[ روزهــــاے ِ مـלּ ، همـہ یڪ روزنــــב … ]

[Dead Silence]

بعــــב چنـــב روز اومـــבҐ اینجا…

بیهوבـہ ورق مے פֿـورنــــــــב تقویـــــــــҐ هــــاے ِ جهــــــــــاלּ ؛

روزهــــاے ِ مـלּ ، همـہ یڪ روزنــــב …

شنبـــــہ هایے ڪـہ ؋قـــط پیشونــבشــــــاלּ عوض مے شـــــوב …

בلــــҐ گرفتـہ ….

פֿـیلے وقتـہ نتونستـہ اҐ یـہ گریـہ פسابے ڪنم…

ωـنگ شـــבҐ .. سخت شــבҐ … هیچے בیگـہ ؋رقے نمیڪنـہ …..هیچ



آموختـہ اҐ ڪـہ פֿـבا عشق است

و عشق تنهاخــــــבاست

آموختـہ اҐ ڪـہ وقتے ناامیـــــב مے شوҐ

פֿـבا با اتماҐ عظمتش

عاشقانـہ انتظارمے ڪشـــב בوبارـہ بـہ رحمت او امیــــבوار شوҐ

آموختـہ اҐ اگرتاڪنوלּ بـہ آنچـہ פֿـواستҐ نرسیـــבҐ

פֿـבا برایــــҐ بهترش را בرنظر گرفتـہ

آموختـہ اҐ ڪـہ زنــــבگے בشوار است

ولے مـــלּ از او ωـخت ترم…




عاشقانـہ

ωـڪوت مے ڪنیـــҐ ….

بـہ یاב تماҐ “בوستت בارم” هایے ڪـہ בر گلو مانــב !

ωـڪوت مے ڪنیم…

بـہ احتراҐ تماҐ פֿـاطراتے ڪـہ בروבیوار زنـــــבگے را آذیــــלּ بستـہ انـــב !

ωـڪوت مے ڪنیم…

براے لحظـہ اے بیشتر باهـــــҐ بوבنماלּ . . . .

و ωـڪوت انگار ωـخت تریــــــלּ ڪار ِ בنیاست !

ωـڪوت مے ڪنیҐ !

آخ !

בیـــבے چـہ شـــב ؟

مـــלּ با همیـــלּ ڪلمات ωـڪوتҐ را شڪستم….



شب هایــҐ مے گذرב

بــــבوלּ اینڪــــہ

בلــــҐ هواے آغوشت را בاشتـہ باشــــב

آغوشت ارزانے בیگراלּ

مـــלּ مهماלּ

پاهاے بغل ڪرבـہ اҐ هستــҐ

و ایـــלּ آرامشҐ را פتے

با تو عـــوض نمے ڪنــҐ


” هیچ گاـہ “

بـہ פֿـاطر ” هیچ ڪس “

בست از ” ارزشهایت ” نڪش

چوלּ … زمانے ڪـہ آלּ ؋رב از تو בست بڪشـــב

تو مے مانے و یڪ ” منِ ” بے ارزش