مالک اشتر

[Son of anarchy]

مالِک اَشتَر (نام کامل: مالک بن حارث نخعی) از جنگاوران و یکی از مبارزان بر ضد عثمان و از حامیان علی بود و ملقب به الاشتر بود. وی بر اثر ضربهٔ شمشیری در جنگ یرموک در سال ۱۵ هجری/۶۳۶ میلادی از ناحیه چشم آسیب دید و از این‌رو وی را «اشتر» می‌گفتند.

دوران جوانی
نام او پس از جنگ بیزانتین (روم شرقی) بر سر زبانها افتاد و در آن جنگ نقشی برجسته داشت و با شهامت، فراتر از منطقه درب در سرزمین دشمن پیش روی نمود.

دوران خلافت عثمان
او یکی از سرسخت ترین مبارزان بر ضد عثمان بود و مخالف شیوه‌های حکومت داری عثمان بود و مدعی بود که جنگاوران نیز باید از اموال فیء بهره مند گردند. بعد از یک درگیری در حضور حاکم کوفه سعید بن عاص در سال ۳۳ هجری/۴-۶۵۳ میلادی، مالک به همراه ده تن دیگر که به شام تبعید شدند. معاویه آنان را پس از مدتی دوباره به عراق فرستاد اما سعید بن عاص آنان را سوی حاکم حمص در جزیزه فرستاد. با بالا گرفتن درگیری ها در کوفه، وی بلافاصله به کوفه بازگشته و در تحریک توده‌های مردم کوفه نقش موثری داشت. او در راس مبارزانی بود که مانع از بازگشت سعید بن عاص به کوفه شدند و ابوموسی اشعری را امیر خود می‌دانستند.

مالک در هنگامی که بر علیه عثمان مبارزه میکرد، عروه بن زید خیل را مسئول نگهداری از مدائن نمود. مالک پس از آن، در سال ۶۵۶، یزید بن هیجبه تیمی را به حکومت مدائن و ارض جوقه گماشت.

در هنگام محاصره خانه عثمان در سال ۳۵ هجری/۶۵۶ میلادی، مالک ۲۰۰ نفر را از کوفه به همراه خود به مدینه آورد و جزو محاصره کنندگان خانه عثمان بود. برخی نیز بر این باورند که او در میان قاتلین عثمان بوده است.[

دوران خلافت علی
مالک که رهبر کوفیانی بود که در زمان محاصره عثمان به مدینه آمده بودند، به نظر می‌رسد که نقش اصلی را در تامین امنیت برای خلیفه شدن علی داشته‌است.ویلفرد مادلونگ می‌نویسد پس از کشته شدن عثمان، وقتی علی به سمت بازار رفت، با اصرار مردم مبنی بر پذیرش خلافت مواجه شد و وقتی به کنار خانه عمر بن محصن انصاری رسید، اولین بیعت‌ها را دریافت کرد. روایات کوفی حاکی از این هستند که مالک اشتر اولین کسی بود که با وی بیعت نمود.گفته شده است که او چندین نفر را که از بیعت با علی تمرد کرده بودند، با خشونت مجبور به بیعت با علی می‌کرد.بر طبق روایتی از شعبی، مالک، طلحه را به زور برای بیعت آورد، اما طلحه گفت که مرا رها کن تا ببینم مردم با کی بیعت می‌کنند. وقتی عبدالله بن عمر برای بیعت با علی آورده شد. وی نیز گفت که قبل از اجماع مردم بر علی، با وی بیعت نمی‌کند. علی از وی ضامنی خواست تا عبدالله پس از بیعت مردم، فرار نکند و عبدالله درخواست علی را رد کرد. مالک اشتر به علی گفت که عبدالله از شلاق و شمشیر تو در امان است. او را به من واگذار. علی به مالک گفت که رهایش کن که من ضامن او هستم. لارا وسیا وگلییری بر این باور است که مالک علی رغم اینکه خود را هوادار علی می‌نامید، همواره تمایل داشت که عقایدش را بر علی تحمیل کند
علی به خاطر دیدگاه سرسخت خود در مخالفت با رویکرد قوم و خویش سالاری عثمان در توزیع مناصب حکومتی، تمامی والیان قبلی را به جز ابوموسی اشعری عوض کرد. ظاهرا ابقا ابوموسی به پیشنهاد مالک اشتر بوده است.

