بازی آنلاین
آپلود عکس
03-07-2015، 9:32
همه ی ما با کنسول های بازیهای کامپیوتری آشنا هستیم ، جعبه های نسبتاً کوچکی که برای چند سال بازیهایِ کامپیوتری سرگرم کننده ای را برای شما اجرا خواهند کرد ، اما نکته ی قابل توجه اینجاست که هر یک از این جعبه هایِ جادویی همیشه در عصر خود فراتر از سخت افزارشان کارایی دارند ، در حالیکه کامپیوترهای خانگی با سخت افزاری مناسب گاهاً نمی توانند در اجرای بازی ها مناسب ظاهر شوند.
از دید کلی و ظاهری همه ی ما تنها آگاهیم که کنسولهای گیمینگ از نظر سخت افزاری و نرم افزاری بهینه شده اند ، اما واقعاً در پس پرده چه رازی نهفته است موضوعی می باشد که در این سری مطالب قرار است به آن بپردازیم.
((مقدمه))
کنسولهای گیمینگ در واقع خود یک نوع کامپیوتر شخصی سازی شده هستند که از هر نظر با الویت اینکه بهترین عملکرد را در اجرای بازی ها داشته باشند طراحی و پیاده سازی شده اند. بنابراین برای درک بهتره معماریِ کنسول های گیمینگ باید نگاهی به معماریِ یک کامپیوتر داشت.
همانطور که می دانید سیستم های کامپیوتری از اجزائی چون : پردازنده ، حافظه ی اصلی ، حافظه ی جانبی و در موارد خاص بخش گرافیکی شامل پردازنده ی گرافیکی و حافظه ی گرافیکی تشکیل شده اند همچنین برای ارتباط با این اجزا ، نرم افزارهایی تحت عنوان سیستم عامل ( Operating System ) ایجاد می شود تا کاربرها بتوانند با استفاده از ابزاری از پیش تعیین شده با سخت افزار ارتباط برقرار کنند.
برای مثال : همین که شما کنترل تلویزیون را در دست می گیرید و وارد بخش تنظیمات تلویزیون می شود این سیستم عامل دستگاه است که به شما این امکان را خواهد داد ، از همین رو سیستم عامل را می توان بستری نرم افزاری خطاب کرد که برای کاربران دستگاه مورد نظر امکان مدیریت ، توسعه و استفاده از سخت افزار را فراهم می کند.
سیستم عامل های کامپیوترهای شخصی مثلِ windows و Mac یک سیستم عامل چند منظوره هستند ، یعنی هدف از ارائه ی آنها بر اورده کردن نیازِ تمامی کابران کامپیوتری در یک بستر نرم افزاری است. اگر توجه داشته باشید ، تمامی مخاطبین اعم از برنامه نویسان ، گیمرها ، کاربران خانگی ، همه و همه بروی یک کامپیوتر شخصی با استفاده از این سیستم عامل ها نیاز خود را برآورده می کنند.
در نتیجه سیستم عامل های چند منظوره برای برنامه ی خاصی طراحی و الویت بندی نشده و همین امر سبب می شود تا تمرکز بروی اجرای یک بازیِ کامپیوتری از دست برود. زمانی که یک کاربر PC بازیِ کامپیوتری را اجرا می کند ، در آن زمان چندین سرویس و برنامه بروی حافظه اش درحال اجرا و آماده باش می باشند و از این رو بخشی از منابع سیستم از قبل به یکسری کارها اختصاص داده شده در حالیکه در یک کنسول گیمینگ سیستم عامل جوری طراحی و پیاده سازی شده تا منابع بصورت کامل و آماده در اختیار بازی قرار گیرند.
این تنها جنبه ی نرم افزاریِ مزیت یک کنسول گیم در اجرای بازی است اما بیشتر تفاوت در معماری سخت افزار آنها نهفته است.
بگذارید با یک مثال کارایی و پارامترهای مهم سخت افزار کامپیوتر را برای اجرایِ یک برنامه یا بازی نشان دهم. یک سیستم کامپیوتری از یک مادربرد ، پردازنده مرکزی ( CPU ) ، حافظه ی رم و حافظه اصلی برخوردار است. از قبل بازی درون حافظه ی اصلی نصب و آماده ی اجرا شده که حافظه ی اصلی می تواند یک هارددیسک باشد یا یک دیسک نوری ( DVD, CD )، طبق معماریِ سیستم های کامپیوتری با اجرای بازی ، اطلاعات فایل اجرایی و برخی فایلهایِ مورد نیاز برای راه اندازیِ بازی از روی حافظه ی اصلی خوانده و برویِ حافظه ی رم بارگذاری می شود ، همینجا دو پارامتر پر اهمیت در اجرا و بارگذاریِ بازی مشخص می شود. زمان لودینگ و راه اندازیِ بازی و مراحل آن به سرعتِ خواندن از حافظه ی اصلی ( سرعتِ درایوِ DVD-ROM یا سرعت خواندن نوشتن Hard-Disk ) و سرعت نوشتن اطلاعات بروی حافظه ی رم بستگی دارد. مرحله ی بعدی بعد از اتمام بارگذاریِ فایل های مورد نیاز در رم آغاز می شود یعنی هم اکنون اطلاعات بازی در رم آماده ی پردازش است در نتیجه پردازنده ی مرکزی خط به خط رشته اطلاعات موجود در رم را خوانده و با توجه به نوع اطلاعات پردازش را صورت خواهد داد پس دو پارامتر بعدی که در جریان بازی مؤثر خواهند بود ، سرعت خواندن اطلاعات از رم و سرعت پردازش اطلاعات در هر ثانیه توسط CPU است.
