بازی آنلاین
آپلود عکس
" من كودك بودم كه شب بيست و پنجم ذي القعده با پدرم در خدمت امام رضا عليه السلام شام خورديم. آن گاه آن حضرت فرمود: امشب حضرت ابراهيم و حضرت عيسي عليهما السلام متولد شده اند و زمين از زير كعبه پهن شده است...(1)"
دحوالارض كلمه اي است عربي، به معناي گسترش يافتن زمين. براي آشنايي بيشتر با معني و مفهوم دحوالارض، روزي كه با اين نام خوانده مي شود، فضيلت و اعمال آن، خواندن مطلب زير را پيشنهاد مي كنيم.
بيست و پنجم ذي القعده، روزي است كه زمين گسترده شد. در آغاز، زمين پوشيده از آب بود و هيچ جايي براي زندگي كردن وجود نداشت، اما در سال هاي بسيار دور در چنين روزي خشكي ها سر از زير آب بيرون آوردند. طبق احاديث و روايات منقول در روز بيست و پنجم ذي القعده خشكي ها از زير كعبه سربرآوردند و كم كم در سراسر كره ي زمين گسترش پيدا كردند و محيط زمين را براي زندگي كردن آدم و فرزندانش آماده نمودند.
از ديگر وقايع مهم اين روز مبارك، قدم گذاردن حضرت ابراهيم و عيسي عليهما السلام بر زمين است.
حسن بن علي وشا مي گويد:
" من كودك بودم كه شب بيست و پنجم ذي القعده با پدرم در خدمت امام رضا عليه السلام شام خورديم. آن گاه آن حضرت فرمود: امشب حضرت ابراهيم و حضرت عيسي عليهما السلام متولد شده اند و زمين از زير كعبه پهن شده است...(1)"
دحوالارض در قرآن
آيه 30 سوره نازعات: " والارضَ بعد ذلكَ دحيها: و زمين را بعد از آن با غلتانيدن گسترش داد" براي درك منظور اين آيه به نوشته ي مفسرين رجوع مي كنيم: ""منظور از آن نيز اين است كه در آغاز تمام سطح زمين را آب هاي حاصل از باران هاي سيلابي نخستين فراگرفته بود. اين آب ها به تدريج در گودال هاي زمين جاي گرفتند و خشكي ها از زير آب سر برآوردند و روز به روز گسترده تر شدند تا به وضع فعلي درآمدند(2).
آيه3 سوره رعد: " و هو الذي مدَّ الارض: و اوست كسي كه زمين را گسترش داد". اين آيه چنين تفسير شده است: " خداوند زمين را به گونه اي گسترد كه براي زندگي انسان و پرورش گياهان و جاناران آماده باشد. گودال ها و سراشيبي هاي تند و خخطرناك را به وسيله ي فرسايش كوه ها و تبديل سنگ ها به خاك پر كرد و آنها را مسط و قابل زندگي ساخت. در حاليكه چين خوردگي هاي نخستين آن به گونه اي بودند كه اجازه ي زندگي را به انسان نمي دادند.(3)"
اعمال
اين روز هم مانند ساير روزهاي مهم سال، داراي اعمالي مخصوص به خود است كه در اينجا به آن ها اشاره مي كنيم:
ـ روزه گرفتن كه بسيار بدان سفارش شده است؛
ـ احيا و شب زنده داري؛
ـ ذكر و ياد كردن زياد خداوند؛
ـ انجام غسل تا قبل از ظهر و خواندن نماز در زمان نزديك به ظهر(براي آگاهي بيشتر به مفاتيح الجنان مراجعه كنيد)
در روايتي حضرت امير عليه السلام در مورد اين روز چنين مي فرمايند:
"نخستين رحمتي كه از آسمان بر زمين نازل شد، در روز بيست و پنجم ماه ذي القعده، روز دحوالارض بوده است. و هركس اين روز را روزه بدارد و شب آنرا به عبادت بپردازد، به پاداش عبادت صد ساله رسيده است.؛ به عبادت صد ساله اي كه روزهاي آن را به روزه و شب هاي آن را به عبادت گذرانيده است. و هر جماعتي كه در اين روز گرد هم آيند و به ذكر پروردگار بپردازند، پراكنده نخواهند شد مگر آنكه خواسته هاي آنان برآورده خواهد شد و در اين روز هزاران رحت از سوي پروردگار نازل مي شود كه نود و نه درصد آن از آنِ كساني است كه روزش را به روزه و ذكر مشغول باشند و شبش را به احيا و عبادت(4). "
دحوالارض كلمه اي است عربي، به معناي گسترش يافتن زمين. براي آشنايي بيشتر با معني و مفهوم دحوالارض، روزي كه با اين نام خوانده مي شود، فضيلت و اعمال آن، خواندن مطلب زير را پيشنهاد مي كنيم.
