بچه پولدار ها چگونه زندگی می کنند؟؟؟

[ابراهیم هادی]

بچه پولدارها چگونه زندگی می کنند؟!
ثروتمند
مال و ثروت اگر پاک و حلال هم باشد، نباید باعث فخر فروختن شود. فخر فروختن در اسلام از گناهان بزرگ محسوب شده و اگر به دنبال محبوبیت نزد خداوند هستیم این را بدانیم که خداوند فخر فروشان را دوست ندارد: إِنَّ اللّهَ لا یُحِبُّ کُلَّ مُخْتالٍ فَخُورٍ
ثروت، پول زیاد، مال فراوان، ویلای لوکس و ماشینی که داخلش مثل هواپیما می ماند تا یک ماشین معمولی، امروز دل خیلی ها را با خود برده و خیلی از جوان ها و نه فقط جوان ها، حتی میانسال ها و دیگران همه و همه دنبال به دست آوردن ثروت های آن چنانی اند.
گاهی اوقات دامنه ی این امیال و خواسته ها آنقدر بالا رفته و گسترش پیدا می کند که انسان به هر عنوان خواستار به دست آوردنش می شود و این خواسته تا جایی پیش می رود که فرد دچار جنون شده، جنونی که هم خودش را از زندگی عادی محروم می کند و هم دیگران را که به طور مستقیم یا غیر مستقیم با او در ارتباطند.
نه خودش از وجودش و حال خودش لذت می برد نه دیگران. هر وقت با دوستانش دور هم جمع می شوند از تنها چیزی که حرف می زند بدبختی و بیچارگی خودش است، ابعاد مثبت زندگی اش را فراموش می کند، رویا پردازی می کند؛ آن هم چه رویاها و آرزوهای دور و درازی که شاید جز با راه های غیر متعارف نتوانست به آنها دسترسی پیدا کرد!!
البته شور و شوق برای یک زندگی راحت و ایده آل خوب است اما باید آن مبلغی که بابتش پرداخت می شود، با آن متاعی که بدست می آید سنخیت داشته باشد. مثلاً انسان نباید آرامش خانواده یا سلامت جسمی و روانی خودش را به خاطر مقدار بیشتری پول تخریب و یا در معرض خطر قرار دهد.
مال و ثروت خوب است اما به چند شرط:
اول اینکه این پول از راه حلال و پاک به دست بیاید. پول و ثروت اگر همراه با شیشه کردن خون مردم یا تجارت با سلامتی مردم یا راه های غیر متعارف باشد، نه تنها به انسان وفا نمی کند بلکه یک روزی خواهد رسید که فرد می بیند همان مال و ثروت آتشی می شود و خودش و خانواده اش را فرا می گیرد، آن موقع دیگر هیچ کاری نمی شود کرد و باید نشست و روال غیر عادی زندگی را نگاه کرد و پر پر شدن خیلی چیزها را به نظاره نشست.
فراموش نکنیم که خداوند هم هیچ کار نیک و پسندیده ای را فراموش نمی کند و در پیشگاه او از بین نمی رود، هر چند آن عمل خیلی خیلی کوچک باشد: فَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَیْراً یَرَه وَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرّاً یَرَهُ: پس هر كس به مقدار ذرّه‏اى كار نیك كرده باشد همان را ببیند و هر كس هم ذره‏اى كار بد كرده باشد آن را ببیند
از طرف دیگر مال و ثروت اگر پاک و حلال هم باشد، نباید باعث فخر فروختن بشود. فخر فروختن در اسلام یک گناه بزرگی است و خداوند در قرآن نیز بیان کرده فخر فروشان را دوست ندارد.
نعمتی که ما داریم نباید باعث حسرت و خون دل خوردن دیگران بشود، ثروتی که از راه حلال بدست می آید خوب است اما نحوه ی استفاده از این ثروت هم بسیار مهم است و همین نحوه ی مصرف می تواند آن را خوب یا بد کند.
اگر خدا به یک نفر لطف کرد و ثروت زیادی در اختیارش قرار داد نباید به وسیله آن خودش را بالاتر از دیگران ببیند؛ یادمان باشد تنها تقوا و خویشتن داری است که انسان را در نزد خدا بالا می برد نه پول و ثروت.
سلطان عثمانی زمانی که می خواست رخت از این دنیا ببندد به ملازمانش گفت: دست من را از تابوت بیرون بگذارید تا همه بدانند پادشاه و سلطان روی زمین که هیچ چیزی کم نداشت، دست خالی از این دنیا رفت و نتوانست چیزی از مال و ثروت این دنیا را با خودش ببرد. یا قارون به قدری ثروت داشت که کاروانی از شتران، کلید گنجینه هایش را حمل می کردند. همین ثروت زیاد باعث شد خودش را فردی با استعداد و بی همتا ببیند و در برابر خدا و پیامبرش موضع گرفته و دست به مبارزه بزند که در انتها هم به عذاب خدا دچار شد.