این یک معماری ساده و کلی اجرایِ هر برنامه در یک سیستم کامپیوتری است ، اما باید به یک نکته ی مهم در این میان اشاره کرد که بازیهایِ کامپیوتری علاوه بر اطلاعاتی که نیاز به پردازش دارند شامل دستورات زیادی می شوند که نیاز به نمایش بروی صفحه نمایش دارند یعنی در آن واحد میلیون ها دستور توسط پردازنده مورد بررسی قرار میگیرد و بر طبقِ اطلاعاتی که گیمر از طریق دستگاهایِ ورودی مثل موس و کیبورد به بازی می دهد در کسری از ثانیه تصاویرِ محیط بازی باید بازسازی شوند و به نمایش در آیند از این رو پردازشِ اطلاعاتی که قرار است نمایش داده شود را بخش گرافیکیِ سیستم به عهده می گیرد. در سیستم های ساده خود پردازنده ی مرکزیِ ( CPU ) شامل بخشی برای پردازش گرافیکی می باشد اما در سیستم های پیشرفته تر از سخت افزاری مجزی به نام کارت گرافیک که خود شامل یک پردازنده (GPU) برای پردازش اطلاعات گرافیکی و یک حافظه (VRAM) برای نگاه داریِ اطلاعات گرافیکی است استفاده می شود.
بنابراین در این قسمت با معماریِ اجرایِ برنامه در یک سیستم کامپیوتری آشنا شدیم و فهمیدیم که چه پارامترهایی می تواند در این روند تأثیرگذار باشد. در قسمت بعد به بررسیِ فنیِ سخت افزار های کنسول های گیمینگ PS و Xbox می پردازیم و تفاوت آنها را با سخت افزارهای یک PC بررسی خواهیم کرد.
منبع : پردیس گیم
از دید کلی و ظاهری همه ی ما تنها آگاهیم که کنسولهای گیمینگ از نظر سخت افزاری و نرم افزاری بهینه شده اند ، اما واقعاً در پس پرده چه رازی نهفته است موضوعی می باشد که در این سری مطالب قرار است به آن بپردازیم.
((مقدمه))
کنسولهای گیمینگ در واقع خود یک نوع کامپیوتر شخصی سازی شده هستند که از هر نظر با الویت اینکه بهترین عملکرد را در اجرای بازی ها داشته باشند طراحی و پیاده سازی شده اند. بنابراین برای درک بهتره معماریِ کنسول های گیمینگ باید نگاهی به معماریِ یک کامپیوتر داشت.
همانطور که می دانید سیستم های کامپیوتری از اجزائی چون : پردازنده ، حافظه ی اصلی ، حافظه ی جانبی و در موارد خاص بخش گرافیکی شامل پردازنده ی گرافیکی و حافظه ی گرافیکی تشکیل شده اند همچنین برای ارتباط با این اجزا ، نرم افزارهایی تحت عنوان سیستم عامل ( Operating System ) ایجاد می شود تا کاربرها بتوانند با استفاده از ابزاری از پیش تعیین شده با سخت افزار ارتباط برقرار کنند.
برای مثال : همین که شما کنترل تلویزیون را در دست می گیرید و وارد بخش تنظیمات تلویزیون می شود این سیستم عامل دستگاه است که به شما این امکان را خواهد داد ، از همین رو سیستم عامل را می توان بستری نرم افزاری خطاب کرد که برای کاربران دستگاه مورد نظر امکان مدیریت ، توسعه و استفاده از سخت افزار را فراهم می کند.
سیستم عامل های کامپیوترهای شخصی مثلِ windows و Mac یک سیستم عامل چند منظوره هستند ، یعنی هدف از ارائه ی آنها بر اورده کردن نیازِ تمامی کابران کامپیوتری در یک بستر نرم افزاری است. اگر توجه داشته باشید ، تمامی مخاطبین اعم از برنامه نویسان ، گیمرها ، کاربران خانگی ، همه و همه بروی یک کامپیوتر شخصی با استفاده از این سیستم عامل ها نیاز خود را برآورده می کنند.
