تاحالاعاشق شدی؟

[تبسمم]

پیر که بِشَم

بَچه هام، نَوه هام

ازم میپُرسَن:

عاشِق شُدی تاحالا؟

آخ که این سوال

چِقَد میتونه

سَردَم کُنه ، داغَم کُنه

مُرور میکُنَم خاطِره هامو با تو

یادَم میاد قدم زدنامون و

حرفامون، خَنده هامون..

یه قطره اشک سُر میخوره از روی گونَم!

چی بایَد جواب بِدَم؟

بِگَم آره؟ بَعد بِگم چی شُد؟

سوالِ دومِشون و میپُرسَن:

وااا چی شُد؟ آره یا نه؟

یه نَفس عمیق میکشم،

آخ که چقدر دِلم بَرایَت تنگ میشود!

جواب میدم:

- نه عزیزم ، عاشقی خوب نیست ، میسوزونَتِت ، نابودِت میکُنه..

دروغ میگَم، راستی حالِ نَفر سوم چطوره؟