فرود ستاره های دنباله دار و حیات در منظومه شمسی

[•ДmịrHoSsiŋ•]

گروهی از دانشمندان بریتانیایی و آمریکایی می گویند ستاره های دنباله دار و دیگر اجرام آسمانی و کیهانی حامل موادی هستند که می توانند به آغاز حیات روی سیاره ها کمک کنند.

دانشمندان «کالج ایمپریال لندن»، «دانشگاه کنت» و «لابراتوار ملی لارنس میورمور» در وزارت انرژی ایالات متحده می گویند یک کارخانه کیهانی برای تولید آمینواسیدهایی کشف کرده اند که بنیان اساس وجود حیات محسوب می شوند.

بنا به گفته این پژوهشگران، این آمینواسیدها که از پتانسیل تولید حیات برخوردارند زمانی تشکیل شده اند که یک ستاره دنباله دار یخی با یک سیاره و یا با یک شهاب سنگ از جنس صخره با یک سیاره پوشیده از یخ برخورد می کند.





یافته های جدید پژوهشگران سرنخ های جدیدی برای چگونگی شکل گیری و آغاز حیات روی سیاره زمین حدود ۳ میلیارد و ۸ میلیون تا ۴ میلیارد و ۵ میلیون سال پیش به دست می دهد، زمانی که سیاره ما به طور دائم در معرض شهاب سنگ ها و ستاره های دنباله دار قرار داشت.

مارک پرایس، استاد دانشگاه کنت و یکی از نویسندگان این مقاله تحقیقی می گوید «روند این پدیده نمایانگر مکانیسم بسیار ساده ای است که می توانیم از آمیزه ای از مولکول های ساده همچون آب و یخ دی اکسید کربن به مولکول پیچیده تری همچون آمینواسید برسیم. این اولین قدم به سمت پدید آمدن حیات روی سیاره زمین است. قدم بعدی مرحله تبدیل آمینواسید به مولکول های پیچیده تری همچون انواع پروتئین ها است».





پژوهشگران دریافتند زمانی که یک ستاره دنباله دار با یک سیاره برخورد می کند، یک موج شوک ایجاد می شود و نوعی مولکول مورد نیاز برای تشکیل آمینواسید را تولید می کند.

زیتا مارتینز، استاد «کالج ایمپریال لندن» و یکی از نویسندگان این مقاله پژوهشی می گوید «کار ما ثابت کرد که بنیان پدید آمدن حیات را در هر نقطه از منظومه شمسی و حتی در ورای آن پدید آورد. با این وجود نکته مهم و کلیدی این است که پدید آمدن حیات به شرایط مناسبی نیاز دارد که حیات بتواند رشد و نمو کند. بخش هیجان انگیز تحقیق ما این است که حوزه ای را گسترش می دهد که این مواد اولیه مهم می توانند در منظومه شمسی شکل بگیرند و قطعه دیگری از معمای چگونگی شکل گیری حیات در سیاره ما و ریشه های آن را حل کرد».





این دانشمندان برای اثبات یافته های خود، برخورد یک ستاره دنباله دار با آمیزه ای از یخ حاوی مواد سازنده ستاره دنباله دار به یک سیاره را شبیه سازی کردند.

این تیم پژوهشی می گوید بنا به باور آن ها تعدادی از قمرهای دوردست و پوشیده از یخ که دور زحل و اروپا که دور مشتری می گردند به هنگام برخورد ستاره دنباله دار با آن ها از شرایط کامل و مساعدی برای تولید آمینواسید برخوردار هستند.

یافته های جدید راه برای حمایت از ماموریت های آتی برای یافتن نشانه های حیات در ماه های دوردست هموار می کنند.