بازی آنلاین
آپلود عکس
05-10-2015، 13:53
طراحی ریزمعماری آتی پردازنده‌های AMD با اسم رمز Zen، بر افزایش چشمگیر کارایی به ازای هر هسته پردازشی و به طور دقیق‌تر قدرت محاسباتی بیشتر متمرکز خواهد بود. به گفته وب سایت 3DCenter، در این معماری تعداد واحد‌های رمزگشایی، محاسبه و منطق و پردازش اعداد اعشاری به ازای هر هسته پردازشی نسبت به نسل قبل دو برابر شده است. با این تفاسیر انتظار می‌رود که پردازنده‌های آتی AMD با جهش کارایی عظیمی همراه باشند.
معماری Zen با این ایده در سر طراحی می‌شود که هر ماژول Steamroller متشکل از دو هسته پردازشی به یک هسته قدرتمند‌تر تبدیل شود و در عوض از SMT پشتیبانی کند. در نسل قبل Steamroller متشکل از دو هسته پردازشی است که به منظور کارایی بهتر در پردازش‌های موازی یک واحد را تشکیل می‌دهند.
با معماری‌های پس از Bulldozer که با اولین پردازنده‌های سری FX از سوکت +AM3 معرفی شد و تا Excavator ادامه یافت، روش AMD در طراحی پردازنده‌ها شامل ماژول‌های پردازشی بود که هرکدام از دو هسته پردازشی با منابع مشترکی تشکیل شده بودند، این همان ایده پردازنده‌های Core 2 است که دو هسته پردازشی در یک واحد تفکیک ناپذیر ادغام می‌شوند.
AMD با این کار به اهداف بزرگ خود دست پیدا نکرد و در بکارگیری آن با موانع و مشکلاتی مواجه شد، هنگامی که نرم افزارها هسته‌های پردازشی را در پردازنده‌های متشکل از چندین ماژول مورد استفاده قرار می‌دهند، به کارایی غیر ایده آلی در مقایسه با هنگامی که تنها یک هسته از هر ماژول یا ابتدا هسته نخست از ماژول‌ها و سپس همه آن‌ها به کار گرفته می‌شود، می‌انجامد. این تکنیک AMD باعث سردردگمی نرم افزارها و به ویژه سیستم عامل‌ها شد که به اشتباه تصور می‌کنند هر ماژول یک هسته پردازشی با دو Thread است، برای نمونه پردازنده هشت هسته‌ای FX-8350 از جنبه نرم افزاری به عنوان یک پردازنده چهار هسته‌ای با هشت Thread تشخیص داده می‌شد.
AMD در جدید‌ترین معماری خود یعنی Zen، هر دو هسته پردازشی را در قالب یک ماژول تفکیک می‌کند که به یک هسته پردازشی بزرگ‌تر با چهار واحد رمزگشایی، چهار واحد محاسبه و منطق و چهار واحد محاسبه اعداد اعشاری 128 بیتی می‌انجامد. بنابراین اکنون هسته‌های پردازشی تا دو برابر بزرگ‌تر و احتمالاً قوی‌تر از نسل قبل هستند. این ایده تقریباً کارایی هر هسته پردازشی را از نظر تئوری دو برابر می‌کند و همزمان AMD فناوری SMT را به خمدت می‌گیرد که بسیار به فناوری HyperThreading شبیه است.
معماری Zen با این ایده در سر طراحی می‌شود که هر ماژول Steamroller متشکل از دو هسته پردازشی به یک هسته قدرتمند‌تر تبدیل شود و در عوض از SMT پشتیبانی کند. در نسل قبل Steamroller متشکل از دو هسته پردازشی است که به منظور کارایی بهتر در پردازش‌های موازی یک واحد را تشکیل می‌دهند.
با معماری‌های پس از Bulldozer که با اولین پردازنده‌های سری FX از سوکت +AM3 معرفی شد و تا Excavator ادامه یافت، روش AMD در طراحی پردازنده‌ها شامل ماژول‌های پردازشی بود که هرکدام از دو هسته پردازشی با منابع مشترکی تشکیل شده بودند، این همان ایده پردازنده‌های Core 2 است که دو هسته پردازشی در یک واحد تفکیک ناپذیر ادغام می‌شوند.
AMD با این کار به اهداف بزرگ خود دست پیدا نکرد و در بکارگیری آن با موانع و مشکلاتی مواجه شد، هنگامی که نرم افزارها هسته‌های پردازشی را در پردازنده‌های متشکل از چندین ماژول مورد استفاده قرار می‌دهند، به کارایی غیر ایده آلی در مقایسه با هنگامی که تنها یک هسته از هر ماژول یا ابتدا هسته نخست از ماژول‌ها و سپس همه آن‌ها به کار گرفته می‌شود، می‌انجامد. این تکنیک AMD باعث سردردگمی نرم افزارها و به ویژه سیستم عامل‌ها شد که به اشتباه تصور می‌کنند هر ماژول یک هسته پردازشی با دو Thread است، برای نمونه پردازنده هشت هسته‌ای FX-8350 از جنبه نرم افزاری به عنوان یک پردازنده چهار هسته‌ای با هشت Thread تشخیص داده می‌شد.
AMD در جدید‌ترین معماری خود یعنی Zen، هر دو هسته پردازشی را در قالب یک ماژول تفکیک می‌کند که به یک هسته پردازشی بزرگ‌تر با چهار واحد رمزگشایی، چهار واحد محاسبه و منطق و چهار واحد محاسبه اعداد اعشاری 128 بیتی می‌انجامد. بنابراین اکنون هسته‌های پردازشی تا دو برابر بزرگ‌تر و احتمالاً قوی‌تر از نسل قبل هستند. این ایده تقریباً کارایی هر هسته پردازشی را از نظر تئوری دو برابر می‌کند و همزمان AMD فناوری SMT را به خمدت می‌گیرد که بسیار به فناوری HyperThreading شبیه است.
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
