آشنایی با زیردریایی Sarov B-90 ،خفاشی که زیر آبهای شمالی زندگی می کند

[τοxικ]

پروژه ۲۰۱۲۰ Sargan از پروژه های بسیار محرمانه روسیه در رابطه با ساخت زیردریایی های خاص است. تا به امروز از این پروژه تنها یک زیردریایی به نام Sarov B-۹۰ ساخته شده است (البته بر اساس منابع موجود و اظهارات خود روسها!).

این زیردریایی عظیم نام خود را از شهری که نقش بسیار کلیدی در برنامه های هسته ای اتحاد جماهیر شوروی داشته با کد " Arzamas-16 " گرفته است، شهر سارو همچنین به "لوس آلاماس روسی" نیز معروف است. جزییات راجع به سارُو بی-90 بصورت کاملا ناگهانی و در سال 2007 میلادی در اختیار عموم قرار گرفت. بطوری که عکس العمل های جالبی را از دولت های غربی را نمایان کرد. توسعه و ساخت زیردریایی مورد نظر در سال 1989 (بر اساس منابع غیر رسمی) و در شهر زیبای نیژنی نووگراد آغاز شد. اما در سال 1998 به دلایل نا معلوم متوقف شد و سپس در 2003 و در شهر زیردریایی ها یعنی " سورُدوینسک " پس از تغییراتی در پروژه دوباره آغاز شد. مساله جالب راجع به این زیردریایی این است که: طبق منابع روسی، سارو بی-90 تنها یک نمونه نشان دهنده ی تکنولوژی و پیشرفت و برای تست و آزمایش اسلحه های جدید روسی است. اما برخی منابع غربی ادعا می کنند که سارو بی-90 یک زیردریایی جاسوسی یا جمع آوری کننده ی اطلاعات می باشد. لازم بذکر است که بر اساس شواهد موجود و همچنین ابزار بکار رفته در Sarov B-90 ادعای دوم بیشتر به واقعیت نزدیک است. بهر حال سارو در سال 2008 میلادی بصورت رسمی رونمایی شد که این هم جای بحث دارد، برخی منابع ادعا می کنند که سارو قبل از 2008 فعالیتش را آغاز کرده است!
 
 
 
 

 
 
 
 
 
به نظر می رسد که بدنه ی سارو از بدنه ی توسعه یافته ی زیردریایی کلاس کیلو ساخته شده است. این خفاش دریانورد 52 خدمه را در خود جای می دهد. همچنین گزارش شده که سارو در شبه چزیره Kola Peninsula واقع در آبهای شمالی در حال خدمت می باشد. لازم به ذکر است که در طی جنگ سرد، اتحاد جماهیر شوروی زیردریایی های جاسوسی متعددی را در آبهای شمالی به خدمت گرفته بود.
 
 

 


زیردریایی سارو بی-90 دارای پیشرانه ی دیزلی است، با این حال دارای یک راکتور هسته ای به عنوان مکملی برای سیستم مولد قدت است. این ترکیب دیزلی-هسته ای ترکیب بسیار جالب و منحصر به فردی است. وظیفه ی راکتور هسته ای شارژ کردن باتری ها و مولد هاست بنابراین ساروو می تواند مدت بسیار طولانی تری را در زیر آب (و البته بدون وقفه) بگذراند. بطوری سارو بر خلاف زیردریایی های دیزلی-الکتریکی معمولی میتواند حدود 22 روز را بدون ایجاد هیچ صدایی، و ساکت و آرام در زیر آب بگذراند. این ویژگی که کمک می کند سارو توسط رادار های بستر دریایی و زیردریایی ها و کشتی های دشمن شناسایی نشود از مهمترین ویژگی های یک زیردریایی جاسوسی است! سیستم پیشرانه ی مستقل از هوا (AIP) فناوریست که به زیردریایی این قابلیت را میدهد که بدون نیاز به روی سطح آب آمدن و یا استفاده از لوله های تنفسی زیردریایی (که به فضای اکسیژن دار بالای سطح دریا دسترسی پیدا میکنند) عملیاتش را انجام دهد. چنین سیستم پیشران مستقل از هوا، از دستیافته های بسیار مهم و قابل توجه فدراسیون روسیه است و به احتمال زیاد روسیه در ساخت نسل بعدی زیردریایی های گشتزنی اش از این سیستم استفاده خواهد کرد. این نمونه های کاملا موفق و 100% عملیاتی سیستم های AIP روسی پتانسیل استفاده آن هم در صنایع داخلی، هم برای صادرات را به فدراسیون روسیه می دهد.
 

 


اگرچه ساخت زیردریایی های هسته ای در کارگاه کشتی سازی Sevmash واقع در شهر سورُدوینسک به خوبی انجام می شود، اما شهر سارو می تواند جای خوبی برای تحقیقات گسترده تر و توسعه ی استفاده از ژنراتورهای ترموالکتریک رادیوایزوتوپی (RTGs) خواهد بود. RTGs ها از گرمای حاصل از رادیو ایزوتوپ بدست آمده از رادیو ایزوتوپهایی مانند " پلوتونیوم-238 " و یا حتی " استرانسیم-90 " استفاده کرده و الکتریسیته لازم را تولید می کنند. همچنین RTG ها بسیار ساده تر از راکتور های کامل مخصوص زیردریایی ها هستند و در برخی جاها مورد استفاده قرار میگیرند. مانند ایستگاه های هواشناسی، اعماق فضا-جای که دسترسی به انرژی خورشیدی وجود ندارد- و ...

همچنین برخی منابع تایید کردند که سارو از دو اژدر 650 م.م. استفاده می کند.

احتمالا دلیل اینکه روسها اطلاعات و جزییات کاملی راجع به سارو ارائه نمی کنند، این است که می خواهند راکتور های هسته ای جدیدی را تست و آزمایش کنند.
 
 
 

 
 
 
 

مشخصات: 
 
کشور سازنده: فدراسیون روسيه 
نام: Sarov B-90
طراح: Rubin Central Design Bureau for Marine Engineering
کمپاني سازنده: کارخانه کشتي سازي سورُدوینسک/سارو/ سنت پترزبرگ(برخی منابع)
تاريخ آغاز پروژه: سال 1989 میلادی
راه اندازي: سال 2007 میلادی
سال ورود به خدمت: 2008
خدمه: 52 نفر
عمق عملیاتی: 300 متر
حداکثر عمق: ؟/نا معلوم
استقامت دریایی:  45 روز (برخی منابع دیگر     : 90 روز)
 
ابعاد:
 
طول:  72.6 متر
عرض:  9.9 متر
ارتفاع: 7.0 متر
وزن:             
روی سطح آب: 2300 تن
 زیر آب/مستغرق: 3950 تن
 
پیشرانه ها:
 
راکتور هسته ای: یک راکتور (نوع: ؟/نامعلوم)
موتور دیزلی: تعداد و نوع: ؟/نامعلوم!
موتور الکتریکی: احتمالا یک مولد الکترو شیمیایی Kristall-27 (تعداد:؟/نامعلوم)
 
سرعت:  
روی سطح آب: 10 گره دریایی
زیر آب/مستغرق: 18 گره دریایی
 
تسلیحات:
 

 2  × اژدر (نوع: ؟/نامعلوم)