13-06-2014، 17:07
(آخرین ویرایش در این ارسال: 14-06-2014، 8:03، توسط Ƥαяℓσนʂ ϱiяℓ.)
اسپـــم ندید پلیـــــز
امـــروز نــه چـایـــ م دارچیــن داشـت
نـه قهـــوه ام شکــر
نــه اینکــه نــخواهـم
حـــوصله اش را نــداشتــم
یعنـــی مــی دانـــی..
امـــروز نــبـودم
نــه!
امـــروز اصــلا نـبـــودم
مــن کـه خیلــی وقـــت اسـت
نـ.یـ.سـ.تـ.مـ..
امـــروز آفتــاب بـــود..بهــــار بــــود...
راحـــت بگویــمــت
امـــروز تــــو بایـــد مــی بـــودی
همـــه ی روزهـا بـه کنــار
تــو امــروز را عجیــب بـه مــــــن
وبه چشمهای منتظرم
بـ.د.هـ.کـ.ا.ر.ی. . . !
خداحافظی بوق و کرنا نمی خواهد
خداحافظی دلیل
بحث
یادگاری
بوسه
نفرین
گریه
خداحافظی واژه نمی خواهد!
خداحافظی یعنی
در را باز کنی
و چنان کم شوی از این هیاهو
که شک کنند به چشم هایشان
به خاطره هایشان
به عقلشان
و سوال برشان دارد
که به خوابی دیده اند تو را تنها!؟
یا توی سکانسی از فیلمی فراموش شده!؟
خداحافظی یعنی
زمان را به دقیقه ای پیش از ابتدای آشنایی ببری
و دستِ آشنایی ات را پیش از دراز کردن
در جیب هایت فرو کنی
و رد شوی از کنار این سلام خانمان سوز
خداحافظی
"خداحافظ" نمی خواهد!
میـدآنی ،
گـآهی سـَنگــدِل تـَریـن آدم دُنیـآ هـَم که بـآشی ،
یـک آن، یـآد کـَسی روی قـفـَسهـ سیـنهـ ات
ســَنگــینی میکــُنــَد
آنوقــت به طــور کـآملا غریزی،
نـَفــَس عمیـقی میکــِشی تـآ ســَنگ کـــوب نـَکـُنی...
باور کن...
گـذشـت امـا بـدان . . .
'تـا آخـر عـمـر' درگـيـر مـن خـواهـي بـود !
و تـظـاهـر مـي کـنـي . . . نـيـسـتـي !!
مـقـايـسـه ، تـو را از پـا در خـواهـد آورد. . .
"مـن"
مـي دانـم بـه کـجـاي قـلـبـت
شـلـيـک کـرده ام . .
ﺑﯽﺣﻮﺻﻠﮕﯽ ﻭﺍﮔﯿﺮ ﺩﺍﺭﺩ ...
ﺍﺯ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺭﻭﺯ ﺩﯾﮕﺮﺕ ﺳﺮﺍﯾﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ .
نه ﻭﺍﮐﺴﻨﯽ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﻣﺘﻮﻗﻒﺍﺵ ﮐﻨﺪ ﻭ ﻧﻪ ﺁﺭﺍﻡﺑﺨﺸﯽ ﺗﺴﮑﯿﻦﺍﺵ ﺩﻫﺪ .
وﻗﺘﯽ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺳﺮ ﺟﺎﯼﺍﺵ ﻧﯿﺴﺖ ﻭ ﻫﯿﭻﮐﺲ ﭘﺎﯼ ﺣﺮﻓﺶ ﻧﯿﺴﺖ ,
ﺑﯽﺣﻮﺻﻠﮕﯽﺍﺕ ﮐﺶ ﻣﯽﺁﯾﺪ ...
