دايي عزيزم سلام

[ｷﾑ尺刀ﾑ乙]

وقتي كه بدنيا اومدم تو نبودي . بهم ميگفتن داييت شهيد شده ،‏ هنوز جنازت پيدا نشده بود ،‏ از تو فقط دوتا چمدون يادگاري مونده بود كه توشون فقط لباس بود و كلي عكس از تو و همرزمات.واين كل چيزي بود كه من ميتونستم از تو ببينم حتي قبر هم نداشتي تا بيامو باهات دردودل كنم.من 7 سالم بود كه خبر دادن جنازت پيدا شده شبي كه براي ديدن جنازت ميرفتيم شب عجيبي بود ، حس غريبي داشتم، آخه تا حالا نديده بودمت ، اولين ديدار منو تو بود .

همه ي خواهر برادرات اومده بودن الا مادرت كه نياوردنش چون ميدونستن بعد از 9 سال تورو ببينه

چي حالي بهش دست ميده. ....

جنازت توي تابوت بود ، دور تابوتم پرچم سه رنگي كه رنگ سرخش هميشه منو ياد تو و همرزمات ميندازه بود و اون آرم الله وسط پرچم كه همه بفهمن هدف شما چيزي جز خدا نبود.

دايي جان كاش در تابوتو باز نمي كردن تا تصويري كه از تو توي ذهنم بود همونجوري مثل عكست باشه . دايي عزيزم براي اولين بار مي ديدمت دايي منو ببخش اگه بهت سلام نكردم . دايي ميدونم درك ميكني كه لحظات سختي بود و حالم دست خودم نبود ، تازه اونوقت بچه بودم و نميدونستم به استخونم بايد سلام كرد دايي عزيزم كاش لاعقل اسكلتت سالم بود . كاش مي گذاشتن ساعت ها كنارت بشينمو باهات حرف بزنم ، از جبهه برام بگي ، بگي تو كربلاي 4

با تو و بقيه غواصاي گردان چه كردن........

دايي حاج قاسم فرموندتون ميگفت كنار اروند خاكريز نداشتيد ، ميگفت كنار اروند

جوي خون راه افتاده بود و ميريخت تو اروند. دايي وقتي كنار اروند رفتم

با آب اروندي كه شما توش غسل شهادت ميكرديدو همونجا شهيد ميشديد وضو گرفتم دايي اروند همونجوري مونده بود . اما احساس ميكردم اروند ديگه اون اروند زمان شما نيست . اروندي كه بچه سيداتون به اروند ميگفتن آب مهرييه ي جدمون زهراست (س) تورو به جان زهرا (س) شب عمليات اروم باش . اروندي كه كلي از دريا دلارو برد. اونا رفتن بهشتو اروند

همينجوري تنهاموند دايي اروند منو ياد گردانتون ميندازه . گردان 110 لشكر 41ثارالله . دايي

اروند منو ياد طلبه ي شهيد حسن يزداني ميندازه كه بارها از اروند گذشت و مينهاي خورشيدي و كوسه هاي اروند از مبارزه باهاش خسته شدند و نتونستن مانعش بشن دايي راستي ميگفتن دستت تركش خورده بود .ميتونم ببينم؟كدوم دستت. دايي تو كه دست نداري دايي...دايي دستت خوب شد ؟ دايي بادست تركش خورده چجوري غواسي ميكردي؟ دايي ازت خيلي سوال داشتم و كلي باهات حرف داشتم اما جنازتو برداشتن دايي

دايي وقتي برگشتيم تو ماشين كلي گريه كردم . دايي تازه گرييدني بود وقتي رفتم خونه. مادرت كه جنازتو نديده بود ازم ميپرسيد شما كه ديديد چجوري بود؟ سوال سختي براي يه بچه ي 7 ساله . دايي به مادرت چي ميگفتم؟ ميگفتم چند تيكه استخون ديدم؟بايد چجوري بهش ميگفتم دايي من و پسر تو چيزي جز چند تيكه استخون نبود كه اگه پلاكش نبود اونم شناسايي نمي شد

دايي يادم نميره گريه هاي مادرتو كه وقتو بي وقت گريه ميكرد تا وقتي كه به تو پيوست دايي يه شب تورو تو خواب ديدم .تو قنوت نمازت داشتي گريه ميكردي منم جلوت وايساده بودمو گريه ميكردم . دايي با خداي خودت چي ميگفتي كه تور وبه آرزوت رسوند؟دايي كاش براي شهادت منم دعا ميكردي دايي الان به حاج قاسمتون ميگن سردار اما من هنوز به رسم جبهه ها .

بهش ميگم حاج قاسم.دايي حاج قاسم و يه بار بغل كردم. كسي رو كه سيد علي خامنه اي(دايي رهبر ما بعد از امام خامنه ايه) دربارش ميگفت: بارها در جبهه شهيد شده و شهيد زنده است.داشتم يه شهيد زندرو بغل ميكردم . حس خوبي داشتم . دايي نميدونم حاج قاسم شب عمليات تورو بغل كرده بود يا نه اما ميدونم خيلي از رفقاتو ساعاتي قبل از شهادتشون بغل كرده. دايي حاج قاسم به من ميگفت: شبيه دايي كيوانتي .

ايشالله مثل تو شهيدم بشم. با سردار كاظمي يه بار دست دادم. اونموقها نميشناختش .بعداز شهادتش تازه فهميدم كي بود و كلي حسرت خوردم كه چرا بغلش نكرد

دايي خواهرزادت يه پسر داره كه هنوز 2 سالشه نشده ، من ميشم داييش ميخواد منو صدا كه مي گه دايي ياشر (ياسر) منم جوابشو ميدم.

اما دايي چرا من اينهمه ميگم دايي كيوان

چرا جوابمو نميدي؟

 

نويسنده: ياسر عليدادي