اس ام اس وفا داری

[Ֆℋ£¥∂α]

دلبرا در مذهب ما بی وفایی کار نیست

شمع اگر عاشق نباشد تا سحر بیدار نیست

.

.

.

.

ای دلم زهر جدایی را بخور
چوب عمری بی وفایی را بخور
ای دلم دیدی که ماتت کرد و رفت
خنده ای بر خاطراتت کرد و رفت
من که گفتم این بهار افسردنی است
من که گفتم این پرستو رفتنی است
آه عجب کاری بدستم داد دل
هم شکست و هم شکستم داد دل

.

.

.

.

گفتی که بیا و از وفایت بگذر
از لهجه ی بی وفاییت رنجیدم
گفتم که بهانه ات برایم کافیست
معنای لطیف عشق را فهمیدم

.

.

.

.

گر نخل وفا بر ندهد ، چشم تری هست
تا ریشه در آب است، امید ثمری هست
آن دل که پریشان شود از ناله ی بلبل
در دامنش آویز که با وی خبری است

.

.

.

.

 

عشق یعنی خاطرات بی غبار / دفتری از شعر و از عطر بهار

عشق یعنی یک تمنا یک نیاز / زمزمه از عاشقی با سوز و ساز

عشق یعنی چشم خیس مست او / زیر باران دست تو در دست او . . .

.

.

.

سلامت میکنم ای غنچه ی راز / تو بودی از برای عشقم آغاز

تویی تنها دلیل زنده بودن / ندارم طاقتت با چشم در ناز . . .

.

.

.

بی تو این فاصله ها طاقت من را برده / ساعتم زنگ زده ، عقربه هایش مرده

کاش باور کنی از دوری تو دلتنگم / این دل خسته ام از دوری تو پژمرده . . .

.

.

.

این روزها دلم بهانه تو را دارد ، ای زیباترین اشتباه زندگیم!

با من بمان ای بهترین بهانه ی زندگیم . . .

.

.

.

آنکه خود مرحم قلب خرامان تو بود ، بین که اینک خود نیاز مرحم است . . .

.

.

.

ساعت چیست؟

اختراع غریبی است که جای خالیت را به رخ دلتنگیهایم میکشد . . . !

.

.

.

ما دانه نخورده صید این صیاد شدیم / ناکرده گنه ببین چه بدنام شدیم

ترسیدن ما ، ز ترس بدنامی بود / حالا از چه بترسیم که بد نام شدیم . . .

.

.

.

گفتی که دگر در تو چنان حوصله ای نیست / گفتم که مرا دوست نداری گله ای نیست

رفتی و خدا پشت و پناهت به سلامت / بگذار بسوزد دل من مسئله ای نیست . . .

.

.

.

انتظارت چه زیباست وقتی که لبه جاده ی دل تنگی ایستادم

وتو با شاخه گلی از بهانه های عاشقانه می ایی

.

.

.

تو را دوست دارم وقتی که میان غم گم میشوم ودر اغوش تو پیدا میشوم

تو را دوست دارم وقتی در میان دلتنگی ها  درمیان چشمان  تو پیدا میشوم

تو را دوست دارم  ان زمان که از صدای قلبت از خواب بیدار میشوم

تو را دوست دارم . . .

.

.

.

واژه هایم  رنگ باران دارد وقتی از تو مینوسم

قلبم خیس دلتنگی است وچشمانم طوفانی !

.

.

.

عشق مان را بر درخت کاجی یادگاری مینوسیم تا نه در زمستان بلرزد و نه پاییزی شود . . .

.

.

.

خوشبخت اگر خار بکارد / از بخت خوشش لاله و ریحانه در آید

بدبخت اگر مسجدی از آینه سازد / یا سقف فرو ریزد و یا قبله کج آید . . .

.

.

.

کیستم که شدم لیلی آن عاشق دلناز / تو که باشی که شدی جان و دل لیلی دلباز . . .

.

.

.

خدایا عاصی و خسته به درگاه تو رو کردم / نماز عشق را آخر به خون دل وضو کردم

دلم دیگر به جان آمد در این شبهای تنهایی / بیا بشنو تو فریادی که پنهان در گلو کردم . . .