ﺁﻥﻗﺪﺭ ﮐﺶ ﻣﯽﺁﯾﺪ ﮐﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﭼﺸﻢ ﺑﺎﺯ ﻣﯽﮐﻨﯽ ﻣﯽﺑﯿﻨﯽ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪﻩﺍﯼ
ﺑﻪ ﯾﮏ ﺁﺩﻣﯽ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺳﺮ ﮐﯿﻔﺶ ﻧﻤﯽﺁﻭﺭﺩ؛
دﻟﺖ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﻧﯿﺎ ﻭﺍﺭﺩ ﯾﮏ ﺳﮑﻮﺕ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺷﻮﺩ
ﻭ ﺗﻮ ﻣﺪﺕﻫﺎﺑﺨﻮﺍﺑﯽ ﺗﺎ ﺧﺴﺘﮕﯽﺍﺕ ﺩﺭﺑﺮﻭﺩ ...
ﺩﻟﺖ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺳﺖ ﺍﺯ ﺳﺮﺕ ﺑﺮﺩﺍﺭﻧﺪ
ﻭ ﺁﻥﻗﺪﺭ ﺩﺭ ﺳﮑﻮﺕﺍﺕ ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﻨﺠﻪ ﻧﺮﻡ ﮐﻨﯽ ﮐﻪ ﺁﺭﺍﻡ ﺁﺭﺍﻡ ﺣﻞ ﺷﻮﯼ .
اﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﺩﻧﯿﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﺳﺮ ﻭ ﺷﮑﻞ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ,
ﭘﺮ ﺍﺯ ﺑﯽﺣﻮﺻﻠﮕﯽ ﻭ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺁﺩﻡﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺣﻮﺻﻠﻪﺍﺕ ﺭﺍ ﻣﺪﺕﻫﺎﺳﺖ ﺳﺮ ﺑﺮﺩﻩﺍﻧﺪ..
من خوبم ...
روزها هم همه دارند عبور میکنند به آرامی
نه چراغ قرمزی را رد میکنند ...
نه تصادفی رخ داده
تنها نمیدانم
از خدا که پنهان نیست
ازشما چه پنهان...
چند روزیست خنده هایم به گریه ختم میشود
گریه هایم به سکوت...
نه... دیگر دلتنگ کسی نیستم...
چن روزی ست فکر میکنم خوشحالم
فکر میکنم هیچ چیز کم نیست ...
فکر میکنم دیگر فکر هیچ چیز با من نیست
چن روزی ست روزهایم روز نیست
اما...
من خوبم ...!
ولی تو باور نکن...
هیـــــچوقت ڪســے
رو پــس نــزטּ ڪہ ,
בوستــ♥ ــت داره . . . مراقــــــبتہ . . .
و نگرانــــــــــــت میشــہ . . . !
چـــون یــڪ روز بیــבار میشـــے و میبینــے . . .
مـــــــــاه رو از בســــت בاבے . . .
وقتــے ڪہ בاشــتے ســـــــتاره ها رو میشـــمرבے . . . !
بـسـلامـتـــے هَـمـﮧ کَـسـآیـــے ڪــ ...
بــاهــاشــون عـیــن ڪَـفـــــ ـ בسـت بـوבیــم
امــا اونـــا بـاهـامـــون عـیـن انـگـشـت شـسـت بــوבن ....
دلــــــمـ یــکـــ رمــــان مـیـخـــــواهـــد ...
کـهـــ اولـــشـــ مــنـــ و تــو بــاشـیـــم،
و آخــــــرشـــــ مــــــــــا ...
گــاه مــے انـכیشـــم
خبــر مـــرگ مـــرا بــا تــــو چـﮧ ڪـ؟ـس مــے گــویـــכ!
آن زمـــاטּ ڪـﮧ خبــر مــرگ مــرا از ڪـωــے مــے شنـوے،
روےِ تـــو را ڪـاش مــے כیـכم…!
شــانـﮧ بـالـا زכنـﭞْ را؛
بــے قـیـــכ…!
و تڪـاטּ כاכטּِ כωــﭡـﭞْ ڪـﮧ؛
مـهــــم نیـωــﭞْ زیــــاכ!
و تڪــاטּ כاכטּِ ωــر را ڪـﮧ؛
عـجب(!) عـاقبـﭞْ مُـــرכ…؟!
افــωـــوس…!
