جنگ، تجارت(اقتصاد) دولتمردان آمریکایی

[L²evi]

باید پذیرفت که جنگ افغانستان جنگی نیست که امریکا به دلیل فعالیتهای طالبان یا القاعده در آن حضور دارد بلکه این جنگی است که به منبع درآمدی عظیم برای واشینگتن تبدیل شده و آمریکا با حضور در آن تجارت می کند .

جنگ، تجارت دولتمردان آمریکایی


جورج بوش رئیس جمهور پیشین آمریکا در سال ۲۰۰۴ در گفتگویی خصوصی با “نستور کرچنر” نخست وزیر آرژانتین به این موضوع اعتراف کرد که هدف آمریکا از به راه انداختن جنگ کسب درآمد رونق دادن اقتصاد واشینگتن است. کرچنر پس از این دیدار با بوش در جایی اظهار کرد: بوش به من گفت که آمریکا بر پایه به راه انداختن جنگها در سراسر جهان رشد می کند و رشد اقتصادی آمریکا به جنگهای متفاوت بستگی دارد که این کشور در جهان به راه می اندازد.
بله بوش درست می گفت. مهم نیست چه کسی کاخ سفید یا کنگره آمریکا را اداره می کند . مهم سیاستهای کلان آمریکاست که هدفش حفظ اقتصاد آمریکا به هر قیمتی است؛ حال با به راه انداختن جنگ باشد یا ابزار دیگر . درست است که اعمال تحریم ها علیه ایران باعث کاهش صادرات تسلیحات می شود اما با این حال آمریکا از سوی دیگر این تحریم ها سود کلان بدست خواهد آورد. در سال ۲۰۰۸ شرکتهای لاکهید مارتین ، بوئینگ ، ریتون و هفت شرکتی که با جنگهای آمریکا در سراسر جهان همکاری داشتند، به نمایندگان کنگره آمریکا ۱۰ میلیون دلار پول اهدا کردند . بنابراین نمایندگان با تلاش برای آغاز این جنگ موافقت کردند.
آیزنهاور پیشتر نصیحتی به ما کرده بود . وی گفته بود ما باید به نفوذهای غیر ضروری مان در جهان پایان بدهیم.کاخ سفید طی نیم قرن گذشته به هیچ وجه به این توصیه آیزنهاور گوش فرا نداد و به کشورهای مختلف حمله و آنجا را بمباران کرد. جای تعجب نیست که وزارت دفاع آمریکا بیش از ۷۰۰ پایگاه در سراسر جهان دارد. شاید بگویید این پاسخی به تهدیدهای شبه نظامیان در سراسر جهان علیه امریکا یا حادثه ۱۱ سپتامبر است . حتی پیش از حادثه ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ ، آمریکا بیشتر از هزینه های پنج کشور بزرگ دنیا در امور نظامی صرف کرده بود. امروز نیز بودجه نظامی آمریکا فراتر از کل بودجه این پنج کشور مدرن دنیاست.
مطمئنا جنگ به نفع عاملان به راه انداختن آن است . در سال ۲۰۰۶ ، ۱۵۰ عضو کنگره امریکا هر کدام به طور میانگین ۶/۱ میلیون دلار در شرکتهایی که تسلیحات جنگی در سراسر جهان را تامین می کردند ، سرمایه گذاری کرده بود. این شرکتها حداقل با قرار دادهای پنج میلیون دلاری روبه رو می شدند که نمایندگان کنگره نیز سود بیشتری به دست می آوردند. اما هیچ کس به اندازه عاملان اصلی به راه انداختن جنگهای آمریکا سود نمی برند. در سال ۲۰۰۵ ، زمانی که طی برآوردی اعلام شد آمریکا ۱۸ میلیارد دلار سلاح به کشورها صادر کرده، میانگین درآمد ۳۴ شرکت صادر کننده تسلیحات این کشور رقم سرسام آوری اعلام شد. در حال حاضر جنگ افغانستان زمینه خوبی برای کسب درآمد و تجارت دولتمردان آمریکاست . روزی که دولتمردان آمریکایی آغاز جنگ افغانستان را کلید زدند، مطمئن بودند که افغانستان برایشان همچون یک مغازه سودآور است.

این دولتمردان از بهانه و دلیل آغاز این جنگ نگران نبودند چون آنقدر بهانه وجود داشت که کمبودی احساس نمی کردند؛ از وجود القاعده و طالبان گرفته تا اعمال وجود سلاحهای کشتار جمعی. اگر سلاح کشتار جمعی در افغانستان وجود نداشت، از دولتمردان آمریکایی بعید نبود که بگویند ممکن است در آینده سلاح کشتار جمعی در افغانستان ساخته شود بنابراین حمله به افغانستان را امری توجیه پذیر جلوه می دادند. اکنون نیز دولتمردان آمریکا طرحهایی برای کسب درآمد نیز دارند . آنها از عنوان حمله پیشگیرانه علیه ایران، کره شمالی، ونزوئلا ، بولیوی و یا کشورهای دیگر سخن به میان می آورند. بنابر گزارشهای محرمانه مشخص شده است که شمار زیادی از سیاستمداران محافظه کاران آمریکایی از جنگ افغانستان سودهای کلان بدست آورده اند.
جنگ افغانستان یک خونریزی مالی محسوب می شود. بیش از یک تریلیون دلاری که آمریکا در این مناقشات امروزی اش در سراسر جهان هزینه کرده، می توانست در راستای بهبود شرایط معلمان، آتش نشانان، پلیس، ساخت جاده ها و پلها و همچنین بهبود شرایط وحشتناک امور کمک آموزشی و خدمات اجتماعی در آمریکا هزینه شود. به راه انداختن جنگ نه تنها باعث افزایش امنیت ملی آمریکا نخواهد شد بلکه به آن لطمه وارد می کند.