خاطراتی از دل

[eln@z joon]

یه سریا هستن وقتی روزی 3 تا مهمونی دعوت میشن،شاید ماهی یکی دوتاشو برن.

وقتی هر روز برنامه میشه که برن بیرون،خیلیاشو نمیرنو

ترجیح میدن تو تنهاییشون اهنگ گوش بدن.

وقتی یه دختر یا پسر جذاب میبینن نمیگن کاش ماله من بود.....

یه لبخند میزنن و رد میشن.

وقتی حتی تو چشماشون بهشون دروغ میگن،به رو نمیارن.

پیش خودشون میگن اشکال نداره توهم مثل بقیه.

وقتی ازتون ناراحتن نفرینتون نمیکنن.

فقط میگن کاش اینطوری نمیشد.

همونایی که دنبال ماشین مدل بالا و سکس نیستن.

همونایی که شبا تموم بدنشون میلرزه و دلشون

یه بغل میخواد که باهاش اروم بشن!!!

ولی میدونن به هر کسی نمیشه اعتماد کرد.....

اون ادمایی که لبخند میزنن تا اطرافیانشون نفهمن از تو چقدر داغونن.

همونایی که خیلی وقته رفیق فابشون خودشونن.

هونایی که دیگه واسه چیزی التماس خلق خدارو نمیکنن.

اونایی رو میگم که دیگه خیلی وقته زندگی نمیکنن و فقط میگذرونن.

همون ادمایی که سنشون با تجربه هلشون هیچ ربطی بهم ندارن.


 اینارو اذیت نکنین.

اینا دلخوشیشون اینه که اطرافیانشون خوشن.

این ادما خیلی وقته خودشونو از دنیا و زندگی کشیدن کنار.

نمیخوا کمکشون کنید....فقط داغون تر نکنیدشون....

مثل اول شدن این ادما فقط معجزه میخواد....


به سلامتی همه ی ادمای اینجوری.............