خداوند در آیه ی 78 سوره ی قصص می فرمایند: قَالَ إِنَّمَا أُوتِیتُهُ عَلَى عِلْمٍ عِندِی أَوَلَمْ یَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ قَدْ أَهْلَكَ مِن قَبْلِهِ مِنَ القُرُونِ مَنْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُ قُوَّةً وَأَكْثَرُ جَمْعًا وَلَا یُسْأَلُ عَن ذُنُوبِهِمُ الْمُجْرِمُونَ (قارون) گفت: این ثروت را به وسیله دانشی كه نزد من است به دست آورده‏ام، آیا او نمی‏دانست خداوند اقوامی را قبل از او هلاك كرد كه از او نیرومندتر و ثروتمندتر بودند؟! (و هنگامی كه عذاب الهی فرا رسد) مجرمان از گناهانشان سوال نمی‏شوند (و مجالی برای عذرخواهی آنان نیست).
غرور
الان هم خدای متعال با دادن خیلی از امکانات انسان ها را در مواضع مختلف امتحان می کند؛ اگر در امتحان انسانیت و انسان شناسی شکست خوردیم سر بلند کردن خیلی خیلی سخت می شود پس تا فرصت هست به خودمان و هم نوعانمان فکر کنیم تا علاوه بر ساخت شخصیت و روح خود، جامعه ی انسانی را هم به بهترین نحو بسازیم.
ثروت می تواند علاوه بر زندگی خوب دنیایی، زندگی و آسایش آخرت را به همراه داشته باشد اگر علاوه بر ساختن خانه ها و باغ های دنیایی به فکر ساخت خانه های آخرتی هم باشیم.
در جامعه ی انسانی با توجه به اختلاف فکری و آزاد بودن انسان و شرایط مختلف، همه در یک 0رده و سطح طبقاتی نیستند؛ یکی پولدار، یکی فقیر و یکی هم زندگی متوسطی دارد و به قول معروف از پس زندگی خودش بر می آید.
خانواده هایی که دارای وضع مالی مناسبی هستند می توانند با درست خرج کردن این ثروت، علاوه بر اینکه برکت دنیایی را برای خود و زندگی عزیزانشان جلب می کنند، دل خیلی ها را نیز شاد کنند.
روستاهای دور افتاده ای که مردم آن از زندگی ابتدایی محرومند، خانواده هایی که پدر به خاطر نداری و اینکه نمی تواند مایحتاج اولیه خانواده را تهیه کند، خجالت زده است و ....
چرا راه دور برویم توی همین تهران خیلی خانواده های محتاج وجود دارند که شاید با یک کمک کوچکی که به آنها می شود، شادی را به زندگی آنها هدیه می دهیم.
چه اشکالی دارد جوانی که وضع مالی اش بسیار خوب است، به یک جوان دیگر کمک کند که زندگی اش را راه بیاندازد یا یک کار و کاسبی کوچک را شروع کند، چه کار بزرگی است! یادمان باشد که بزرگی به قلب است نه ماشین چند صد میلیونی!
توی دنیای پاکی و انسانیت، قلب بزرگ خریدار دارد و مردم همواره از کسی یاد می کنند که فقط و فقط به فکر خودش نبوده و هم نوعش را هم مدنظر داشته است.
عصر و دوره ها عوض می شود اما گذر تاریخ نتوانسته انسانیت انسان ها و کارهای بشر دوستانه شان را به دست فراموشی بسپارد
همیشه نباید منتظر ماند که دولت کاری بکند و قدمی بردارد، هر فرد به سهم خودش باید قدمی در راه اعتلای انسانیت بردارد و همین چیزهاست که در اعصار مختلف می ماند.
عکس و نقش و پولداری دیر یا زود از بین می رود، مردم بازیگران بزرگ، تاجران و اشرافی گران را که یک عمر با آنها سرگرم بودند و نقل صحبت های محافل آنها بوده، بعد از یک یا چند دهه فراموش می کنند، عصر و دوره ها عوض می شود اما گذر تاریخ نتوانسته انسانیت انسان ها و کارهای بشر دوستانه شان را به دست فراموشی بسپارد.
فراموش نکنیم که خداوند هم هیچ کار نیک و پسندیده ای را فراموش نمی کند و در پیشگاه او از بین نمی رود، هر چند آن عمل خیلی خیلی کوچک باشد: فَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَیْراً یَرَه وَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرّاً یَرَهُ: پس هر كس به مقدار ذرّه‏اى كار نیك كرده باشد همان را ببیند و هر كس هم ذره‏اى كار بد كرده باشد آن را ببیند. (سوره الزلزله، آیه ی 7و8)

[Ֆℋ£¥∂α]

مطالب مفیدی بود