جنگ جمل
در هنگام لشکر کشی علی بر ضد طلحه و زبیر و عایشه، مالک به همراه تنی چند از یاران برجسته علی به کوفه فرستاده شد تا مردم کوفه را به یاری علی متقاعد کنند. او موفق به انجام این کار شد و سپاهی تقویتی برای علی آورد. مالک در جنگ جمل (۳۶ هجری/۶۵۶ میلادی) حضور داشت و در منابع در این جنگ نبردی تن به تن بین وی و عبدالله بن زبیر و شجاعت‌های دیگری از مالک ذکر شده است.پس از جنگ، مردم بصره با علی بیعت کردند. علی، ابن عباس را والی بصره نمود و زیاد بن ابیه را به دستیاری ابن عباس گماشت.

جنگ صفین
مالک که طلایه دار سپاه علی در جنگ صفین بود، اهالی رقه را واداشت که پلی بر فراز رود فرات بسازند تا لشکریان علی بتوانند از روی آن عبور کنند. در جنگ صفین فرماندهی بال راست سپاه علی با وی بود و شجاعت زیادی در این جنگ از خود نشان داد.

در هنگام بروز مساله حکمیت، علی می‌خواست مالک را به عنوان حکم اهالی عراق انتخاب کند، اما سپاه علی مخالفت کردند چرا که معتقد بودند که این انتخاب یعنی همان ادامه جنگ. وقتی مالک خبر وانهادن جنگ را شنید، دست از جنگ نکشید و می‌خواست به جنگ ادامه دهد چرا که پیروزی را نزدیک می دید و کل سخنانی که مالک در این مقطع بیان کرده به ما رسیده است. او سعی کرد که توافق نامه متارکه جنگ را امضا نکند.

بعد از جنگ صفین و ماجرای حکمیت
بعد از حکمیت، مالک به حکومت خود در مناطق بالایی بین النهرین بازگشت.

لارا وسیا وگلییری بر این باور است که احتمالا به خاطر دیدگاههای سازش ناپذیر مالک با معاویه، علی که می‌خواست او از کوفیان دور باشد ابتدا وی را به امارت موصل و سپس به امارت مصر گماشت. مالک به جای محمد بن ابوبکر (که به خاطر جوانی، در امور جنگ و سیاست تجربه نداشت) به به ولایت مصر انتخاب شد. علی وی را در هنگامی که می‌خواست دومین حمله خود به شام را سامان دهد، به سوی مصر فرستاد و این مهم نشانگر اهمیت مساله مصر برای علی بود. اگر چه تمامی شهرهای عراق و شام تحت قلمرو علی محسوب می‌شد، اما مالک وقتی با مقاومت ضحاک بن قیس فهری، عامل معاویه روبرو شد، به سمت موصل عقب نشینی کرد. دقیقا معلوم نیست که این وقایع بعد از حمله ضحاک بن قیس صورت گرفت یا بعد از عزل محمد بن ابی بکر از امارت مصر (محمد نتوانسته بود شایستگی اش را به اثبات برساند). مالک پیش از آنکه سوی مصر برسد، توسط جایستار، حاکم قلزم در آنجا مسموم شد. علی و معاویه وقتی خبر مرگ اشتر را شنیدند جملاتی گفتند که بعدها مشهور شد. علی گفت: للیدین و الفم (یعنی از جانب دستان و صورت بر زمین افتاد) و معاویه گفت که خداوند سربازانی از زنبور عسل دارد. معاویه را عامل مسموم شدن اشتر دانسته‌اند و معاویه گفته بود که علی دو بازو دارد، یکی مالک اشتر و دیگری عمار بن یاسر.

