سرب، عامل بسیاری از جنایت‌ها

[ERF@N]

فقر، مواد مخدر و الکل می‌تواند عوامل آشکار جنایت باشند اما دانشمندان معتقدند باید سرب را نیز به این فهرست افزود.

برای سال‌ها، محققان معتقد بوده‌اند وجود سرب سمی در محیط می‌تواند بر رشد مغز کودکان اثر بگذارد و آن‌ها را بعدها در زندگی خشن‌تر کند. این دانشمندان مدعی‌اند سرب می‌تواند عاملی برای توضیح موج قابل‌توجه جنایت در انگلستان و ولز در اواخر دهه 1980 باشد که در سال 1993 به اوج رسید و در سال‌های اخیر کاهش یافته است.

این ماده در درون استخوان‌ها، دندان‌ها و خون جذب می‌شود و برای بدن انسان مخرب است زیرا مانع از انتقال اکسیژن و کلسیم و همچنین موجب تغییر مخابره عصبی در مغز می‌شود.

مطالعات دهه 1970 نشان می‌دهد حتی تراکم‌های پایین سرب در کودکان می‌تواند عامل بروز آسیب مزمن از جمله کاهش بهره هوشی، عدم توانایی‌های یادگیری، رفتار خشن و توجه کوتاه‌مدت باشد.

در سال 1992 استفاده از رنگ سرب‌محور در بریتانیا به استثنای کاربردهای ویژه ممنوع شد و بسیاری از شهرهای آمریکا نیز در اواسط دهه 1970 سرب را از بنزین و در دهه بعد از رنگ حذف کردند. همزمان در دهه 1990، جنایت‌های خشونت‌آمیز افت کرد و این روند از آن زمان تاکنون ادامه داشته است.

پروفسور هاوراد میلک از دانشگاه تولین در شهر نیو اورلئان، با مطالعه اثر سرب روی کودکان، ارتباط قوی را بین فعالیت‌های جنایی و این ماده در بخش‌های مختلف این شهر گزارش کرده است. دکتر برنارد گش از دانشگاه آکسفورد نیز معتقد است داده‌های موجود نشان می‌دهد سرب می‌تواند عامل 90 درصد تغییر نرخ جنایت در قرن بیستم در سراسر جهان بوده باشد.