28-08-2014، 15:02
بچه های دانشگاه رو از روی محل نشستن
سر کلاس طبقه بندی میکنم.
ردیف اول:حال به هم زن
ردیف دوم:یه سلام علیکی داریم
ته کلاس:دمشون گرم
اونایی که اصن کلاس نمیان:اینا رفیقمن
میگن کسانی که مشروب بخورن، میرن جهنم
جهنمی که آدماش مست باشن،
از دنیایی که آدماش پست باشن بهتره..!
تویی که فکر میکنی خیلی خاصی:
نبودنت هم مثه بودنت عادت میشه,
شک نکن!!!
یه سریا دوست داشتنشون لیاقت نمیخواد،
مث سوزن نخ کردن؛
اعصـــــاب میخواد!
یه دختر..وقتی دلش میاد بعد از شکستن یه ناخنش
9تای دیگه رو هم..
کوتاه کنه
ببین وقتی دلش بشکنه...
چیکارا که نمیکنه..!!!
فرق منو با بقیه
کسی میفهمه که
برام با بقیه فرق داره...
اینجـــورِیِــــاس
بعضیا سعی دارن..
مخ منو بزنن...اما...
اینو نمیدونن که من اصلآ مخ ندارم...
تا حالــا انقــد قانــع شــده بودیـــد؟:|
واقعیت تلخیست
هر چه شیشه ی عینکم را تمیز میکنم
دنیا را کثیف تر میبینم!!
آدامس ها جزء بزرگترین اساتید هستند
از کودکیمان تلاش می کنند به ما بفهمانند
هیچ شیرینی ای ماندگار نیست...
اگه می بینی با همه گرم میگیرم
دلیلش اینه که خاکی ام،
نه لاشی
اما گور بابای تو و طرز فکرت عزیزم[:|]
معلوم نیست این درس عبرت چنه واحده لـــامصـــب!
دوره ای شده که اگه کسی اشتباه کرد باید بگی:
من معذرت میخوام که شما اشتباه کردی...
والــــاااا
دم اونی که تنهاست گرم...
نه اینکه نتونست با کسی باشه نه؛
بلکه نخواست با هر کسی باشه...
خوش به حال اونایی که
اونقدر تو دنیای واقعی سرشون شلوغه که
وقت ندارن بیان
تو دنیای مجازی لعنتی...