ویلفرد مادلونگ می‌نویسد مالک گرچه همیشه تسلیم محض علی نبود، اما به عنوان وفادارترین و لایق ترین یار علی مطرح بود. مرگ وی، علی را بسیار ناراحت کرد و علی این ناراحتی را ابراز کرد و در دیدار خود با شیوخ قبیله نخع، مالک را مورد ستایش قرار داد. علی به محمد بن ابوبکر که از فرستادن اشتر به حکومت مصر، ناراحت شده بود، نامه‌ای نوشت و گفت که محمد را به خاطر کم طاقتی در جنگ با دشمنان یا عدم جدیت برکنار نکرده، بلکه وی را به حکومت جایی خواهد فرستاد که برایش اداره آن آسان تر باشد. وی در نامه خود به مالک اشاره کرد و گفت که وی یاری مخلص برای علی، سخت سر در جنگ با دشمنان بود و در رکابم کشته شد و من از او رضایت دارم و خدا نیز از او راضی باشد و پاداشش را دو چندان کند.

مشخصات ظاهری مالک
مالک قوی هیکل بود و شمشیرش به نام لج (درخشنده همچون آب روان) معروف بود. و زخم شمشیری به چشم داشت که در جنگ یرموک برابر روم بجا مانده بود.

[ALI REZA J]

.ویلفرد مادلونگ می‌نویسد پس از کشته شدن عثمان، وقتی علی به سمت بازار رفت، با اصرار مردم مبنی بر پذیرش خلافت مواجه شد و وقتی به کنار خانه عمر بن محصن انصاری رسید، اولین بیعت‌ها را دریافت کرد. روایات کوفی حاکی از این هستند که مالک اشتر اولین کسی بود که با وی بیعت نمود.گفته شده است که او چندین نفر را که از بیعت با علی تمرد کرده بودند، با خشونت مجبور به بیعت با علی می‌کرد.بر طبق روایتی از شعبی، مالک، طلحه را به زور برای بیعت آورد، اما طلحه گفت که مرا رها کن تا ببینم مردم با کی بیعت می‌کنند. وقتی عبدالله بن عمر برای بیعت با علی آورده شد. وی نیز گفت که قبل از اجماع مردم بر علی، با وی بیعت نمی‌کند. علی از وی ضامنی خواست تا عبدالله پس از بیعت مردم، فرار نکند و عبدالله درخواست علی را رد کرد. مالک اشتر به علی گفت که عبدالله از شلاق و شمشیر تو در امان است. او را به من واگذار. علی به مالک گفت که رهایش کن که من ضامن او هستم. لارا وسیا وگلییری بر این باور است که مالک علی رغم اینکه خود را هوادار علی می‌نامید، همواره تمایل داشت که عقایدش را بر علی تحمیل کند

آقایون کی باشن؟
منبع دقیق حرفات؟

[سرباز خدا]

این شخص معتبر نیست
تا وقتی کتابی مثل طبری که برای اهل سنته
و شیعیان قبولش ندارن میگه
اولین شخصی که با علی بیعت کرد طلحه
بود بقیه متن رو بخون که کلا اون شخص اشتبا میگه
تو تاریخ کورت فریشلر رو بخون
اون و تک تک کتب شیعه و صحیح بخاری و سنن ترمذی که از بهترین و معتبر ترین های اهل تسننه میگه که
جریان قبول بیعت چیه
جریان قبول بیعت مورد تفاهم و اتفاق نظر کامل شیعه و سنیه
یه یهودی زاده دین اسلام رو نمیتونه تاریخش رو تحریف کنه

[Hitchcock]

تو سریال امام علی هم که به همینا اشاره شده بود
یعنی تو سریال به روایات نامعتبر پرداخته بودن و هم اجازه پخش دادن هم اجازه ادامه کار به میرباقری؟
عجیبه

[سرباز خدا]

سریال امام علی و سریال مختار نامه
مثل دو تا دو تا فیلم سینمایی تخیلی بودن!
حضرت علی تو سریال امام علی رو بد جلوه دادن
مختار رو هم خوب

