بازخوانی كنفرانسی علیه انقلاب!

[# αпGεʟ]

كارتر گفت: اوضاع ایران به كلی تغییر كرده است شاه دیگر نمی تواند بماند. مردم ایران دیگر او را نمی خواهند. دولتمردی در ایران باقی نمانده است كه حاضر به همكاری با او باشد.

---

یكی از نشست هایی كه در آستانه انقلاب اسلامی توسط سران جهان غرب تشكیل شد و در آن موضوعات مختلف چون انقلاب اسلامی مطرح شد كنفرانس گوادلوپ بود. البته هدف از تشكیل این كنفرانس صرفاً بررسی انقلاب ایران نبود بلكه موضوعاتی چون اوضاع كامبوج، خشونت های آفریقای جنوبی و از همه مهمتر نفوذ روز افزون شوروی در خلیج فارس و كودتای افغانستان نیز در دستور كار این كنفرانس بود.

ژیسكاردستن، رئیس جمهوری فرانسه از كارتر ، رئیس جمهور امریكا ، جیمز كالاهان، نخست وزیر انگلیس و هلموت اشمیت، صدراعظم آلمان غربی دعوت كرد تا تعطیلات ژانویه را در گوادلوپ جمع شوند تا راجع به مسایل مهم تبادل نظر كنند. بدیهی بود كه یكی از مهم ترین مسایل جهان در آن زمان نهضت اسلامی ایران بود. سران چهار كشور صنعتی در 4ژانویه 1979 (13دی1357) در گوادلوپ اجتماع كردند و به دور از چشم خبرنگاران مشاورین و سیاستمداران به تبادل نظر پرداختند و ژیسكاردستن در خاطرات خود می نویسد: «كنفرانس گوادلوپ به دعوت من از سران كشورهای بزرگ غربی جیمی كارتر ، هلموت اشمیت و جیمز كالاهان  تشكیل شد.

رویكرد این تغییر عدم حمایت از شاه و حمایت كامل از بختیار بود

طرح اوضاع ایران در این كنفرانس به جا و طبیعی بود. درك رویه ی امریكاییها در قبال اوضاع ایران دشوار بود. آمریكایی ها به مناسبت ارتباط تنگاتنگ خود با ایران به خصوص در زمینه نظامی مستقیماً با مسایل ایران درگیر بودند... من گزارشهایی از تهران دریافت می داشتم كه نشان می داد سفارت امریكا و سرویس های اطلاعاتی اش به طور محسوس از شاه فاصله می گیرند و به دنبال یك راه حل سیاسی برای ایران هستند، اما شخصیتی را برای چنین كاری پیدا نمی كردند.» در این كنفرانس ژیسكاردستن از كالاهان خواست كه موضوع را عنوان كند. كالاهان اوضاع ایران را با واقع بینی تجزیه و تحلیل كرد. نتیجه او بدبینانه بود. شاه از دست رفته و دیگر قادر به كنترل اوضاع نیست. مردان سیاسی كه در میدان مانده اند، تواناییهای محدودی دارند. به علاوه بیشتر آنها با رژیم ارتباطاتی داشتند. ارتش فاقد تجربه سیاسی است ... با این كه كالاهان چندی پیش از شاه حمایت كرده بود، این سخنان می رساند كه انگلیسی ها دیگر امید خود را به بقای شاه از دست داده اند.

 سپس ژیسكاردستن سخن گفت: من دو خطر عمده كه به هم ارتباط دارند یعنی فروپاشی و تجزیه ایران و خطر شوروی را خاطر نشان می سازم. چون شاه به وسیله من تقاضا كرده است به اقدام مشتركی برای تخفیف فشار شوروی دست بزنیم. سپس افزود نظر من این است كه در حال حاضر باید از شاه پشتیبانی كرد زیرا با وجود اینكه منفرد وتضعیف شده است حداقل دید واقع بینانه ای نسبت به مسایل دارد و تنها نیروی موجود در برابر جریان مذهبی یعنی ارتش را هنوز در اختیار دارد. بعد از ژیسكاردستن كارتر گفت: اوضاع ایران به كلی تغییر كرده است شاه دیگر نمی تواند بماند. مردم ایران دیگر او را نمی خواهند. دولتمردی در ایران باقی نمانده است كه حاضر به همكاری با او باشد اما نظامی ها هستند. بیشتر فرماندهان نظامی ایران در مدارس ما تحصیل كرده اند و فرماندهان و روسای ارتش ما را خیلی خوب می شناسند آنها حتی یكدیگر را به اسم كوچك صدا می زنند. ژیسكاردستن از سخنان سطحی كارتر متعجب شد. كارتر بهت و حیرت وی را درك كرد لذا دوباره تاكید كرد: بله همین طور است كه گفتم اطمینان داشته باشید كه آنها با هم صمیمی و خودمانی هستند. بعد از پایان كنفرانس تغییر سیاست ابرقدرتها آشكار شد. رویكرد این تغییر عدم حمایت از شاه و حمایت كامل از بختیار بود. رئیس جمهور فرانسه با همه تلاشهایش جهت حمایت از شاه با اشاره ای ظریف انقلاب مردم ایران را به رسمیت شناخت ولی دغدغه های غرب را نیز مورد تاكید قرار داد.

ژیسكاردستن، رئیس جمهوری فرانسه از كارتر ، رئیس جمهور امریكا ، جیمز كالاهان، نخست وزیر انگلیس و هلموت اشمیت، صدراعظم آلمان غربی دعوت كرد تا تعطیلات ژانویه را در گوادلوپ جمع شوند تا راجع به مسایل مهم تبادل نظر كنند

وی طی سخنانی در شورای وزیران كه خبرگزاری ها آن را منتشر كردند. گفت تصمیمات مردم ایران برای سازمان دادن به آینده اشان باید متضمن توجه به ضرورت حفظ ثبات و امنیت در منطقه ای باشد كه برای اقتصاد جهانی جنبه حیاتی دارد. در مورد اولتیماتوم به شوروی از آن جهت كه دولت شوروی پیش دستی كرد و غرب را از دخالت در امور ایران برحذر داشت امریكایی ها موضع انفعالی گرفتند. كارتر در یك مصاحبه رسانه ای ضمن حمایت از بختیار درباره امام گفت: ما ارتباط مستقیم با آیت الله خمینی نداریم اما آشكارا عقاید خود را در این مورد كه وی از ثبات در ایران حمایت می كند اعلام كرده ایم و بدون توجه به عمق عقاید مذهبی ایشان كه من در آن تردیدی ندارم معتقدم كه به دولتی كه اكنون بر طبق موازین قانون اساسی تشكیل شده فرصت موفقیت بدهند . تنها اقدام عملی غرب در مقابل شوروی اعزام یك اسكادران از نیرومندترین هواپیماهای اف ـ 15 نیروی هوایی امریكا به عربستان بود گرچه این اقدام در جهت ایجاد رعب بین انقلابیون ایران بود ولی هدف اصلی آن هشدار به شوروی بود. این گونه ابرقدرتها بر محور اصالت منافع بعد از آن كه سالها شاه را دوشیدند تغییر سیاست دادند و پیمان خود را با وی شكستند.