آلبومین چیست ..

[( lιεβ )]

آلبومین چیست

آلبومین (ریشه لاتین: آلبوس بمعنی سفید) عموماً به گروهی از پروتئینهای محلول در آب گفته می‌شود اما در بدن انسان از نظر کاربرد و مقدار یکی از مهمترین پروتئین‌های درون پلاسما بوده و جزو پروتئین‌هایی است که گلیکوزیله نمی‌شود. غلظت آلبومین موجود در خون انسان(آلبومینمی) حدود ۳/۶ – ۵/۲ گرم بر دسی لیتر است و این مقدار درصورت نیاز بدن تا دوبرابر نیز افزایش می‌یابد و میزان سنتز روزانه آن به طور تقریبی ۱۴۰ گرم می باشد. آلبومین در کبد ساخته شده و میزان تولید آن حدود ۱۵ گرم در روز است. نیمه‌عمر آلبومین در بدن ۲۰ روز است و روزانه نزدیک‌ به ۴٪ تخریب و جایگزین می‌گردد.
آلبومین از سال ١٣١٩ در دسترس پزشکان بوده است. آلبومین در سه شکل قابل دسترس است.

نوع سرم انسانی یا سرم آلبومین
نوع آلبومین گاوی که مورد استفاده آزمایشگاهی دارد
نوع آلبومین موجود در مواد ارگانیک مانند سفیده تخم‌مرغ

نقش آلبومین در بدن

آلبومین در بدن انسان کارهای زیر را اجرا می‌کند:

نگهداری فشار اُنکتیک – فشار اُنکُتیک فشاری اسمزی است که بواسطه پروتئین در خون پدید می‌آید. – در مقدار ثابت
ترابری و حمل هورمون‌های تیروئید
ترابردن و حمل اسیدهای چرب آزاد
ترابری و حمل بیلیروبین غیر کنژوگه
بیشتر داروها توسط آلبومین در خون گردش می‌کنند
تراز و تعدیل پی‌هاش خون

عملکرد

آلبومین پروتئین اصلی پلاسما بوده و با آب، کاتیون(مانند کلسیم و سدیم و پتاسیم)، اسید چرب، هورمون‌ها، بیلیروبین، تیروکسین(T4) و داروهای آرامبخش(ازجمله باربیتورات‌ها) پیوند می‌شود. عملکرد اصلی آن تنظیم فشار اسمزی کلوئیدی خون است. مقدار آلبومین تابع تولید، تخریب وضع تغذیه مقدار فشار انکوتیک پلاسما، سیتوکین‌ها و هورمون‌ها می‌باشد.

چگونه این عوامل بر RNA پیام‌رسان مربوط به آلبومین و تولید آن اثر می‌گذارند هنوز شناخته نیست اما فاکتور تومورنکروزیس و اینترلوکین۱ تولید آلبومین را مختل می‌کنند.