[Hitchcock]

سریال امام علی و سریال مختار نامه
مثل دو تا دو تا فیلم سینمایی تخیلی بودن!
حضرت علی تو سریال امام علی رو بد جلوه دادن
مختار رو هم خوب

مختار با متن همین کتب نامعتبر (از دید شما) هم تناقض داشت
ولی امام علی حداقل به منابع وفادار بود

[ALI REZA J]

حرف بی ربط نزنید لطفا دوستان.بحث ما سر فیلم ها نیست.
منحرف نشین.اینا مطالبین ک علاوه بر کتب شیعه تو کتب اهل سنت هم هستن و کسی روشون اختلاف نداره.وقتتونو الکی هدر ندید.
اگر کسی منطق داشته باشه میتونه تشخیص بده ک کسی ک بیشتر از 10قرن با ی اتفاق اختلاف داشته میتونه اونو بهتر و درست تر بگه یا مردم زمان و اونایی ک فقط چن سال بعد اون اتفاق بودن.خدا همه رو هدایت کنه!
کتابای اصلی اهل سنت:
1. صحیح مسلم
2. صحیح بخاری
3. سنن ترمذی
4. صحیح احمدبن حنبل
5. سنن ابن ماجه
6. سنن ابن داوود
اینا کتابای معتبر اهل سنتن.شما اگه بتونی چاپ های چندین سال پیششونو تهیه کنی،خیلی تفاوت دارن با چاپ های جدید،و خیلی حرفا زده شده ک وهابیت حذفشون کرده در نسخه های جدید کتاب ها.

[Hitchcock]

علیرضا جان لزوما اینطور نیست
اینایی هم که نام بردی حداقل دو قرن فاصله داشتن
اولا صدر اسلام اصلا تاریخ نگار نداشته
ثانیا تاریخ رو فاتحان میتونن تحریف کنن
ثالثا اینا کتاب حدیثن نه تاریخ تازه اختلاف هم زیاد دارن
رابعا هیچ منبعی 100 درصد قابل اعتماد نیست
ابن اسحاق از اولین سیره نویسا الان بعد 1200 سال توسط عده یی تبدیل به یه کذاب شده کسی که تا 100 سال پیش خیلی هم معتبر بوده

[ALI REZA J]

آخه این طرف از کدوم منبع کتاب نوشنه؟؟؟؟
ی نفر تحریف میکنه.دو نفر.سه نفر.ن همه با هم دست ب تحریف بزنن.اگه قرار ب تحریف بود الان مث مسیحیا ک 4انجیل دارن،ما هم کلی قران داشتیم.از نظر عقلی و علمی تحریف دسته جمعی اطلاعات غیر قابل قبوله.امکان پذیر نیس
لابد همه اشتبا نوشتن ب جز منبع اون ی نفری ک 1000سال بعد بدنیا اومده.من ک با عقلم جور درنمیاد.

[Hitchcock]

آخه این طرف از کدوم منبع کتاب نوشنه؟؟؟؟
ی نفر تحریف میکنه.دو نفر.سه نفر.ن همه با هم دست ب تحریف بزنن.اگه قرار ب تحریف بود الان مث مسیحیا ک 4انجیل دارن،ما هم کلی قران داشتیم.از نظر عقلی و علمی تحریف دسته جمعی اطلاعات غیر قابل قبوله.امکان پذیر نیس
لابد همه اشتبا نوشتن ب جز منبع اون ی نفری ک 1000سال بعد بدنیا اومده.من ک با عقلم جور درنمیاد.

خب اون باید کتابشو خوند دید از قول کی نوشته
قیاس قرآن با این روایات غلطه. قرآن توسط کسایی گردآوری شده که مورد اعتماد همشون بودن.
اینام معمولا روایات اصلی رو از روی هم مینوشتن قول همدیگه رو قبول میکردن
زمان نگارش دلیل بر رد مطالبشم نمیشه.
تو جو ملتهب اون زمان برداشتها مختلفه