بیایید بحث من سر فصل هارا میگم
الان در مورد عربستان پیش از اسلام حرف میزنیم
اوضاع عربستان قبل از ظهور اسلام
اوضاع جغرافیایی
کشور عربستان در جنوب غربی آسیا واقع شده است و از شمال به کشورهای: عراق و اردن، از شرق به خلیج فارس، از جنوب به دریای عمان و از غرب به دریای سرخ و خلیج عقبه محدود می شود.
این شبه جزیره عربستان که بیش از سه میلیون کیلوم تر مربع وسعت دارد، از نظر جغرافیائی به سه منطقه تقسیم می شود:
1. بخش مرکزی که به صحرای عرب معروف است و گس ترده ترین بخش این شبه جزیره را تشکیل می دهد.
2. بخش شمالی که حجاز نام دارد (حجاز از ماده حجز و به معنای مانع و حائل است) و چون میان سرزمین های: نجد و تهامه قرار گرفته آن را حجاز نامیده اند.
3. بخش جنوبی که بر ساحل اقیانوس هند و دریای سرخ قرار گرفته و شامل یمن و حضرموت می باشد.
شبه جزیره عربستان به جز بخش جنوبی آن، عموما مگر در موارد اندکی، صحرا و خشک و بی آب و گیاه است.
وضع سیاسی
عرب جاهلی از نظر سیاسی تابع نظم و فرمانبرداری از قدرت خاصی نبود، بلکه فقط به قدرت قبیله خویش می اندیشید و با دیگران همان می کرد که ناسیونالیستهای افراطی و نژادپرستان با دیگر ملت ها و نژاد ها می کنند.
موقعیت جغرافیایی و سیاسی شبه جزیره عربستان، به جز نواحی جنوبی آن ایجاب می کرد که این سرزمین کم تر مورد توجه فاتحان و کشورگشایان آن روز مثل ایران و روم قرار گیرد، زیرا فتح چنین سرزمینی با آن ریگستان ها و بیابان های خشک و سوزان، مقرون به صرفه نبود. گذشته از آنکه کن ترل کردن عرب جاهلی و نظم دادن به زندگی آنان کار مشکلی بود.
وضع اجتماعی
اکثریت ساکنان شبه جزیره عربستان بنا بر اقتضای شغل خود، زندگی صحرانشینی داشتند و تنها حدود یک ششم مردم آن، شهرنشین بودند. علت تجمع آنان در شهر ها یا تقدس این شهر ها بود، و یا تجاری بودن آن ها، مانند مکه که دارای هر دو جنبه بود، و یا به لحاظ داشتن سرزمین های آباد و آب ها و مراتع مورد نیاز، مانند یثرب، طائف، یمن، حضرموت، حیره و غسان.
اعراب بدوی از نظر لهجه و عادات و خصلت های عربی بی شائبه تر از اعراب شهری بودند. از این رو شهرنشینان بالا تر و آشنایی آنان نسبت به مسائل خارج از محیط قبیله خود بیش تر بود.
وضع دینی
شایع ترین و رایج ترین اندیشه حاکم بر عرب جاهلی، بت پرستی بود که به صورت های گوناگون در میان آنان نفوذ داشت. کعبه تبدیل به بتخانه اعراب جاهلی شده بود که بالغ بر 360 بت به شکل های مختلف در آن نصب شده بود و هر قبیله در آنجا بتی داشت.
در موسم حج، هر قبیله ایی در برابر بت خود می ایستاد، نماز می خواند و تلبیه می گفت.
اقلیت های مذهبی مانند قوم یهود و مسیحیان نیز پیش از ظهور اسلام در جزیرﺓ العرب زندگی می کردند. یهودیان بیش تر در نواحی شمال عربستان مثل یثرب، وادی القری، تیما، خیبر و فدک بودند و مسیحیان در نواحی جنوب مانند یمن و نجران.
عده معدود و انگشت شماری نیز موحد و خداپرست بودند و خود را بر دین حضرت ابراهیم (ع) می دانستند؛ مورخان از آنان به حنفاء یاد کرده اند.
از بررسی و مطالعه عقاید گوناگون بت پرستان چنین بر می آید که آنان علی رغم علایق شدیدی که به بت ها داشتند و کوچک ترین توهین نسبت به آن ها را نمی توانستند تحمل کنند و از این رو نزد ابوطالب از پیامبر (ص) گلایه می کردند که او از خدایان ما بدگویی و از آیین ما عیب جویی کرده است.
به خدا به عنوان آفریدگار اعتقاد داشتند و نام «الله» در میان آنان رایج بود. آن ها بت ها را مظاهر قابل تقدیس و در خور پرستش می پنداشتند و آن ها را اله و معبود می دانستند، نه آفریدگار هستی. روی این جهت، رسول اکرم (ص) بیش تر برای اثبات یگانگی خدا و نفی معبود های ساختگی با آنان گفتگو می کرد، نه اثبات صانع.
وضع فرهنگی
اعراب جاهلی، مردمی «امی» و درس ناخوانده بودند، از این رو بی فرهنگی و زندگی توأم با جهل و خرافات حاکم بر جامعه آنان بود. از میان آن همه جمعیت تنها عده انگشت شماری باسواد بودند.
بارز ترین مظاهر فرهنگ عرب جاهلی شناخت انساب عرب و شعر و خطابه بود. آنان در مجالس عیش و عشرت، میدان های نبرد و در مقام نشان دادن مفاخر قبیله خود، به سرودن شعر و یا ایراد خطابه می پرداختند.
اعراب جاهلی، نمونه کامل انسان طمع کار و دل بسته به مادیات بودند. آنان همه چیز را از دید منافع مادی می نگریستند. فرهنگ اجتماعی آنان فرهنگ بی بند و باری و یغماگری بود و این صفات پست حیوانی، خوی و سرشت آنان شده بود.
در فرهنگ عرب جاهلی، اخلاق به گونه ای دیگر تعبیر می شد. مثلا غیرت، مروت و شجاعت را می ستودند، ولی مفهوم شجاعت در نظر آنان عبارت بود از: سفاکی و داشتن قدرت کشت و کشتار بیش تر. غیرت در فرهنگ آنان طوری تفسیر می شد که زنده به گور کردن دختران از بارز ترین مصادیق آن به شمار می رفت. وفا و پایبندی به پیمان را در این می دیدند که هم پیمان یا عضو قبیله خود را در هر صورت حمایت کنند، خواه حق باشد یا باطل.
منبع: تاریخ اسلام در عصر رسالت
(10-07-2012، 20:25)Nicola نوشته است: دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
در حکومت علی (ع) به نظر من چهره اسلام کاملا معلوم بود.بی شک بهترین حاکم تاریخ علی بود.
درسته حاکمی مقتدر بود واز همه مهمتر امام و پیشوا مسلمانان بود
بازی آنلاین
آپلود عکس
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
