میزان آسیب زندگی مجردی دانشجویی/ کمترین آسیب برای دانشجویان بومی همراه با والدین

[Mᴏsᴇs]

سرپرست دفتر مشاوره و سلامت سازمان امور دانشجویان گفت: ما میزان آسیب دانشجویانی که در شرایط متعدد زندگی می کنند را بررسی کردیم که این آسیب در میان آنها که تنهایی زندگی می کنند تا آنهایی که در خانه های مجردی به صورت دست جمعی زندگی می کنند، متفاوت است.

دکتر حمید یعقوبی در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: دانشجویان از نظر محل سکونت به چند دسته تقسیم می شوند، دانشجویانی که با والدین خود زندگی می کنند عمدتا دانشجویان بومی هستند یا غیر بومی های که نزد اقوام خود زندگی می کنند.
وی ادامه داد: دسته دیگر دانشجویان خوابگاهی هستند که در خوابگاه های دانشگاهی ساکن بوده و دسته دیگر دانشجویانی هستند که در خانه های مجردی سکونت دارند که آنها نیزبه دو دسته تقسیم می شوند، دانشجویانی که به تنهایی زندگی می کنند و یا اینکه با دوستان خود به صورت دست جمعی زندگی می کنند.
سرپرست دفتر مشاوره و سلامت سازمان امور دانشجویان با اشاره به چگونگی نظارت بر این دانشجویان گفت: دانشجویان بومی نظارت والدین را دارند چون نظارت والدین وجود دارد بنابراین آسیب کمتری می بینند .
وی ادامه داد: دانشجویان خوابگاهی نیز، نظارت دانشگاه دارند، اما در خانه‌های مجردی که برخی دانشجویان ساکن هستند نظارتی نداریم و فقط همسن و سالان با هم هستند ، حالا اگر دوستان خوب را که خیلی هم هستند کنار بگذاریم ، به هرحال آن دوستان ناباب چون نظارتی نیست می توانند آسیب بزنند.
سرپرست دفتر مشاوره و سلامت سازمان امور دانشجویان گفت: دانشجویانی که به تنهایی در خانه های مجردی زندگی می کنند با آسیب هایی کمتری مواجه هستند تا دانشجویانی که در خانه های مجردی به صورت دست جمعی زندگی می کنند.
وی ادامه داد: چون نظارت نیست هر آسیب اجتماعی که ما در جامعه می بینم در این قشر می تواند فراوانی بیشتری داشته باشد تا دانشجویانی که به تنهایی در خانه های مجردی زندگی می کنند.
یعقوبی یادآورشد: حدود 50 الی 60 درصد دانشجویان به صورت بومی زندگی می کنند .