در نتیجه سیستم عامل های چند منظوره برای برنامه ی خاصی طراحی و الویت بندی نشده و همین امر سبب می شود تا تمرکز بروی اجرای یک بازیِ کامپیوتری از دست برود. زمانی که یک کاربر PC بازیِ کامپیوتری را اجرا می کند ، در آن زمان چندین سرویس و برنامه بروی حافظه اش درحال اجرا و آماده باش می باشند و از این رو بخشی از منابع سیستم از قبل به یکسری کارها اختصاص داده شده در حالیکه در یک کنسول گیمینگ سیستم عامل جوری طراحی و پیاده سازی شده تا منابع بصورت کامل و آماده در اختیار بازی قرار گیرند.
این تنها جنبه ی نرم افزاریِ مزیت یک کنسول گیم در اجرای بازی است اما بیشتر تفاوت در معماری سخت افزار آنها نهفته است.
بگذارید با یک مثال کارایی و پارامترهای مهم سخت افزار کامپیوتر را برای اجرایِ یک برنامه یا بازی نشان دهم. یک سیستم کامپیوتری از یک مادربرد ، پردازنده مرکزی ( CPU ) ، حافظه ی رم و حافظه اصلی برخوردار است. از قبل بازی درون حافظه ی اصلی نصب و آماده ی اجرا شده که حافظه ی اصلی می تواند یک هارددیسک باشد یا یک دیسک نوری ( DVD, CD )، طبق معماریِ سیستم های کامپیوتری با اجرای بازی ، اطلاعات فایل اجرایی و برخی فایلهایِ مورد نیاز برای راه اندازیِ بازی از روی حافظه ی اصلی خوانده و برویِ حافظه ی رم بارگذاری می شود ، همینجا دو پارامتر پر اهمیت در اجرا و بارگذاریِ بازی مشخص می شود. زمان لودینگ و راه اندازیِ بازی و مراحل آن به سرعتِ خواندن از حافظه ی اصلی ( سرعتِ درایوِ DVD-ROM یا سرعت خواندن نوشتن Hard-Disk ) و سرعت نوشتن اطلاعات بروی حافظه ی رم بستگی دارد. مرحله ی بعدی بعد از اتمام بارگذاریِ فایل های مورد نیاز در رم آغاز می شود یعنی هم اکنون اطلاعات بازی در رم آماده ی پردازش است در نتیجه پردازنده ی مرکزی خط به خط رشته اطلاعات موجود در رم را خوانده و با توجه به نوع اطلاعات پردازش را صورت خواهد داد پس دو پارامتر بعدی که در جریان بازی مؤثر خواهند بود ، سرعت خواندن اطلاعات از رم و سرعت پردازش اطلاعات در هر ثانیه توسط CPU است.
این یک معماری ساده و کلی اجرایِ هر برنامه در یک سیستم کامپیوتری است ، اما باید به یک نکته ی مهم در این میان اشاره کرد که بازیهایِ کامپیوتری علاوه بر اطلاعاتی که نیاز به پردازش دارند شامل دستورات زیادی می شوند که نیاز به نمایش بروی صفحه نمایش دارند یعنی در آن واحد میلیون ها دستور توسط پردازنده مورد بررسی قرار میگیرد و بر طبقِ اطلاعاتی که گیمر از طریق دستگاهایِ ورودی مثل موس و کیبورد به بازی می دهد در کسری از ثانیه تصاویرِ محیط بازی باید بازسازی شوند و به نمایش در آیند از این رو پردازشِ اطلاعاتی که قرار است نمایش داده شود را بخش گرافیکیِ سیستم به عهده می گیرد. در سیستم های ساده خود پردازنده ی مرکزیِ ( CPU ) شامل بخشی برای پردازش گرافیکی می باشد اما در سیستم های پیشرفته تر از سخت افزاری مجزی به نام کارت گرافیک که خود شامل یک پردازنده (GPU) برای پردازش اطلاعات گرافیکی و یک حافظه (VRAM) برای نگاه داریِ اطلاعات گرافیکی است استفاده می شود.
بنابراین در این قسمت با معماریِ اجرایِ برنامه در یک سیستم کامپیوتری آشنا شدیم و فهمیدیم که چه پارامترهایی می تواند در این روند تأثیرگذار باشد. در قسمت بعد به بررسیِ فنیِ سخت افزار های کنسول های گیمینگ PS و Xbox می پردازیم و تفاوت آنها را با سخت افزارهای یک PC بررسی خواهیم کرد.
منبع : پردیس گیم
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