ڪــاش مــے כیـכم…
مـטּ بــا خـــوכ مــے گــویــــم…
چـﮧ ڪـωــے بـاور ڪـرכ،
جنگـل جــاטּ مـرا؛
آتـشِ عـشـق تــــو خـاڪـωــﭡـــر ڪـرכ…!؟
حمیـــــــــــدمصدق
آבم هـآ خیلی ســـرב شده انــב....
نــگــآه هــآیـــشــآטּ حـــرفــهــآیـــشـــآטּ
هـمـﮧ بـوﮯ سـرבـﮯ مـیـבهـב
عــشــقـ دیگر بـﮯ مـعـنـآسـتــ
فـقط محـبـتشـآטּ ایـטּ اسـتـ ڪـﮧ
بـرآﮯ زخـمـ هآیـتـ نمــڪـבآטּ مـﮯ آورنـב
هـمـیـטּ
وقتی گریه کردم.گفتند:
بچه ای...
وقتی خندیدم.گفتند:
دیوانه ای....
وقتی جدی بودم.گفتند:
مغروری...
وقتی شوخی کردم.گفتند:
سنگین باش....
وقتی سنگین بودم .گفتند:
افسرده ای....
وقتی حرف زدم.گفتند:
پرحرفی میکنی.....
وقتی ساکت شدم.گفتند:
عاشقی......
وقتی عاشق شدم.گفتند:
عاشقی گناه و اشتباه است.
مـنــ یکـــ دخــترمـ
مـیـبینــمــ ... مـیـفهـممــ ...
امـآ ســکوتــــ مـیکــنمــ تـآ تـو نـفهـمیـــ ...
حـوآسـمــ بـهـ تـمـآمــ جــزئیـآتــــ ایـنــ دنـیــآ هـســتـــــ
تـمــآمــ و کـمـآلـــ ... بـیـ هـیچـــ سـآنـســوریـــ ...
مـنــ یـکــــ دخـترمــ
دلـمــ کـهـ بـشــکنــد
دیـگــر بـند نـمیــخـــورد ...!
امــآ بـهـ رویـتـــ نـمیــ آورمـــ کـهـ زخــمشــ نـآعـلـآجــ اســتـــــ ...
نـآعـلـآجــ اسـتـــ و ... شــآیـد هـمیـشـــگیـــ ...
مـنــ یـکـــ دخـترمــ
و گـآهـیـــ مـیـــآنـــ ایـنـــ هـمهـ انـســـآنـــ نــرمـآلـــ
کـمــ مــیــ آورمــ از مــآنـدنــ ، خـستـهـ مـیــشــــومــ ...
مـیبــرمــ ...!
مـنـــ یـکـــ دخـترمـــ
صـــآفــــمــ
ســآدهـ امــ
ایـنـــ دخـتر بـودنـــ رآ دوسـتـــ دآرمـــ
" پوست کلفتی "ﺭﺑــﻄـــﯽ ﺑــــﻪ ﺁﺩﻡ ﺑــــﻮﺩﻥ ﻧـــﺪﺍﺭﺩ
ﻓــﻘــﻂ ﻣــﺴــﯿــﺮ ﺍﺷــﮏ ﻫــﺎﯾـــﺖ
ﭘـــﺸـــﺖ ﻭ ﺭﻭ ﻣـــﯿـــﺸــــﻮﺩ ﺑــﻪ ﺟـــﺎﯼ ﺑــﯿــﺮﻭﻥ، ﻣــﯿــﺮﯾـــﺰﺩ ﺗــﻮ
عـکــس تـــــو
بــر عـکــس تـــــو
مـــدام در آغـــوش مـــن اســت …
یهـ مُـכتْــ [ کمْـرنْـگــْ ] مْـیشـْےُ
کـسْـے مُـتَوجـهـْ نِـمْیـشهـْ !
یَـنْـےْ כیـْگـهـ
وَقْـتِشهـ کـِـ بِـکِشْـے کِـنْـآر . . .
چقـــــــــــــــــבرسختـــہ
.... منطقـــےفک کنــــے פּقتــــے احسآست בآرـہ خفت میکنـــہ....
