چـگونه احـساساتمـان را بیـان کـنیم !؟ ..

[( lιεβ )]

می گویند دخترها احساساتی هستند یعنی به راحتی احساسات خود را بیان می کنند زود می خندند و ذوق می کنند، زود اشک شان در می آید و عصبانی می شوند یا قهر می کنند! چیزی توی دلشان نمی ماند و هر احساسی را به راحتی ابراز می کنند برای همین همه، آن ها را احساسی خطاب می کنند! راستش حقیقت هم، همین است یعنی یکی از تفاوت های مهم زن و مرد در همین ابراز احساسات و داشتن احساساتی پررنگ تر نسبت به مردان است. اما این نه تنها یک نقص یا ایراد نیست بلکه یکی از مهارت هایی است که روان شناسان می گویند اگر کسی آن را بلد نباشد یعنی نتواند احساسات خود را به درستی بیان کند، دچار مشکلات و فشارهای روانی می شود! بنابراین نه تنها این ویژگی و خصوصیت دخترها خنده دار نیست، بلکه خودش یکی از ویژگی های مثبت روانی است که دیگران هم باید تمرین کنند. پس فعلا یک هیچ به نفع دخترها!

● به خاطر احساسات

روان شناسان معتقدند برای این که فشارهای روانی توی زندگی تان تأثیر نگذارد و روح و روان تان را داغان نکند، بهتر است یاد بگیرید بتوانید احساسات خودتان را بیان کنید. تصور کنید آدم هایی که مثلا از دست همکارشان عصبانی هستند. هر روز که همکارشان را می بینند کلی حرص می خورند و از ناراحتی سرخ و سفید می شوند، اما یک کلمه حرف نمی زنند. می خواهند سر به تن همکارشان نباشد اما از کنارش با لبخند رد می شوند یا برعکس پدرشان را دوست دارند اما یک بار هم او به نمی گویند که چه قدر دوستش دارند. این که فکر کنید آدم های قوی آدم هایی هستند که بتوانند جلوی احساسات خود را گیرند کاملا فکر اشتباهی است. چرا که اتفاقا این جور آدم ها یک نوع کمبود و ناتوانی دارند و آن هم ابراز نکردن احساسات است. وقتی ما نتوانیم آن چه درون مان اتفاق می افتد را بیان کنیم نمی توانیم معنی آرامش در زندگی را هم بفهمیم و دائم با خودمان درگیر هستیم. به بهانه این که مرد باش گریه نکن یا این کارها دخترانه است، دور ابراز احساسات را خط می کشید، در واقع هم به خودتان ظلم کرده اید هم به اطرافیان تان! چون اولا اطرافیان تان هیچ وقت نمی فهمند شما چه زمانی خوشحال هستید یا چه قدر دوست شان دارید یا چه زمانی ناراحت هستید و از چه رفتارها و برخوردهایی دلخور می شوید. آن وقت نمی توانند با احساسات شما همراه شوند یا این که فکر می کنند کلا با یک موجود بی احساس که چیزی نه ناراحتش می کند و نه خوشحال طرف هستند. فردی که اتفاق های مهم تغییری در رفتار او ایجاد نمی کند. ابراز نکردن احساسات باعث می شود شما زندگی پر استرس و پر از فشار روانی داشته باشید این که نتوانید خشم خود را بیان کنید، این که نتوانید به کسی که دوستش دارید ابراز محبت کنید شما را دچار شکست های عاطفی و روحی می کند و کم کم دچار افسردگی می شوید. وقتی ناراحتی خود را ابراز نمی کنید خشم نهفته ای در شما شکل می گیرد که می تواند روی رفتارهای شما تأثیر بگذارد و شما را به یک آدم عصبی و خشن تبدیل کند. کسی که دائم دارد خودش را از درون می خورد و حرفی نمی زند. این که از قدیم گفته اند چیزی را توی خودت نریز منظور همین است یعنی اگر از دست کسی ناراحت یا دلخورید یا اگر از موضوعی حسابی خوشحالید مثل بچه آدم آن را بیان کنید تا دق نکنید.

● چگونه احساسات خود را بیان کنید؟

اگر تا دیروز فکر می کردید این کارها دخترانه است و لوس بازی به حساب می آید، اگر همه چیزهای خوب و بد را می ریختید توی خودتان و دم نمی زدید. حالا جان هر کسی دوست دارید بی خیال این افکار پوسیده شوید و این حرف ها را بگذارید کنار! اگر به دیگرانی که با شما زندگی می کنند رحم نمی کنید به روح و روان خودتان رحم کنید که زیر این فشارهای روانی دارد له می شود! برای این که از امروز بتوانید این احساسات درونی را بیان کنید چند راهکار پیشنهادی داریم که بد نیست آن ها را امتحان کنید.

