آپاندیسیت

[Mᴏʙɪɴᴀ]

درد شدید در ناحیه شکم و حالت تهوع ،اینها ممکن است نشانه های آپاندیسیت باشد.ما شما را با این بیماری و نشانه های آن بیشتر اشنا میکنیم .

آپاندیسیت 

آپاندیسیت التهاب اپاندیس است. آپاندیس بافت لوله‌ای با طول حدود 9 سانتیمتر در ادامه روده بزرگ است. هنوز کسی نمی‌داند دقیقاً عملکرد آپاندیس چیست اما میدانیم که بدون این که پیامد مشخصی برایمان ایجاد شود می‌توانیم بدون آن زندگی کنیم. 

آپاندیسیت یک وضعیت فوریتی پزشکی است و  باید جراحی فوری برای برداشتن آپاندیس انجام شود. اگر آپاندیسیت بدون درمان رها شود، آپاندیس ملتهب در نهایت ترکیده و یا سوراخ می‌شود و مواد عفونی وارد حفره شکمی می‌شود. این اتفاق می‌تواند منجر به  پریتونیت (التهاب صفاق) شود. پریتونیت التهاب جدی آستر حفره شکمی (صفاق) است که اگر سریعاً با داروهای آنتی بیوتیک قوی درمان نشود می‌تواند منجر به مرگ شود . 

 

گاهی اوقات یک آبسه چرکین (عفونتی که از بقیه بدن جداشده) در بیرون آپاندیس ملتهب ایجاد می‌شود. بافت همبند سپس آپاندیس را از بقیه شکم جدا می‌کند و مانع گسترش عفونت می‌شود. وضعیت  آپاندیس آبسه کرده کمتر اورژانسی است اما متأسفانه بدون جراحی نمی‌توان آن را تشخیص داد. به همین علت همه موارد آپاندیس به صورت فوریتی درمان شده و نیاز به جراحی دارند. 

در امریکا از هر 15 نفر یک نفر به آپاندیسیت مبتلا می‌شود. اگر چه در هر سنی ممکن است اتفاق بیفتد اما در سنین زیر دو سال نادر و بین سن 10 تا 30 سال شایع‌تر است. 

 

عامل آپاندیسیت چیست؟ 

آپاندیسیت زمانی اتفاق می‌افتد که آپاندیس مسدود می‌شود و معمولاً مدفوع، مواد خارجی یا سرطان این انسداد را ایجاد می‌کند. انسداد ناشی از عفونت نیز می‌تواند باشد چون آپاندیس در پاسخ به هر عفونتی در بدن متورم می‌شود. 

 

علائم آپاندیس چیست؟ 

- درد مبهم نزدیک به ناف یا بالای شکم که هنگام حرکت به سمت راست پایین شکم تیر می‌کشد. این معمولاً اولین علامت است. 

- کاهش اشتها 

- تهوع و / یا استفراغ پس از آغاز درد شکم 

- تورم شکم 

- تب 37.2 تا 38.8 درجه سانتی‌گراد 

- عدم توانایی دفع گاز از روده 

 

علائم دیگر آپاندیسیت که گاهی اوقات مشاهده می‌شوند: 

- درد تیز یا مبهم در هر جایی در بالا یا پایین شکم، پشت یا راست روده 

- دردناک شدن دفع ادرار 

- استفراغ پیش از درد شکم 

- گرفتگی شدید 

- یبوست یا اسهال همراه با گاز 

اگر هر یک از علائم ذکرشده را دارید فوراً به دنبال کمک پزشکی باشید چون تشخیص و درمان به موقع بسیار مهم است . هیچ چیزی نخورید و ننوشید، داروهای مسکن ، ضد اسید و مسهل مصرف نکنید و از کمپرس گرم استفاده نکنید چون ممکن است موجب پاره شدن اپاندیس ملتهب شوند. 

 

برای تشخیص آپاندیسیت معمولاً آزمایش‌های زیر انجام می‌شود: 

تشخیص آپاندیسیت ممکن است گول زننده باشد. علائم آپاندیسیت معمولاً مبهم یا بسیار مشابه ناراحتی‌های دیگری مانند مشکلات کیسه صفرا، مثانه یا عفونت‌های دستگاه ادراری، بیماری کرون، التهاب معده، عفونت روده و مشکلات تخمدان هستند. آزمایش‌های زیر برای تشخیص آپاندیس معمولاً انجام می‌شود: 

- معاینه شکم برای تشخیص التهاب 

- آزمایش ادرار برای رد احتمال عفونت ادراری 

- معاینه راست روده  

- آزمایش خون برای تشخیص عفونت در بدن 

- سی تی اسکن یا اولترا سوند 

 

درمان آپاندیسیت 

عمل جراحی که برای برداشتن آپاندیس انجام می‌شود آپاندکتومی نام دارد و درمان استاندارد آپاندیسیت محسوب می‌شود. حتی اگر پزشک به آپاندیسیت مشکوک باشد ممکن است جانب احتیاط را بگیرد و به سرعت آپاندیس را بردارد تا از پاره شدن آن جلوگیری کند. اگر آپاندیس آبسه تشکیل داده باشد ممکن است دو اقدام برای درمان لازم باشد: اول چرک و مایعات آبسه تخلیه شود و سپس آپاندیس برداشته شود. 

 

اپاندکتومی : باید انتظار چه چیزی را داشت

پیش از برداشتن آپاندیس، آنتی بیوتیک به بیمار داده می‌شود تا با احتمال التهاب صفاق مبارزه شود. معمولاً بی‌هوشی عمومی انجام‌شده و آپاندیس با ایجاد شکاف 10 سانتیمتری یا از طریق لاپاراسکوپی برداشته می‌شود. اگر پریتونیت (التهاب صفاق) هم وجود داشته باشد شکم شستشو داده‌شده و چرک آن تخلیه می‌شود. 

ظرف دوازده ساعت پس از جراحی می‌توانید بلند شوید و راه بروید. معمولاً ظرف دو تا سه هفته می‌توانید به فعالیت‌های معمول خود بازگردید. اگر جراحی از طریق لاپاراسکوپی انجام شده باشد (ابزاری باریک شبیه به تلسکوپ برای مشاهده به داخل شکم فرستاده می‌شود) شکاف کوچک‌تر بوده و بهبودی سریع‌تر حاصل می‌شود. 

 

پس از اپاندکتومی در صورت مشاهده موارد زیر با پزشک صحبت کنید: 

- استفراغ غیرقابل‌کنترل 

- افزایش درد در شکم 

- سرگیجه  / احساس  ضعف

- خون در ادرار یا استفراغ

- افزایش درد و قرمزی در جای عمل

- تب

- چرک در زخم 

 

آیا می‌توان از آپاندیسیت پیشگیری کرد؟ 

هیچ راهی برای پیشگیری از آن وجود ندارد اما این بیماری در افرادی که غذاهای سرشار از فیبر مانند سبزیجات و میوه‌های تازه مصرف می‌کنند کمتر شایع است.