اعیاد یهود

[bOoOoOy]

یهود عیدهایی دارند از این قرار:

۱) روز شنبه :

در این روز افراد خانواده دسته جمعی غذا می خورند و طی آن ، بزرگ خانواده جام شرابی بر دست می گیرد و با خواندن دعا، آن را تبرك می كند و افراد خانواده از آن شراب می خورند. تعطیل شنبه یكی از ده فرمان است (خروج ۲۰:۸ ۱۱).(۲۶)

۲) عید اول ماه :

به عبری به آن روش حودش می گویند كه به معنای آغاز ماه است .

۳) سال هفتم یا سال انفكاك :

طبق تورات هر هفت سال یك بار باید وامها را بخشید و كارهایی انسانی از قبیل آزاد كردن بردگان اسرائیلی و مانند آن انجام داد (تثنیه ۱۵). نام عبری این سال شمیطا به معنای رها كردن است .

۴) سال یوبیل :

این عید هر پنجاه سال یك بار می آید كه اعمال انسانی و اخلاقی بسیاری در آن انجام می شود (لاویان باب ۲۵).

۵) عید فصح :

در لغت به معنای چشم پوشی كردن است كه به مناسبت چشم پوشی خداوند از قتل نخست زادگان بنی اسرائیل در حین نزول این بلا به فرعونیان چنین نامی به آن داده شده است ). این عید هفت روز طول می كشد و آغاز آن چهاردهم ماه نیسان در فصل بهار است و مراسم آن در تورات (خروج باب ۱۲) آمده است . این عید مهمترین عید است و مسیحیان نیز به خاطر تقارن آن با خاك سپاری حضرت عیسی (ع ) آن را گرامی می دارند. از دو سه قرن پیش تاكنون گاهی یهودیان متهم شده اند كه یك كودك یا بزرگسال مسیحی را كشته و از خون آنان در مراسم عید فصح استفاده كرده اند. كتابهایی نیز در این باب نوشته شده است .

۶) عید هفته ها:

این عید پنجاه روز پس از عید فصح به مناسبت گذشتن هفت هفته و آماده شدن محصول برگزار می شود. نام عبری آن شاووعوت یعنی هفته هاست .

۷) عید اول سال :

این عید كه به عبری روش هشانا (راءس السنهٔ ) نامیده می شود در اوایل مهر (اعتدال خریفی ) قرار دارد. در آن روز به نشانه آمادگی برای ده روز ایام توبه بوق می نواختند. روز دهم اهمیت خاصی داشت و به آن یوم ها كیپور می گفتند.

۸) یوم كیپور:

یعنی روز كفاره ؛ این عید مهم در دهمین روز ماه تشری واقع است و آن را ((عاسور)) یعنی عاشورا می نامند. یهودیان از غروب روز قبل تا شبانگاه این روز، به منظور كفاره گناهان ، روزه می گیرند و از خوردن ، آشامیدن ، استحمام و كار پرهیز می كنند و در كنیسه ها به عبادت و استغفار مشغول می شوند. در آن روز، یهودیان بنیادگرا لباس ویژه ای بر تن می كنند و از پوشیدن كفش چرمی خودداری می كنند.

۹) عید سایبانها:

در روز بیست و دوم ماه تشری به نشانه زندگی كردن بنی اسرائیل در خیمه های تیه در عصر حضرت موسی (ع ) مدت یك هفته در خیمه زندگی می كنند نام این عید به زبان عبری سكوت یعنی سایبانهاست .

۱۰) عید گشایش :

در عبری حنوكا نامیده می شود؛ یادبود پیروزی یهود بر استعمارگران یونانی در سال ۱۶۸ ق .م . است . در این روز معبد سلیمان به دست یهود از پلیدیها و خرابیهای دشمن تطهیر شد.این عید یك هفته پس از عید سایبانهاست .

۱۱) عید قرعه ها:

در عبری پوریم نام دارد. این روز به مناسبت رفع خطر قتل عام یهودیان به توطئه هامان وزیر خشایارشا عید قرار داده شده است . شرح مفصل این ماجرا در كتاب استر در عهد عتیق آمده است . وجه تسمیه این روز آن است كه هامان برای تعیین روز اعلام تصمیم خود به پادشاه قرعه كشیده بود. مزبور در ماه اسفند قرار دارد.