بسیجی بمانیم

[bOoOoOy]

گر، به اقلیم عشق روی آری همه آفاق گلستان بینی
هرچه داری اگر به عشق دهی کافرم گر جوی زیان بینی
باز ایام عشق ورزیدن رسید به شرط آنکه هنر عشق ورزیدن را بدانیم. هفته ی بسیج، آن یادگار روزهای خوش انقلاب، جبهه و جنگ فرا رسید و ما را به اقلیم عشق دعوت می کند. این روزها خیلی به یاد شهید عزیز حاج مهدی باکری می افتیم. او که در وصیت نامه اش گفت: آگاه باشیم که صدق نیت و خلوص در عمل، تنها چاره ساز ماست.
براستی شاید دلیل این همه مشکلات و سردرگمی ها، حرکت در دایره ی بسته ی گرفتاری های مختلف، عدم تأثیر نصیحت ها و موعظه ها، دور شدن نسل نوجوان و جوان از انقلاب اسلامی و آرمان هایش، عمل نکردن به وصیت امام شهدا و شهدای جاودان باشد. اگر کمی با خود خلوت کنیم، اعمال و نیات خودمان را مرور کنیم می فهمیم که چقدر با نیت صادق کارهایمان را شروع می کنیم و اعمالمان را با اخلاص انجام می دهیم!
براستی کجایند مردان بی ادعا!
چند سال پیش وقتی کاروان شهدا از شهرمان می گذشت هنگامی که نزدیک تریلرهای حامل نمادهای شهدا شدم پارچه نوشته ای توجهم را جلب کرد. نوشته بود: پیام شهدا: بعد از ما چه کردید؟!
آری شهدا رفتند ما چه کردیم؟ شهادت برای آنان بهترین ابزار عشق ورزیدن بود و پرپر شدن، آغاز عشق ورزی آنان. یادمان نرود ما مدیون شهدا هستیم. شهدا برای وظیفه رفتند نه نتیجه ولی ما برای نتیجه می رویم نه وظیفه.
امروز، رسالت ما چیست؟ آیا، بسیجی بودن دیروزکافیست؟ پس: بسیجی ماندن امروز، چه معنایی دارد؟ آیا بین، «بسیجی بودن» تا «بسیجی ماندن» وجه تمایزی است. نمی توان برای بسیجی بودن در قاب حسرت سخن گفت و یادگار ماندگار را فقط میراث فرهنگی لقب داد. یکی نیست بگوید آیا باید صرفاً به بسیج بعنوان میراث فرهنگی نگاه کرد؟ معمولا آنچه را که میراث می خوانند در جاهای امن که دست کسی به آن ها نرسد جای می دهند آیا نگاه و عمل ما به میراث فرهنگی بسیج باید این گونه باشد؟ یا باید با حضور فعال در این دنیای پر از جلوه های شیطانی و فریبنده، بسیجی ماندن را با عمل زینت دهیم؟
اگر برای بسیجی بودن در گذشته باید به رسالت خویش عمل می کردیم، تکلیف را بر نتیجه برتری می دادیم، به ندای امام (ره) و مقام معظم رهبری لبیک می گفتیم، به جبهه های نبرد می رفتیم که این ها همه خود ماجرایی دارد!
اما برای بسیجی ماندن باید:
از خدا پروا کنیم.
به دستورات او پای بند باشیم.
دلمان را با نصیحت زنده گردانیم.
با یاد مرگ، هوای طغیان و عصیان نفس را گرفته و خوارش گردانیم.
نفس مان را از حمله و غلبه ی روزگار و زشتی گردش شب ها و روزهای کج مدار، برحذر داریم.
اخبار و احوال گذشتگان را برایش ترسیم کنیم.جایگاه ابدی مان را سامان بخشیم.
آخرت مان را به دنیا نفروشیم.
در آنچه نمی دانیم دخالت نکنیم.
سخنی را که وظیفه نداریم نگوییم.
و به راهی که بیم گمراهی می رود، قدم نگذاریم ... (این ها وصایای حضرت امیر (ع) به امام حسن (ع) بعد از جنگ صفین است).
تفکر بسیج را استمرار دهیم، در تمام صحنه های علمی، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی حضوری فعال و پر ثمر داشته باشیم. از بی تفاوتی که گریبان بسیاری از عرصه های زندگی را در بیشتر اقشار جامعه گرفته بپرهیزیم. در تولید فکر و اندیشه، خلاقانه و نوآورانه عمل کنیم، به شکوفائی استعدادها کمک کنیم، الگوی وظیفه شناسی در عرصه های مختلف زندگی باشیم. برای زندگی امروز و فردایمان، صعود، عروج، خروش و رویش به قله های کرامت و بزرگواری، همنوایی با امواج دریای معرفت را برنامه ریزی کنیم که این ها مشخصه های اصلی انتخاب راه الهی است.
مقام معظم رهبری فرمودند : اصلاً بسیج راه خداست. پس بدیهی است:
بسیجی ماندن در چنین شرایطی، دشوار و هر کس را یارای پیمودن آن نیست.
آیا باور داریم:
بسیج واقعی همچون جهاد، دری از درهای بهشت است که به روی بعضی از بندگان خاص خدا گشوده می شود. در این راه باید خود را ندید تا به سیر الی الله رسید.
باید:
پشتیبانی، حراست و حفاظت از ولایت فقیه را استمرار بخشید تا نظام اسلامی قوام و بقا یابد.
برای سازندگی و عمران و رسیدن به علم و تکنولوژی، آگاهانه و خلاقانه تلاش کرد.
منتظر واقعی بود.
وصایا و نصایح حکیمانه ی امام خمینی (ره) را همچون گوهری جاودان، همراه داشت.
روحیه ی امید و نشاط را در جان و دل اطرافیان تقویت نمود.
نخبگان و فرهیختگان بسیجی را معرفی کرد.
از شخصیت های روحانی، فرهنگی، علمی و سیاسی در برنامه های بسیج استفاده کرد.
خدمات بسیج را به آحاد جامعه گزارش داد.
ظرفیت ها و توانمندی های بسیج را در برنامه های اجتماعی، گروهی، ورزشی و ... معرفی نمود تا نپندارند بسیج یک میراث بایگانی شده است.
فرماندهان پایگاه ها با سازمان های اطراف خود تعامل نموده و نسبت به اجرای برنامه های مشارکتی همت گمارند.
در پایگاه های بسیج برنامه های میدانی و عملیاتی، ارائه و اجرا کرد.
از حداکثر ظرفیت پایگاه های بسیج برای اطلاع رسانی به آحاد مردم بهره برد.
به این بایدها می توان به عنوان برنامه های هفته ی بسیج امسال نگریست.
پس: بیائید بسیجی بمانیم که بسیجی ماندن؛ زندگی درست در مدرسه عشق و لشکر مخلص خداست. شیوه ی مبارزه با دلبستگی های دنیایی است.
و بسیجی در هیچ صحنه ای بازنده نیست.

[mohi2000]

[Sayeh.a.k]

وری گود بود