شـــــــعـــر و جملـآت نـآب

[Dead Silence]

ن عشق را در تو

تو را در دل

دل را در موقع تپیدن

و تپیدن را به خاطر تو دوست دارم



من غم را در سکوت

سکوت را در شب

شب را در بستر

و بستر را برای اندیشیدن به خاطر تو دوست دارم



من بهار را به خاطر شکوفه هایش

زندگی را به خاطر زیبایی اش

و زیبایی اش را به خاطر تو دوست دارم



******************************************************


کاش یکـدم بیقرارم می شـدی لحظه ای چشـم انتظارم می شـدی

در کویر روزگار بی کسی چون صنوبر سایه سارم می شـدی

گر چه پاییزی شده جان و تنم کاشـکی فصل بهـارم می شـدی

در هجوم بی امـان گریه ها همزبان و غمگسـارم می شـدی

کاشـکی مثل ستـاره بی ریا میهمان شـام تارم میشـدی

من که از هر سایه ای تنهاتـرم آرزو دارم تو یـارم می شـدی

کاشـکی در لحظه جان دادنم

از ته دل سوگـوارم می شـدی
******************************************************
کاش قلبم به گرمی آفتاب و به روشنایی صبح سپید و به قشنگی غروب همیشه سرخ باشد.

کاش قلبم به آبی دریا و به لطیفی برگ گل و به طراوت قطرات باران باشد.

کاش رویای همیشه سبز زیستنم برای با تو بودن همیشه به رنگ بهار باشد.

کاش بهار زندگی ام برای با تو بودن همیشه سبز باشد و به پاییز نرسد.

کاش زندگی ام اگر چون پاییز است برگهایش برایم نجوای عشق را سر دهد.

کاش وقتی در زمستان سپید بر صندلی سبز پارک زیر پهنای درخت در کنارت به آرامش رسیده ام همیشه قلبم با قلب تو به سپیدی قلب زمستان باشد.
******************************************************
فكر در عاقبت گناه عامل توبه است.

فكر در فنای دنيا،عامل زهد است.

فكر در نعمت ها،عامل حب به خدا است.

فكر در مرگ ،عامل كنترل هوس های نفسانی است.

فكر در عواقب كار،عامل مصونيت از گناه است.

فكر در احوال بزرگان،عامل مقايسه و رشد است.

فكر در عذاب الهی،عامل خوف از خدا است.

فكر در تاريخ ،عامل عبرت است.



بایدها

بايد از كوه استواری را

بايد از چشمه جوشش را

بايد از فرش پوشش را

بايد از ابر ريزش را

بايد از برف سپيدی را

بايد از آب استقامت را

بايد از آسمان صداقت را آموخت.

******************************************************
کاش غروب غمگین زندگی طلوعی به روشنایی صبح سپید داشت،

کاش دریای نیلگون آبی به هنگام غروب سخنی برای گفتن داشت،

کاش خورشید سرخ غروب همیشه کسی رو برای دلتنگی داشت،

کاش صندلی لب ساحل قلبم کنار دریای نیلگون غروب حیات داشت،

کاش کلمه ی مقدس زندگی برای همه وجود داشت،

کاش این کاش ها نبود و آرزوها و امیدها در دلها وجود داشت،

کاش هزاران آرزو روی کره ی خاکی بودند که امیدها را دلبند خود کنند،

کاش دلدادگی و عشق حکایت از باهم بودن را داشت،

کاش قلب ها آباد بود و کنار هم بودن را دوست داشت،

کاش قلب ها یکرنگ بود و عشق را دوست داشت.
****************************************************
^_^