توانایی جنگنده های چینی ادعا یا واقعیت؟

[τοxικ]

وی افزود گرچه صنعت هواپیمایی چین با موفقیت چشم گیری در حال توسعه است، اما فاقد آن چیزی که برای دستیابی به موفقیت لازم است. پوگوسین در ادامه گفت : موفقیت در اینجا هیچ وقت دست یافتنی نیست چرا که برای انجام چنین برنامه هایی نیازمند مقیاس ها و تجربه های بزرگ هستیم. 
به گزارش گروه هوا فضای هیتنا، روسیه در حال آزمایش هواپیمای نسل پنجم خود، تی 50 پی ای کی اف ای(T-50 PAK FA)، می باشد که توسط دفتر طراحی سوخو(Sukhoi) طراحی شده است. انتظار می رود که این هواپیما در سال 2015 به مرحله بهره برداری برسد.
جنگنده جدید چینی که بزرگتر و سنگین تر از جنگنده های F-22 و T-50 روسی است ، یک هواپیمای دو موتوره تک نفره می باشد . تخمین زده می شود که طول این هواپیما در حدود 23 متر و پهنای بال ان 14 متر باشد . انتظار می رود که وزن برخاستن این هواپیما در حدود 36000-34 کیلوگرم ، فقط با سلاح های داخل بدنه باشد.
نمونه های ازمایشی این هواپیما ، احتمالا به موتورهای روسی " Saturn 117 S " ، هر یک با نیروی رانش 14512 کیلوگرم معادل 142.2 کیلونیوتن مجهز باشد . منابع چینی ادعا کرده اند که هواپیمای تولیدی به دو موتور "WS-10 " مجهز به سیستم تغییر زاویه رانش موتور ساخت این کشور ، با نیروی رانش 29100 پوند و یا حتی پیشرفته تر "WS-15"  با نیروی رانش 37500 پوند مجهز خواهد بود . گفته می شود که نمونه اولیه شماره یک این هواپیما از موتور روسی و نمونه شماره دو از موتور WS-10 با نازل استیلت ، برای کاستن از سطح مقطع راداری ان از پشت ، استفاده می کند .
به نظر می رسد که J-20 دارای مقدورات پروازی سوپر کروز و چابکی کمتری نسبت به رقیب امریکایی خود باشند ؛ ولی در عوض ، دارای مخزن سلاح داخلی بزرگتر بوده و سوخت بیشتری حمل می کند . این هواپیما دارای بدنه پهن و دراز ، با ورودی های هوا در طرفین بدنه و پایین تر از بال ، بال دلتا مجهز به کانارد ، کابین خلبان حبابی و اگزوز موتور متعارف گرد و سکان عمودی کاملا متحرک است. 
شکل کلی این هواپیما – که آشکارا به استفاده J-20 از تکنولوژی استیلت دارد – شبیه به جنگنده های F-22 و F-35 است و شامل یک خط برجسته ممتد است که از دماغه هواپیما شروع شده ، از بالای ورودی های هوای موتور و محل اتصال کانارد به بدنه ، عبور می کند . لبه های حمله بال و کانارد با هم موازی هستند و همین طور ، لبه فرار هر کانارد با لبه فرار بال سمت مخالف ، موازی است . همین فلسفه پایه در مطالعات و طرح های جنگنده های رادار گریز انگلیسی/ سوئدی و ژاپنی دیده شده است .

 

 

از بالا به پایین : J-20 چین، T-50 روسیه و F-22 آمریکا

با استفاده از ورودی های هوای مافوق صوت ، بدون صفحه جدا کننده لایه مرزی – که از جنگنده F-35 اقتباس شده است – از مشکلات ناشی از بازتاب های راداری ناخواسته توسط این صفحه ، اجتناب شده است . به عنوان مثال ورودی های هوای موتور رپتور که دارای صفحه جدا کننده لایه مرزی است ، نیازمند استفاده گسترده از RAM در این قسمت می باشد . گفته می شود که J-20 مجهز به سیستم پیشرفته " پرواز با سیم " کاملا یکپارچه با سیستم کنترل آتش و موتور است . انتظار می رود که رادار کنترل آتش ان از نوع AESA ( ارایه کاوش فعال الکترونیکی ) ساخت چین احتمالا از نوع تیپ "KLJ-5/1475"  باشد . این هواپیما در ضمن ، دارای کابین تماما شیشه ای ( فقط شامل صفحات نمایشگر ) رنگی کریستال مایع و یک نمایشگر HUD با زاویه دید وسیع می باشد . گزارش شده که بسیاری از زیر سیستم های این هواپیما ، پیش از این در یک فروند جنگنده  J-10B آزمایش شده اند.
گرچه فیلم ها و تصاویر موجود بر روی اینترنت نشان می دهند که مدل چینی بزرگ تر است، با این وجود تصور می شود که نمونه جنگنده رادار گریز ابریشم سیاه چین(Black Silk)، جی 20 (J-20)، شبیه به رپتور(Raptor) آمریکایی اف 22( F-22) و جت های تی 50(T-50) هندو روسی باشد. این بدان معناست که این وسیله می تواند قادر به پرواز در طیف بزرگ تری باشد و هم چنین می تواند بار های سنگین تری را جا به جا کند.
چین از اواسط دهه 1990 در حال کار بر روی برنامه جنگنده نسل بعدی بوده است، و آن طور که پیش بینی شده است جی 20( J-20) باید در سال های 2018 تا 2020 به سرویس هواپیمایی راه یابد.
 