بيست و پنجم ذي القعده، روزي است كه زمين گسترده شد. در آغاز، زمين پوشيده از آب بود و هيچ جايي براي زندگي كردن وجود نداشت، اما در سال هاي بسيار دور در چنين روزي خشكي ها سر از زير آب بيرون آوردند. طبق احاديث و روايات منقول در روز بيست و پنجم ذي القعده خشكي ها از زير كعبه سربرآوردند و كم كم در سراسر كره ي زمين گسترش پيدا كردند و محيط زمين را براي زندگي كردن آدم و فرزندانش آماده نمودند.
از ديگر وقايع مهم اين روز مبارك، قدم گذاردن حضرت ابراهيم و عيسي عليهما السلام بر زمين است.
حسن بن علي وشا مي گويد:
" من كودك بودم كه شب بيست و پنجم ذي القعده با پدرم در خدمت امام رضا عليه السلام شام خورديم. آن گاه آن حضرت فرمود: امشب حضرت ابراهيم و حضرت عيسي عليهما السلام متولد شده اند و زمين از زير كعبه پهن شده است...(1)"
دحوالارض در قرآن
آيه 30 سوره نازعات: " والارضَ بعد ذلكَ دحيها: و زمين را بعد از آن با غلتانيدن گسترش داد" براي درك منظور اين آيه به نوشته ي مفسرين رجوع مي كنيم: ""منظور از آن نيز اين است كه در آغاز تمام سطح زمين را آب هاي حاصل از باران هاي سيلابي نخستين فراگرفته بود. اين آب ها به تدريج در گودال هاي زمين جاي گرفتند و خشكي ها از زير آب سر برآوردند و روز به روز گسترده تر شدند تا به وضع فعلي درآمدند(2).
آيه3 سوره رعد: " و هو الذي مدَّ الارض: و اوست كسي كه زمين را گسترش داد". اين آيه چنين تفسير شده است: " خداوند زمين را به گونه اي گسترد كه براي زندگي انسان و پرورش گياهان و جاناران آماده باشد. گودال ها و سراشيبي هاي تند و خخطرناك را به وسيله ي فرسايش كوه ها و تبديل سنگ ها به خاك پر كرد و آنها را مسط و قابل زندگي ساخت. در حاليكه چين خوردگي هاي نخستين آن به گونه اي بودند كه اجازه ي زندگي را به انسان نمي دادند.(3)"
اعمال
اين روز هم مانند ساير روزهاي مهم سال، داراي اعمالي مخصوص به خود است كه در اينجا به آن ها اشاره مي كنيم:
ـ روزه گرفتن كه بسيار بدان سفارش شده است؛
ـ احيا و شب زنده داري؛
ـ ذكر و ياد كردن زياد خداوند؛
ـ انجام غسل تا قبل از ظهر و خواندن نماز در زمان نزديك به ظهر(براي آگاهي بيشتر به مفاتيح الجنان مراجعه كنيد)
در روايتي حضرت امير عليه السلام در مورد اين روز چنين مي فرمايند:
"نخستين رحمتي كه از آسمان بر زمين نازل شد، در روز بيست و پنجم ماه ذي القعده، روز دحوالارض بوده است. و هركس اين روز را روزه بدارد و شب آنرا به عبادت بپردازد، به پاداش عبادت صد ساله رسيده است.؛ به عبادت صد ساله اي كه روزهاي آن را به روزه و شب هاي آن را به عبادت گذرانيده است. و هر جماعتي كه در اين روز گرد هم آيند و به ذكر پروردگار بپردازند، پراكنده نخواهند شد مگر آنكه خواسته هاي آنان برآورده خواهد شد و در اين روز هزاران رحت از سوي پروردگار نازل مي شود كه نود و نه درصد آن از آنِ كساني است كه روزش را به روزه و ذكر مشغول باشند و شبش را به احيا و عبادت(4). "
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
