهند بود.

نخستین مجله ای که ایشان مدیریت آن را به عهده گرفتند مجله ی «فلاحت و تجارت» است که در سال های 1298 تا 1299 به طور ماهانه چاپ می شد و پس از آن هفت شماره ی روزنامه ی «امید» و بعد یک سال مجله ی معروف «شرق» و بالاخره از 1323 مجله ی «پیام نو» که ناشر افکار انجمن روابط فرهنگی ایران و شوروی بود و نیز عضو هئیت تحریریه ی مجله ی راهنمای کتاب نیز بودند.

مرحوم استاد «جلال الدین همایی»  در باره ی تاریخ فوت استاد نفیسی چنین سروده اند :

 






چون شد سعید نفیسی برون ز دار حیات 


   ز جمع اهل ادب سرور و رئیسی رفت


سنا به سال وفاتش نوشت «ای بیداد 


زگنج علم و ادب گوهر نفیسی رفت»


   
درباره ی سعید نفیسی

درباره ی سعید نفیسی