چین به دنبال ساخت جنگنده های ناو نشین
چندی پیش ناو نظامی چینی ها تکمیل شد و در آب های روان اقیانوس مشغول به کار شده است. اما یکی از گام های مهم این طرح این بوده است که خلبانان و افراد مربوطه بتوانند به راحتی بر روی این ناو نظامی تازه شروع به کار کرده فرود بیایند و برای انجام عملیات و وظایف خود آماده شوند. ساخت این جت آموزشی ناو نشین یک گام بسیار بزرگ برای رسیدن به این هدف بوده است. از این جت ناو نشین برای آموزش دادن در ابطه با فرود آمدن بر روی ناو استفاده می شود. که این مراحل خود برای دست یابی به یکی از پیچیده ترین و قدرتمند ترین سلاح های جهان انجام می شود.
وزارت دفاع چین رسما طرز کار این جت آموزشی را به طور خلاصه توضیح داده است. طبق گفته های وزارت دفاع چین، از این جت برای شبیه سازی و آموزش عملیات نشست و برخاست بر روی سطح ناو نظامی استفاده می شود. در پایان گفته شده که این شبیه سازی و آموزش چندین بار در سطح ناو صورت می گیرد . به صورتی که نخست خلبانان اصول اولیه را با دقت فرا می گیرند و سپس با استفاده از جنگنده نیرو دریایی جی 15 آموزش های خود را کاملا به صورت عملی فرا می گیرند. لازم به ذکر است که همه ی کار های برنامه ریزی شده و انجام شده در این بخش مربوط به پروژه ی نظامی عظیم چین در مورد ناو نظامی است و در پیرو آن صورت می پذیرد. 
هواپیمای جنگنده J-15  شینیانگ با نام J-15 Flying Shark (کوسه پرنده) یک هواپیمای جنگنده ناونشین است که توسط شرکت هواپیما سازی شینیانگ طراحی و ساخته شده و در این پروژه بیش از 61 موسسه در برنامه هواپیماها و ناو های هواپیما بر آینده همکاری داشته اند. شایعاتی وجود دارد مبنی بر اینکه J-15 یک هواپیمای نیمه رادار گریز پنهانکار است و اخبار گزارش شده خبر از آن می دهند که این هواپیما بر پایه هواپیمای سوخوی Su-33 روسیه طراحی و ساخته شده است و سیستم های راداری و سلاح های آن مشابه با نمونه روسی است. در سال 2001 یک نمونه اولیه ساخته شده از هواپیمای Su-33 با نام T-10K-3 بدست اوکراین افتاد و مطالعات گسترده ای بر روی آن انجام گرفت و بلافاصله برای توسعه طرح J-15 توسط دولت چین مورد استفاده قرار گرفت.

کارشناسان نظامی روسیه هرگونه رقابت معنادار و قابل ملاحظه جنگنده J-15 را با نمونه روسی Su-33 در بازار تسلیحات جهانی بی اهمیت جلوه می دهند. وزارت دفاع روسیه می گوید هواپیمای J-15 چین نمی تواند توانایی و قابلیت هایی مشابه با جنگنده ناو نشین سوخوی Su-33 داشته باشد، بهمین دلیل این احتمال وجود دارد که دولت چین ناوگان قابل توجهی از جنگنده های Su-33 را از ما خریداری کند. در سال 2006 مذاکراتی مابین چین و روسیه بر سر خرید هواپیماهای Su-27 صورت گرفت، اما چین با اعلام ساخت هواپیمای جنگنده مدل J-11B مشابه با Su-27 از این خرید صرفنظر کرد و با نقض توافقات مالکیت های معنوی نمونه اصلاح شده و اندکی تغییر یافته Su-27 را ساخت. در اواخر سال 2009 نیز پیشنهادی از سوی روسیه به چین مبنی بر فروش نمونه Su-33 داده شد اما این بار نیز چین با ساخت جنگنده J-15 سعی داشته که هواپیماهایی مشابه با نمونه های روسی بسازد.

جنگنده J-11B که مشابه سوخوی Su-27 روسیه می باشد

اولین نمونه ساخته شده J-15 در 31 آگوست سال 2009 اولین پرواز خود را با موتورهای توربوفن روسی Al-31 انجام داد اما تصاویر و فیلم مربوط به این پرواز در جولای سال 2010 منتشر شد و نشان دهنده جنگنده ای مشابه با Su-33 روسی بود.
مقامات چین هم چنین اعلام کرده اند که جنگنده J-15 از لحاظ توانایی های فنی و قابلیت ها می تواند با جنگنده های F/A18 E/F و رافائل Rafale M رقابت کند.