صمیمیت ایرانی در کره‌ جنوبی یا اختلاف فرهنگی؟

[[χσℓσνєѕтєя]]

رضا ساکی در ایسنا نوشت:




خبر کوتاه است: اختلاف فرهنگی برای دومین بار گریبان یک مسوول ایرانی را گرفت. این‌بار در کره‌ جنوبی. خبر گویا هم هست چون هر وقت سخن از اختلاف فرهنگی به میان می‌آید مطمئنا دستی بی‌خود دراز شده است. اصولا ما عادت داریم که به هر چیزی که مال ما نیست دست می‌ز‌نیم. بی‌اجازه موبایل دوست‌مان را از روی میز برمی‌داریم و با آن بازی می‌کنیم و پیامک‌هایش را می‌خوانیم. در مهمانی وقتی داخل اتاق مشغول پوشیدن پیژامه هستیم، سری هم به کمدها و میزتوالت میزبان می‌زنیم و سروگوشی آب می‌دهیم.


البته تجربه برزیل به ما نشان داد که برزیل ایران نیست که آدم بتواند بچه مردم را بغل کند و ببوسد و بالا بیندازند و برایش شکلات بخرد و مردم هم بگویند چه مرد مهربانی. متاسفانه در بلاد کفر که بنیان خانواده متلاشی شده است و رحم و عطوفت برچیده شده است و شفقت و انسانیت از بین رفته است اگر کسی به بچه‌ای محبت کند، پوستش را می‌کنند که تو به بچه نظر داشته‌ای. وااسفا، مگر می‌شود به بچه هم نظر داشت؟ اومانیسم و نیهیلیسم کاری با آنها کرده است که فکر می‌کنند اگر کسی بچه‌ای را در استخر قلقلک داد به او نظر دارد. در حالی که ما قلقلک را برای قلقلک دادن استفاده می‌کنیم و هدفی جز خنداندن بچه نداریم.



حالا در کره‌ جنوبی هم تجربه‌ای به دست آورده‌ایم. یک عضو تدارکات تیم ملی هنگام عکس گرفتن با یک خانم کره‌ای، شر درست کرده است. ماجرا از این قرار است که گویا صمیمیتی ناخواسته ایجاد شده است. باید بدانید خارجی‌ها اصلا دوست ندارند هنگام عکس گرفتن با شما صمیمی بشوند و اگر بخواهید با آنها صمیمی بشوید از کشور اخراج‌تان می‌کنند. البته ما هم باید بدانیم که در کشور خودمان هم جز با مادر به عنوان کسی ما را به دنیا آورده است و خواهر که محرم است و مادرمان او را به دنیا آورده است و همسر که محرم ماست، نمی‌توانیم با دیگران هنگام عکس گرفتن صمیمی بشویم و مثلا دست در گردن‌شان بیندازیم.




پس می‌شود خلاصه‌ای از طنز امروز را این‌طور ارایه کرد که وقتی به خارج از کشور می‌رویم باید بدانیم که با بچه‌های‌شان کار نداشته باشیم و همچنین بدانیم که نباید با آنها عکس بگیریم و اگر خواستیم عکس بگیریم باید دست به سینه بایستم و عکس بگیریم. آنها جنبه مهربانی ایرانی‌ها را ندارند. همه‌اش فکر می‌کنند چشم ما دنبال آنهاست. در حالی که ما در ایران بهترش را داریم. نفت، نفت را عرض می‌کنم که چشم غرب سال‌هاست به دنبال نفت ماست.