خودمان کم داشتیم؟؟؟؟

[ابراهیم هادی]

کلاس چهارم یادتونه توی کتاب درسیمون یه پسر هلندی بود که انگشتش را گذاشته بود تو

سوراخ سد تا سد خراب نشه؟؟؟

قهرمانی که با خاطره اش بزرگ شدیم...

"پطروس"

تازه تو کتاب عکسی هم از پطروس نبود و ما هیچ وقت تصویرش رو ندیدیم...!

هر کدوممون یه جوری تصورش را کردیم...

که خسته بود ،رنگ پریده،انگشتش کرخت شده بود و...

گذشت...

گذشت و دیدم اصلا اسمش پطروس نبود!بلکه هانس بود.

هانس یک شخصیت تخیلی بود که یک نویسنده آمریکایی به نام" مری میپ داچ "نوشته بود.

"بعدها هلندی ها از این قهرمان خیالی که خودشان هم اون را نمی شناختند ،یک مجسمه

ساختند."

خود هلندی ها خبر نداشتند ما نسل در نسل با خاطره پطروس بزرگ شدیم....

خبر نداشتند اگر ما می فهمیدیم پطروسی در کار نبوده ناراحت می شدیم...

اما سرزمین من پر از قهرمان بود...

قهرمان هایی که هم اسم هاشون واقعی بود و هم داستان هاشون...

میخوای اسم چندتاشون را بگم؟

میدونین چیکار کردن که قهرمان شدن؟

"شهید ابراهیم هادی جوانی که با لبان تشنه تا اخرین نفس در کانال کمیل ماند و برای همیشه

ستاره ی انجا شد،کسی که پوست و گوشتش بخشی از خاک کانال کمیل شده است..."

"حسین فهمیده "13ساله ای که زیر تانک رفت...

"حاج محمد ابراهیم همت "سرش را خمپاره برد...

3تا برادر بودن به اسم های:علی،مهدی،حمید باکری هیچ کدوم جنازه هاشون برنگشت...

"مهدی و مجید زین الدین "دوتا برادر که تو یه زمان شهید شدند...

"حسن باقری "کسی که صدام برای سرش جایه گذاشت...

م"صطفی چمران "دکترای فیزیک پلاسما از دانشگاه برکلی امریکا داشت،اومر لباس خاکی پوشید و

توی جبهه دهلاویه شهید شد...

کاش توی بچگیمون به جای گنجاندن داستان های تخیلی ،این قهرمان هارا بهمان معرفی میکردند

مگه خودمان قهرمان واقعی کم داشتیم؟

شهدا شرمنده ایم

[amirreza1279]

ایولا

[*_*]

اره واقعا