● تصورات ذهنی تان را اصلاح کنید

فکر نکنید چون مادرتان می داند شما دوستش دارید پس لزومی برای ابراز احساسات وجود ندارد! همه ما باید بدانیم که یک رابطه عاطفی کلی بین همه مادر و فرزندها وجود دارد. اما خیلی کم می توانیم به میزان و استحکام این رابطه پی ببریم، بنابراین بیان آن، هم دل های شما را به هم نزدیک خواهد کرد و هم دوستی تان را قوی تر از پیش می کند. ابراز محبت و عاطفه رابطه ها را محکم می کند و اجازه نمی دهد اتفاق های کوچک، محبت شما را کم رنگ کند. بنابراین این گونه تصورات ذهنی که چون مثلا با مادرتان می روید خرید پس دوستش دارید یا چون دارید صبح تا شب کار می کنید همسرتان خودش می فهمد که دوستش دارید را بگذارید کنار و خودتان را از محبت هم محروم نکنید.

● شجاع باشید

نترسید؛ مهم ترین کلید ابراز احساسات شجاعت است. خیلی ها فکر می کنند اگر کلمه دوست داشتن را بیان کنند، بقیه به آن ها می خندند یا به نظرشان خیلی لوس و حتی سبک می آید! خیلی ها می ترسند مورد تمسخر دیگران قرار گیرند وقتی بگویند که من از شوخی شما دلخور شدم! شاید بیان دوست داشتن در خانواده شما باب نباشد اما این دلیل نمی شود از آن بترسید، شاید در ابتدا کمی برای همه عجیب باشد اما کم کم دیگران هم از شما یاد می گیرند و این به هیچ وجه خجالت کشیدن و ترسیدن ندارد. شجاع باشید. اگر به دوست تان بگویید که از دستش ناراحتید اتفاق بدی نمی افتد. تنها او می فهمد که یکی از دوستانش را رنجانده است یا قبول می کند یا نه! اما شما خیال تان راحت خواهد شد.

● راه های ابراز احساسات را بلد باشید

درست است که می گوییم بروید و از امروز احساسات خود را بیان کنید. اما قبلش باید بدانید برای ابراز احساسات از چه شیوه هایی استفاده کنید. بهترین شیوه ابراز احساسات بیان گفتاری آن است. یعنی با همین زبان خود آن را بیان کنید، اگر نمی توانید چنین کاری کنید می توانید به طور غیر مستقیم آن را ابراز کنید. موقع خوشحالی با خریدن هدیه یا موقع ناراحتی با اخم کردن می شود احساس تان را بیان کنید. اگر این راه ها را بلد نباشید مطمئن باشید به رابطه تان گند می زنید! مثلا موقع ابراز محبت به مادرتان چنان جیغ می کشید و می پرید توی بغلش که بنده خدا سکته می کند. یا موقع ناراحتی می خوابانید توی گوش همکارتان! پس بی گدار به آب نزنید.

● این حق شماست

اگر کسی با رفتاری شما را رنجانده است و شما از دست او عصبانی و ناراحت هستید باید به او بگویید. فکر نکنید زشت است خوبیت ندارد در مورد شما چه فکری می کنند یا ممکن است طرف مقابل تان ناراحت شود! مطمئن باشید این حق شماست که ناراحتی خود را نسبت به رفتار یا افکار دیگران منطقی بیان کنید و اصلا به معنی پررویی یا بی ادبی نیست. شما آدمید و ویژگی های خاصی دارید ممکن است رفتاری شما را آزاد دهد پس آن را به اطرافیان بگویید تا هم آن ها بدانند چه چیزهایی شما را می رنجاند و هم شما با این احساس ناراحتی، آرامش خود را خراب نکنید. وقتی ما نمی توانیم مثلا خشم خود را بیان کنیم دست به آزار روحی یا حتی جسمی خودمان می زنیم و زندگی را با افکار ناراحت کننده برای خودمان تلخ می کنیم، اما وقتی به دوست مان می گوییم این که به ما خندیده، ما را ناراحت کرده است، دیگر لازم نیست فشار روانی تحمل کنیم.