ایـنـــجـآ
آنـقـَــבر شــآعِــرآنــﮧ בُر❤פּغ مــے گـפּیَـنــב ، ✗
פּَ آنـقـَـــבر בَر בُرפּغ هـ❤ـآیـِـشـآלּ
شـآعِــر مــے شــפּنــב ، ✗
ڪِــﮧ نِـمــے בآنــے . √
בَر ایــטּ سَـرزَمـیــטּ ،
بـــآ ایــטּ هَـمـــﮧ فـَـریـبـــــ ،
چـِگـפּنـــﮧ سـتـــــ ڪِــﮧ בِلَــ Ґ هَــنـפּز ،
פֿـــــפּآبِـــــ بــــآرآלּ☂ رآ בפּستــــــ בآرב !
بعضــــے وقتــــا سڪـــوتـــــ میڪنــے چوטּ اینقدر رنجیدے ڪــہ
نمــےخواےحرفـے بزنـے . . .
بعضــــے وقتــــا سڪـــوتـــــ میڪنــے چوטּ واقعاً حرفـے واســہ گفتن ندارے...
گاه سڪـــوتـــــ یــہ اعتراضــہ . . .
گــاهــے هم انتظار . . .
اما بیشتر وقتــــا سڪـــوتـــــ
واســہ اینــہ ڪہ هیچ ڪلمــہ اے نمـے تونــہ غمـے رو ڪــہ تو وجودت دارے،
توصیف ڪنــہ
گاهی سکـــــــــــــوت
یعنی " امــــــــــا " . . .
یعنی " اگـــــــــــر " . . .
یعنی هـــــــــزار و یک دلیل که " دل "
میترسد بلنـــــــــد بگوید . . .
سکـوت مـتـن سـاده اي اسـت
کـه هـمـیـشـه
اشـتـبـاه !
تـرجـمـه مـيشـود..
یک روز من سکوت خواهم کرد !
تو آن روز ،
برای اولین بار ،
مفهوم "دیر شدن " را خواهی فهمید ...
ايـنايـي كه همـش ميخـندن ؛
ايـنايـي كه هميـشه شـآدن ؛
ايـنايـي كه همـش باهاتـون شوخـي ميكـنن ؛
اينـايـي كه مسخـره بازي درميـآرن تا نآراحـتياتـون يادتـون بره ؛
ايـنايـي كه اگـه ازتـون ناراحت بشـن برو خودشـون نميـآرن و هيچـي نميگـن ؛
حواسـتون به اينـا باشـه ...
آخـه ايـنا يواشـكي غصه ميـخورن ...
بعضی از آدمها پر از مفهوم هستند
پر از حس های خوبند
پر از حرفهای نگفته اند
چه هستند، هستند
و چه نیستند، هستند
یادشان
خاطرشان
حس های خوبشان
آدمها
بعضی هایشان
سکوتشان هم پر از حرف هست
پر از مرهم
به هر زخم است !
" خدایا "...
به تنهاییت قسم ،
دل هیچکس را به آن نگاهی
که قسمتش نیس عادت نده...خواهش.!
دلـ♥ـم خـیـلــی بــیــشــتــر از حـجـمــش پـــُر اســت ؛
پــُـر از جــایِ خــالـیِ ♥تـــو♥
پــُـر از دلـ♥ـتــنـگی بـرای نگــاهِ تـــو
پــُـر از خــاطـراتِ قــدم زدن
در کـوچــه پــس کــوچـه هـــای شــهـر بـا تــ♥ـــو
پــُـر از حــس پــرواز
پــُـر از تــــــــ♥ـــــــــو ♥......
اگـﮧ مَغرور بودלּ کِلآس בاره ...
اگـﮧ بے مَحلے کِلآس בاره ...
اگـﮧ چَندتآ "بـ ـے اف"..."جـ ـے اف" داشتَـלּ کِلآس בاره ...
اگـﮧ بے غیرَتے کِلآس בاره ...
اگـﮧ واقعاً هَمـ ـﮧ اینآ کِلآس בاره ...
مَـלּ تَرجیح میدَم بے کِلآس تَریـלּ آدَم روے زمیـלּ بآشَم ...!