در چه زمانی کاهش قیمت جهانی نفت به نفع اقتصاد ایران است؟

[L²evi]

برای اقتصاد کشورهای وابسته به خارج و متکی به اقتصادی تک محصولی(نفت)همچون ایران کاهش قیمت جهانی نفت به مثابه فرد معتادی می باشد که برای ادامه حیات خود احتیاج به مواد مخدر دارد ولی پولی برای تهیه آن از طرف توزیع کنندگانش(استعمار) ندارد.

اقتصاد ایران در بسیاری از زمینه ها بصورت مستقیم و غیر مستقیم وابسته به دنیای خارج می باشد و در واقع مدل مصرف،تولید و در نتیجه مدل توسعه اقتصاد ایران از نوع برونزا و وابسته به دنیای خارج می باشد.در زمینه مصرف همانطور که می دانید کالاهای درجه پائین چین تمام بازارهای ایران را از آن خود کرده اند و بسیاری از بازارهای کالاهای مصرفی بخش تولید داخلی اقتصاد ایران را به دلایلی همچون قیمت ارزان و الگوی منحصر به فرد و کپی برداری از اجناس با کیفیت جهانی و غیره.... کساد کرده اند و در نتیجه این کالاها را از چرخه رقابت با کالاهای خارجی خارج کرده اند.در زمینه تولید نیز اقتصاد ایران از لحاظ تامین مواد اولیه،تجهیزات و ماشین آلات بخشهای مختلف تولیدی (کشاورزی،دامپروری،پتروشیمی،ذوب آهن و غیره...)وابسته به دنیای خارج است و منابع درآمدی بابت واردات این مواد اولیه،تجهیزات و ماشین آلات(کالاهای وارداتی سرمایه ای) مورد استفاده در بخش تولید را باید از منابع درآمدی نفتی و فرآورده های مرتبط با آن تامین کند پس بنابراین وابستگی به دنیای خارج عمیقا در ساختارهای اقتصاد ایران از سوی استعمار نفوذ کرده است و نتیجه آن تقویت الگوی توسعه برونزا و باب میل کشورهای استعماری در اقتصاد ایران می باشد که در این شرایط ایران در ازای خام و ارزان فروشی منابع نفتی اش به کشورهای صنعتی،پیشرفته و استعماری موظف است که تولیدات ساخته شده و آماده آنها را با قیمتی گران بخرد و در بازارهای داخلی عرضه کند که این امر در نتیجه نابودی و ویرانی بخش تولید داخلی و اقتصاد ایران را در پی خواهد داشت.

زمانی اقتصاد ایران می تواند نسبت به کاهش قیمت جهانی نفت بی اهمیت و بی اعتنا باشد که بخش تولید غیر نفتی اقتصاد ایران بتواند در این شرایط نزولی قیمت نفت از لحاظ درآمدی و تامین مصارف داخلی جایگزین مناسبی برای بخش تولید نفتی باشد در مقطع کنونی کاهش قیمت جهانی نفت ضعف بنیادی اقتصاد ایران را به  رخ می کشد که این ضعف همان وابستگی ساختارهای اساسی اقتصاد ایران(تولید و مصرف)به دنیای خارج می باشد وگرنه اگر الگوی توسعه اقتصاد ایران از نوع درونزا،عدم وابستگی به درآمدهای نفتی و وابستگی به درآمدهای تولید غیرنفتی بود،در شرایط کنونی کاهش قیمت جهانی نفت تازه می توانست به نفع کاهش کسری تراز بازرگانی اقتصاد ایران و در نتیجه به نفع بخش تولید و صادرات غیرنفتی باشد و اقتصاد ایران بدون اتکا به درآمدهای نفتی اداره شود.