بازی آنلاین
آپلود عکس
06-01-2015، 17:43
کارگردان : Laura Poitras
بازیگران : Edward Snowden, Glenn Greenwald, Jacob Appelbaum
هزینه تولید: نامشخص
محصول کشور: آلمان | ایالات متحده آمریکا
کمپانی توزیع کننده: Radius-TWC
خلاصه داستان : يک مستندساز و يک گزارشگر برای ساخت نخستين قسمت از گفتگوهای بسيار با ادوارد اسنودن راهی هنگ کنگ میشوند و...
ادوارد اسنودن را چه قهرمان بدانيد چه خائن بايد حتماً مستند ميخکوب کننده «شهروند شماره چهار/Citizenfour» را ببينيد. تماشای اين فيلم حداقل به شما کمک می کند تا مردی که کمی بيش از يک سال گذشته يکی از محوری ترين – و مرموزترين- شخصيت های عرصه ژئوپولتيک [دنیا] بود را بهتر بشناسيد.
اوايل سال ۲۰۱۳ اسنودن با نام مستعار «شهروند شماره چهار»، به عنوان يک پيمانکار خصوصی سازمان امنيت ملي آمريکا (NSA)، با لورا پويتراس، روزنامه نگار و فيلم ساز، تماس می گيرد تا با او درباره شدت و وسعت نظارت NSA بر ارتباطات شخصی افراد صحبت کند.
چند ماه بعد پويتراس و همکارش، گلن گرينوالد، خبرنگار تحقيقی، با اسنودن در هنگ کنگ ملاقات می‌کنند--- در ادامه ی اين ديدار اوليه شاهد ماجرای جذاب ژان لوکاره هستيم و در آخر هم فيلم با برخی پرسش های 
رمزی و معادل امروزی میخک قرنفلی روی يقه کت به پايان می رسد. بعد از استراحت در اتاق اسنودن در هتل، او طی هشت روز آنچه می داند را با آن دو در ميان می گذارد. پويتراس، اسنودن را ترغيب می کند تا اجازه دهد از اين ديدار فيلمبرداری کند و فيلم های حاصل اين ديدار بخش عمده ای از فيلم «شهروند شماره چهار» را تشکيل می دهند، که چيزی شبيه به يک تريلر واقعی از آب در آمده است. در واقع فيلم ماجرای تبديل شدن يک کارمند ناشناخته امنيت ملی به مرد مرموز بين المللی را روايت می کند.
پويتراس، که فيلم های قبلی اش با عناوين «ميهنم، ميهنم/ My Country, My Country» و «سوگند/The Oath» - هر دو درباره سياست خارجی آمريکا بعداز رويدادهای يازده سپتامبر هستند- پيشتر اجازه نمايش فيلم را از اسنودن گرفته بود: «شهروند شماره چهار» يک اثر مقدماتی مفيد درباره آزادی های مدنی و مواردی که در اثر افشاگری های اسنودن مطرح شدند نيست. بلکه اين فيلم به مردی که تقريباً در مدت بسیار کوتاهی به کارمندی ساده و خودستا يا بدتر از آن نوکر تروريست های دنيا تبديل شده بود شخصيت انسانی می دهد.
شکی نيست که پويتراس محکم و استوار طرف اسنودن را می گيرد، ولی ديدگاهش همچنان مفيد است. آنچه در «شهروند شماره چهار» ديده می شود يک فرد جدی، متفکر و کاملاً ايده آل طلب است که عمداً نزد پويتراس و گرينوالد می رود تا اطلاعاتش را در قالب استانداردهای روزنامه نگاری عرضه کند و نه بر اساس برداشتهای شخصی خودش. همانطور که اسنودن می گويد، همه اين ها به تعادل قدرت بين کشور و شهروندانش، که به ديناميکی از «حاکمان و متحکمان» تبديل شده است، ربط دارند.
جای تعجب ندارد که می توان پارانويا را در عمق «شهروند شماره چهار»، که نشان می دهد چگونه خود پويتراس و گراينوالد تحت مراقبت (يا حتی آزار) دولت قرار گرفته اند، حس کرد؛ اين تاثير به وسيله اتاقی که آن ها چند روز در آن زندانی می شوند- در حالی که بازار شايعه و مبالغه درباره گزارش زير دستشان آن بيرون داغ داغ است- به خوبی احساس می شود.
«شهروند شماره چهار» تلاش می کند تا اتهامات اسنودن را توجيه کند: پويتراس از برخی تصاوير مقامات که ظاهراً برخلاف سوگندی که قبل از ورود به کنگره ياد کرده اند دروغ می گويند و نيز از جلسه شهادت ويليام بينی ، رياضيدان، که نتيجه تلاش سی ساله اش را در اختيار سازمان امنيت ملی قرار داد، بعد از اين که نگرانی ها از سوء مديريت و نقض حريم شخصی بالا گرفتند. همان طور که يک فعال رمزگذاری در قسمتی ای از«شهروند شماره چهار» می گويد، حمله به حريم شخصی «به نظر دشوار می آيد.»
وقتی که اسنودن با حالتی عصبی تصميم می گيرد که هويت واقعی خود را بر ملا کند شروع به نوشتن ايميل هایی به دوست دخترش در هاوایی می کند و بعد از اين ايميل ها است که طوفانی در رسانه ها به پا می شود. در يکی از مهيج ترين صحنه های فيلم، اسنودن با حالتی عصبی مشغول مرتب کردن موهايش قبل از معرفی خود به جهانی که شگفت زده اش کرده است، او به آرامی در اتاقی به هم ريخته راه میرود،
انگار سعی می کند پاورچين پاورچين از مقابل چشمان طوفان خشمگينی که بيرون از ديوارها درگرفته رد شود.
پويتراس بيست دقيقه آخر فيلم را به صورت مجموعه ای از اخبار مهيجی که لزوماً به اندازه ای که احتمالاً او اميدوار بوده آتش افروز (يا شگفت انگيز) نيستند تنظيم کرده است. با اين حال، يک صحنه ی به خصوص از درام و ابهام موردنظر کارگردان بهره مند شده است: اين صحنه نمایی از اسنودن –در مسکو- است که با خشنودی در آشپرخانه اش اين سو و آن سو می رود، تصويری که چون از بيرون پنجره وی گرفته شده به طرز ترسناکی تاثيرگذار است، تصويری که ما را به ياد يک جاسوس يا شايد يک انگل[sup][۱][/sup] ساکت و زير نگاه همه مردم می اندازد.
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
