آداب ورزش در بین بانوان و دختران

[A lover]

ورزشكاران زن به طور معمول (ولی نه همیشه) كوچك تر و كوتاه تر بوده، لگنی پهن تر دارند، زانوها به داخل متمایل شده و ساق پاها انحنای كمتری دارند.

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.


این ویژگی ها از جمله مواردی هستند كه احتمال ایجاد برخی از آسیب ها مانند دردهای كشككی رانی را بالا می برند. ورزشكاران زن درصد بالاتری از چربی بدن داشته و حدود ۳۰ درصد قدرت عضلانی كمتری نسبت به مردان دارند كه به ویژه مربوط به اندام فوقانی است اما در هر صورت این تفاوت ها به رشته ورزشی خاصی بستگی دارد تا اینكه جنسی خاص عامل آن باشد.
تمرینات منظم ورزشی دارای فواید مشابهی در زنان و مردان است. یعنی كاهش فشار خون، پایین آوردن تعداد ضربان قلب و افزایش ظرفیت هوازی همراه با كاهش درصد چربی بدن، تمام موارد به پیشگیری از آترواسكلروز و بیماری های قلبی كمك می كنند. به علاوه ورزش های توام با اعمال وزن روی بدن، سبب تقویت استخوان ها و جلوگیری از پوكی استخوان می شوند.
زمانی تصور می شد كه ورزش شدید به سیستم تولید مثل زنان آسیب می رساند. در ضمن عقیده داشتند كه زنان به ویژه در جریان عادت ماهیانه نباید ورزش كنند. امروزه خلاف هر دوی این موارد ثابت شده است.
از آنجا كه روی ورزشكاران زن پژوهش های دقیق و گسترده ای صورت نگرفته است، یك اتفاق نظر و تفاهم كلی درباره سطح عملكرد آنها وجود ندارد. وجود اختلافات فیزیولوژیك و نیز ساختاری بین جنس زن و مرد هم مزید بر علت شده است. اگرچه بر اساس نظرسنجی ها، اكثر ورزشكاران زن معتقد به افت عملكرد بدنی در دوران قاعدگی هستند، اما از لحاظ فیزیكی زنانی بوده اند كه در طی زمان قاعدگی قادر به شكستن ركوردهای جهانی شده اند.
فعالیت ورزشی شدید سبب كاستن سطح استروژن خون می شود اما لزوماً بر سطح عملكرد بدنی اثری ندارند. در تمرینات با شدت برابر اختلافی در میزان بروز آسیب های ناشی از ورزش در زن و مرد دیده نمی شود. قرص های ضدبارداری هر چند ممكن است سبب تغییرات چشمگیر فیزیولوژیك در بدن زن شوند اما تأثیر عمده ای روی عملكرد فرد نخواهند گذاشت.
حاملگی در دو تا سه ماه اول، اثر منفی روی عملكرد نمی گذارد. لابد می دانید در المپیك سال ۱۹۵۶ ملبورن، سه تن از برندگان مدال طلا حامله بودند. حتی بعد از طی حاملگی اگر وضعیت جسمی به شكل پیش از حامگی زن بازگردد، مشكلی در رقابت های ورزشی نخواهد داشت. ورزش سبب بهبود تراكم استخوان زنان نمی شود بلكه فقط سبب حفظ آن می شود. در صورت مصرف مقادیر كافی كلسیم، ورزش احتمالاً در شكل گیری استخوان های قوی تر كمك خواهد كرد.
از طرفی هیچ محدودیت سنی برای شركت در ورزش های استقامتی وجود ندارد حتی زنان ۸۰ ساله هم توانایی شركت منظم در دوهای ماراتن را دارند، اگر چه مدت زمان طی شده بیشتر خواهد بود. دقیقاً معلوم نیست كه آیا زنان سریع تر می دوند یا مردان؟ فقط می دانیم كه در ازای هر دهه عمر، زنان توانایی سرعت بخشی در دویدن به میزان ۱۴ متر در دقیقه را دارند. در حالی كه این رقم برای مردان ۷ متر در دقیقه است.
البته با توجه به اختلالات فیزیكی به نظر نمی رسد كه زنان توانایی غلبه بر مردان در مسافت های كوتاه را داشته باشند اما عكس این موضوع در دوهای با مسافت طولانی صدق می كند كه به نظر می رسد به علت چربی بالاتر موجود در بدن زنان است كه به عنوان منبع انرژی عمل می كند. به علاوه تعریق در دماهای بالاتر بدن، سبب حفظ و نگهداری بیشتر آب بدن خواهد شد.