" داستــآن هــآی عــآشقــآنه "

[Nasim 12]

ساعت 3 نصف شب بود . در خواب بودم . ناگهان تلفن زنگ زد . به زور از تخت بر خواستم . به سمت تلفت رفته و گوشی را برداشتم . مادر پشت خط بود . با عصبانیت سرش داد زدم و گفتم : (( مگر نمی بینی ساعت چنده ؟ عقلت نمی رسه که این موقع من خوابم ؟ چه کار داری ؟ چرا زنگ زدی ؟)) مادر گفت : (( معذرت می خواهم پسرم . 25 سال قبل همین موقع تو مرا بیدار کردی . فقط خواستم بگویم تولدت مبارک . دیگر مزاحمت نمی شوم . برو بخواب . می دانم که خسته ای . باز هم می گویم . معذرت می خواهم . خداحافظ پسر گلم . )) تا صبح خوابم نبرد . چرا دل مادرم را شکستم ؟ نباید سرش داد می زدم . خواستم همان موقع بروم و از او معذرت خواهی کنم اما پیش خود گفتم که شاید مادر خوابیده است . صبح به خانه ی مادرم رفتم . در اتاق مادرم را که باز کردم مادر را پشت میز تلفن در کنار شمعی نیمه سوخته یافتم . اما مادر دیگر در این دنیا نبود .