بسم رب الشهدا

[ИĪИĴΛ ИĪƓĤƬ☛]

آن روزها نبودیم، اما هنوز صدای الله اکبرهایشان در فضای غبارآلود شهر به گوش می رسد کافیست چشمانمان را ببندیم و با تمام وجود باورشان کنیم.
 پیر ما گفت شهادت هنر مردان است/ عقل نامرد در این دایره سرگردان است
آن روزها که صدای الله اکبر با عمق احساسی وصف ناپذیر از سینه مردمانی ستم دیده پایه‌های ظلم را می لرزاند تا به امروز، دلهایمان گرم شجاعت آلاله‌هاست.
 آن روزها نبودیم، اما هنوز صدای الله اکبرهایشان در فضای غبارآلود شهر به گوش می رسد کافیست چشمانمان را ببندیم و با تمام وجودباورشان کنیم.
 در شب هایشان مهتاب بود و ستاره. مهر نمازشان را ماه برده و وصیت نامه هایشان را زمین در خود جای داده است ، اما کماکان درخشانند و پر نوراند. اما ما نمی شناسیم شان!  شاید از دل غافلیم و گاهی اسمشان را شنیده ایم و در دیوارهای شهر دنبالشان گشته ایم تا نشانی از آنان بیابیم تا نوری از آنان را نظاره گر باشیم  و بیدار بمانیم! می گویند شجاعت شرمنده شمایلشان بوده و مروت درمانده مردانگی هایشان و خوبی‌ها وامدار خوبی‌هایشان. اما گناه ما نیست که آن روزها، روزی ما نبوده  و بوی باران سنگرهایشان دلگرمی‌مان.
اما هنوز دلگریم به حضور و بودن دوستانشان که هنوز برایمان از همت می گویند و ابراهیم....
 ما می دانیم که از آن کانال و رودخانه و گردنه‌ها به آسانی گذر نکرده‌اند و هنوز وامدار مقاومت‌هایشان هستیم. اما به حضورشان نیازمندیم و امید به یاریشان داریم تا راه را برای ما روشن کنند و دستمان را بگیرند تا ما نیز از این گردنه‌ها بگذریم
روحشان شاد ویادشان گرامی باد که هرچه داریم ازشهداست