آنروزهــــــــــــــا چه زیبــا بـود
زیبــایی ها چهسپیــــد بـود
و سپیـــدی ها چه روشـــن
آدم هـــا چه ســـاده بودنـد
دل هـــا چهپاکـــــــــــــ
دلدادگــــی ها چهآســـان
و آرزوهــــا چه دســت یافتنــی بــود
دلتنگـــم ...
دلتنگــــــــ ِ زورقِ چشــم هایی که
تاکرانـــــــــه های ِ نگــاه پیــش می رفتنـــد
و همــان جا پشــت ِرنگیــن کمـــان ِ رویـــاهـا خیــــــــــــ ــــــــــره می ماندنـــد
دلتنگــــــــــــــــــِ بوســه هـایی که
روی ِماهتـــاب پیشـانی می ماندنـد
وهیــــچ گاه به لـب ها نمی رسیدنـــــد
دلتنگـــــــــــــــــــــــِ تـن هایی که
چــون لالــه ها پـاک ماندنـــد
و لـذت ِ هـــمآغـــوشی را تا هنگامـــه ی ِ شـب ِ وصـال نمی چشیدنــد
دلتنگـــــــــــــــِ اَمیــالی که
پشــت ِ حجــابی از ایمـــــــــان سرکــــوب می شدنــد
دلتنگـــــــــــــــِ زنــانی که
به جــای خالـــیکــردن جیـــب َت
سکــه های ِمهربـــانی را به پایــت می ریختنــــــد
دلتنــگ ِ روزهــاییکه دیگـر با هیــچ رویــا و خیــالی تکـــرار نمی شونــد
خدایــا ... بزرگــا... معبــودا ....!
دلگیــــــــــــــ ــــــــــرم ....
دنیـــایت رانمی خـــــــوام
دنیــایت پـُر از سیـــاهی ست
پـُر از پلیــــدی
پـُر از زشتــی
پـُر از خیانـــــــــت و نامـــــردی
پـُراز بــی وفــــایی ست
پـُر از آدم هــاییکه دیگــر ســ ــــــــــادگی را سـرمشــق ِ زندگیشــان نمی کننــد
اینجــا همــانجــایی ست که
آدم هــا سـلام ِشانبـــوی ِ هــوس می دهــد
نه بـــــــــوی ِ آشنــایی!!!
اینجــا همــانجــایی ست که
آدم هــا روی برگـــهها متعهـــــــــــــد می شونــد
و شـب هنگــام ...
روی تختخـــواب ها بامعشــــ ــ ــ ـــ ــــ ــ ـــوقه هاشان هـــم بستــر می شونــد
اینجـا عشـــق رابــاید در رختخــواب اثبــات کـرد
در یکــــ شـب هــم آغــوشی ...
به راستـی عشـــــق چیســت؟!
عاشقـــــــــــی را
از کدامیــــن ســلام
از کدامیــــــن نگـــاه
از کدامیــن لبخنـــد می تــوان یافــت؟!
اینجــا بـرای ِمـــن ی ِ که عشــــــ ــــــق را جــوری دیگر آموختـــــــــــــــــه ام
جهنــ ــ ـ ــم اسـت...
جهنمـی سخـــت تـَر از جهنــم تــو
دلــــم گرفتــه ازدنیــا
از آدم هـــایی که مــــردانگی و زنـــانگی رازیــر ســوال بردنـــد
از حقیقـــت های ِتلخــی که
پشــت ِ نقــابِ خــــــــ ــــــوبی ها پنهــان شـده انـد
از ایـن تنهـــایی...
از دلــی که دیگــر نمی توانــم
به دسـت کســـی بسپـــارمَش
شـب آرزوهـــــا نزدیکــــــــــــــــ اسـت
و مــن مانــــــــدهام با کولـــه بـاری از آرزوهـــا
آرزوهــایی کهسالهـــــــــ ــــــاست جـا خـوش کرده انـد در آسمــان ِ رویـــاهـایم
کدامشــان رابخـواهـم؟!
خدایـــا ...
خستـــــــــــه ام .... خستـــه ...
می ترســم ...
ازعشـــق ... ازوابستگــی ... از دلبستگــی
دیگــر مـرا با عشــــــــــق نسنـج
یــادت باشــد
مــن دیرگاهــــی ستکه تـــاوان دلدادگـــی هایم را
با قلـب ِ شکستـه ام داده ام
بیــا و ایـن شـبآرزویــی
معجــــــــــــــــزه کـن
معجــزه ای ازجنـــــــــــس بــاران
که بشـــوید سیــــاهی ها را از دل ِمـــردم شهــر
معجــزه ای از جنــسِ رنگیــن کمــان پـس از بــاران
تابـــارقه های ِهفــت رنـگ َش بـَر مــن بتــابد
و آرام کنــم دل رااز خستگـــی ها
و رهـــــــــــــــا کنـم خـود را از قیــد ِ وابستگــــی های ِ ایـن زمـــانه ی نامــرد
بیـــا ...
بیــا و معجــــزه کـن ...
[rtl]دلم که میگیرد بغض میکند[/rtl]
[rtl]میشود وبال گردنم!![/rtl]
[rtl]دردهایم خیلی نیستند[/rtl]
[rtl]تــــــــو هستی[/rtl]
[rtl]و فراموش کردنت[/rtl]
[rtl]دردم می آید وقتی با درد هایت کلنجار میروم لعنتی[/rtl]
[rtl]
[/rtl]